Шырав

Шырав ĕçĕ:

утӑ сăмах пирĕн базăра пур.

утӑ (тĕпĕ: утӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗс-лӗхрен, авӑн ҫапнӑ, утӑ турттарнӑ, ҫӗр ӗҫӗсем тунӑ, вӑрман каснӑ, тиесе тухнӑ чухне.
Куҫарса пулӑш

Геморраги сивчирӗнчен асӑрханӑр // Алина ЛУКИЯНОВА. Сывлӑх, 2015.06.03

Стена ҫинчен пугачсем, рогаткӑсем ӳкрӗҫ, утӑ тултарнӑ михӗ чӑлпар саланса кайрӗ.
Со стен летели пугачи и рогатки, мешок с сеном трещал по всем швам.

24 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Тепӗр виҫӗ минутран, утӑ тултарнӑ михӗ ҫинче рогаткӑран перкелесе ларнӑ чухне, вӗсем виҫӗ юлташа аса илчӗҫ.
Через минуту, сидя на мешке с сеном и лениво постреливая из рогаток в стенку, они вспомнили и трех товарищей.

8 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫӗр хыҫалалла чупнӑ пек туйӑнать, утӑ куписем ларса юлаҫҫӗ, поезд вӑрман патнелле ҫитсе пырать.
Земля убегала, плыли стога, лес приближался.

4 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Улӑхра утӑ капанӗсем лараҫҫӗ, вӗсем ҫын пурӑнман пӳртсем пек туйӑнаҫҫӗ.
На них, как покинутые дома, стояли стога сена.

Утӑ капанӗ ҫине пӑрахнӑ йӗп пек.
Как иголка в стоге сена.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

А эп, кирлех пулсан, утӑ ҫулма ҫеҫ мар, тем тума та пултаратӑп.
А ведь я на все руки мастер: не только сено косить могу, но и по хозяйству все что хошь, все умею.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Хӑйсен ҫимӗҫӗсемпе йывӑрланнӑ турачӗсене ҫӗрелле усӑнтарса, йывӑҫсем хытнӑ пек лараҫҫӗ, шанакан чечек ҫыххисем пек, вӗсем хӗвелпе хӗртнӗ чӗр утӑ шӑрши кӑлараҫҫӗ.
Могуче уронив свои отягощенные плодами ветви, оцепенело стояли деревья, и от них, как от увядающих букетов, шли парные запахи нагретого солнцем свежего сена.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пуҫ тӑрринче ырӑ шӑршӑллӑ, чечеклӗ утӑ кӑштӑртатрӗ.
Под головой шелестело сено, душистое сено, полное цветов.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ӗлӗк чух тыр акмалли, утӑ ҫулмалли, тырпула пуҫтарса кӗртмелли, йӗтӗн татмалли, паранкӑ кӑлармалли уйӑхсем иртетчӗҫ, анчах вӑл пур уйӑхсем те пӗрин хыҫҫӑн тепри ҫав тери лӑпкӑн, савӑнӑҫлӑн иртсе пырса, ҫулталӑксем пулса пыратчӗҫ.
Бывало, проходили месяцы сева, сенокоса, уборки, сбора льна и выкапыванья картофеля, и все эти месяцы проходили один за другим, текли, сливались в годы незаметно, словно проходили мимо.

VIII // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Анчах вӑл каҫсем нумай пулнӑччӗ-ҫке, утӑ ҫулнӑ чух пӗрмай пулнӑ.
А ведь их было много, этих ночей, весь сенокос.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Люба утӑ ӑшӗнчен тухса, утта хӑй ҫийӗнчен силлесе тасатрӗ те урине салтса сырма тытӑнчӗ.
Люба выбралась из сена, отряхнулась и стала переобуваться.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Люба яланхи пекех, пуҫне утӑ ӑшне чиксе, сарайӗнче ҫывӑрать.
Любаша спала в сарае, по своей привычке зарывшись с головой в сено.

Ҫынсем утӑ ҫинче лараҫҫӗ.
Люди сидели на сене.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хытӑ, утӑ чиксе тултарнӑ минтер ҫинче унӑн ҫӗтӗк тутӑрӗ кӑна йӑваланса выртать.
Только ее рваная косынка еще лежала на жесткой, набитой сеном подушке.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Лукьяновка ялӗнче темӗнле ҫурт, утӑ тултарнӑскер пулас, факел пекех ялкӑшса ҫунать.
В деревне Лукьяновской, будто факел, пылало какое-то строение, очевидно полный сена сарай.

Ҫаран ҫинче, купан-купан пӑрахса тухнӑ утӑ ҫинче кӗҫӗн командирсемпе боецсем савӑнӑҫлӑн калаҫса выртаҫҫӗ.
На луговине, разбросав охапками сено, лежали, весело переговариваясь, младшие командиры и бойцы.

Утӑ тиенӗ баржа ҫунма тытӑнчӗ.
Загорелась баржа, груженная сеном.

Вӑл аллине кӗсйине чикрӗ те, Жарнильские касса пӑрахнӑ утӑ капанӗ патӗнче хӑй тупнӑ ҫар куртки ҫине ҫӗлекен петличкӑна туртса кӑларчӗ.
Он сунул руку в карман штанов и вытащил оттуда петличку от военной куртки, найденную им возле стога, где был зарезан Жарнильский.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Утӑ ҫинче пушӑ гильзӑсем кӑна.
Только гильзы из сене.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика