Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуралнӑ (тĕпĕ: ҫурал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсӗ илтрӗн пуль, вӗсемшӗн пулсан, пирӗн каварлӑхӑмӑр пӗтнӗ ӗнтӗ, вӑл чирлӗ пуҫ миминче ҫуралнӑ шухӑш пек пӗтсе лармалла.

Ты слышал — для них наш заговор ликвидирован, должен исчезнуть, как бред больного мозга.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӑл ирӗкре ҫуралнӑ, Чура пулма ӳсмен.

Он родился свободным, а не рабом.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Вӑл римлянин ҫемйинче ҫуралнӑ пулсан, — терӗ атлет Кай Тауривий, хӑй римлянин ҫемйинче ҫуралнӑскер, — герой пулнӑ пулӗччӗ.

— Родись он римлянином, — добавил покровительственным тоном атлет Гай Тауривий (сам он родился в Риме), — его можно было бы возвести в герои.

III сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Спартак Фракире Родоп тӑвӗсен таврашӗнче ҫуралнӑ.

Спартак родился во Фракии, в Родопских горах.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Аппианпа Флор кӗскен ҫеҫ пӗлтернӗ тӑрӑх, Спартак Фракире ҫуралнӑ теме пулать, малтан вӑл римлянсен пулӑшса пыракан ҫарӗсенче службӑра тӑнӑ имӗш, унтан тухса тарнӑ та, кайран, ӑна тытсан, айӑпласа, чуралӑха сутнӑ.

Куҫарса пулӑш

Умсӑмах // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 5–9 с.

Совет саманинчи паллӑ писатель Николай Семенович Тихонов 1896 ҫулта Петербургра, ремесленник ҫемйинче ҫуралнӑ.

Известный советский писатель Николай Семенович Тихонов родился в 1896 году в Петербурге, в семье ремесленника.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Шур упана тытасси — питӗ хӑрушӑ ӗҫ ӗнтӗ вӑл, анчах ҫуралнӑ упа амине тытасси темиҫе хут, ҫӗр хут хӑрушӑ.

Опасно убить медведя, но трижды — нет, в три раза трижды — опасней убить медведицу с медвежатами.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Вӑл 1876 ҫулта чухӑнланнӑ фермер ҫемйинче ҫуралнӑ.

Он родился в 1876 году в обедневшей фермерской семье.

Джек Лондон // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 3–4 с.

Эпир Соацерӑна — ӑссӑрла шанӑҫсемпе анархи йӑвине — аркататпӑр, унта, унта ҫуралнӑ тискер план — Ҫӗрпе хутшӑнӑва кӗресси…

Мы разрушим Соацеру, — гнездо анархии и безумных надежд, — здесь, здесь родился этот преступный план — сношения с землёй.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эпир — пурӑнма ҫуралнӑ.

Мы родились, чтоб жить.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл хулара ҫуралнӑ, анчах яшлӑхра инстинкт йыхӑрнипе прерие тухса кайнӑ.

Он родился в городе, но в юности ушёл в прерии, влекомый инстинктом.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑна, Лося, ҫӑлтӑрсен океанӗ хумпа кӑларса ывӑтнӑ та — вӑл никам тӗпчемен, ҫӗнӗ пурнӑҫра тепӗр хут ҫуралнӑ тейӗн.

Будто Лось выкинут прибоем звёздного океана, — заново рождён в неизведанную, новую жизнь.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Хӑй ҫавӑн пек ҫуралнӑ ӗнтӗ.

— По природе своей.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Мӗн эсӗ, кам эсӗ, тата мӗн тума ҫуралнӑ эсӗ?

Что ты, кто ты и зачем ты?

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Темле чир пирки унӑн пуҫ чашкипе пичӗ ҫинчен ҫӳҫ таврашӗ юхса пӗтнӗччӗ, — унӑн пуҫӗ, чӑнах та, тин ҫуралнӑ ача пуҫне аса илтеретчӗ.

От какой-то болезни у него вылезли волосы на черепе и на лице — голова его действительно напоминала голову новорожденного.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Христос айккинче ҫуралнӑ, Христос айккинче пыраҫҫӗ…

 — Мимо Христа родились, мимо Христа идут…

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эх, кӑмӑллӑ ҫын, эсӗ шулӗк пулсах ҫуралнӑ! — тетчӗҫ мужиксем хуҫана.

— Эх, милый человек, а и жуликом ты родился! — говорили мужики хозяину.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ музыкант пулма ҫуралнӑ, а мана — манах тӑвасшӑн!

Я музыкантом родился, а меня — в монахи!

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Эй, ҫунатсӑр чунсем, эй суккӑр ҫуралнӑ кушак ҫурисем, ӑҫталла тарам-ши сирӗнтен?

— О бескрылые души, о котята слепорожденные, — камо бегу от вас?

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унтан кукамая тин ҫуралнӑ ачана кӑтартма ертсе каяҫҫӗ, эпӗ таса мар чей чашкисене сӗтел ҫинчен пуҫтаратӑп, хуҫа шухӑша кайса хуллен мана калать:

Потом бабушку уводят смотреть новорождённого, я собираю со стола грязную чайную посуду, а хозяин говорит мне негромко и задумчиво:

IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех