Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗҫсе (тĕпĕ: вӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтан кушак ватӑ кайӑка: — Кӑҫал эсӗ каярах вӗҫсе килтӗн, ҫавӑнпа ҫак турат халь санӑн мар, — тенӗ хыттӑнах.

Сначала кошка строго сказала старой птице: — В этом году ты опоздала, вот и потеряла право на эту ветку.

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Эп икӗ ҫул умлӑ-хыҫлӑ кунта вӗҫсе килнӗ, кунта пурӑннӑ!

— Я два года подряд сюда прилетала и здесь жила!

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Эп малтан вӗҫсе килнӗ!

— Я прилетела раньше!

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ҫамрӑк кайӑк та ҫиленсе ҫитнӗ те: — Ҫук! Кӑҫал эп малтан вӗҫсе килнӗ, йӑва ҫавӑрма малтан тытӑннӑ. Эп юлатӑп, эсӗ мар! — тесе ҫуйхашнӑ.

Молодая птица тоже рассердилась и крикнула: — Нет! В этом году я прилетела первая и уже начала строить свой дом. Я останусь, а не ты!

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Эсӗ кунта пӗрремӗш хут вӗҫсе килнӗ темӗнле ҫӳп-ҫапсене кӑтартатӑн та манӑн турата йышӑнма сӗмсӗрленетӗн, манӑн турат тетӗн.

А ты в первый раз сюда прилетела, показываешь на какие-то четыре былинки и заявляешь свои права на мою ветку, говоришь, что она твоя.

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Эпӗ умлӑ-хыҫлӑ икӗ ҫуркунне ҫакӑнта вӗҫсе килнӗ, хамӑн килӗме яланах ҫак турат ҫине тунӑ!

Я два года подряд прилетала сюда весной и всегда строила свой дом на этой вот ветке!

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ҫамрӑкки вара ӑна: — Вӗҫсе килнӗ-килменех манӑн кил теме хӑятӑн, — тенӗ.

А молодая ей на это: — Ну и ну! Не успела прилететь, а говоришь — это мой дом!

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

— Эпӗ кунта пурӑнма вӗҫсе килтӗм.

— Я прилетела, чтобы здесь поселиться.

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Виҫҫӗмӗш ҫулне, ҫуркунне пуҫламӑшӗнче, вӑл каллех вӗҫсе килнӗ.

На третий год, в начале весны, она прилетела опять.

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Кашни ҫул, ҫуркунне ҫитсен, вӑл вӗҫсе килнӗ, хӑй валли йӑва ҫавӑрнӑ, ҫӑмарта тунӑ, чӗпписене кӑларнӑ, ҫу иртсен, вӗҫсе кайнӑ.

Каждый год, когда приходила весна, она прилетала, вила себе гнездышко, несла яйца, выводила птенцов, а улетала, когда лето кончалось.

«Манӑн» тата «санӑн» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ӑмӑрткайӑк хуҫин алли ҫинчен вӗҫсе каять те кайӑка ярса илет, лавккаҫӑ вара ӑна хурчка вӗҫсе килчӗ пулӗ тесе, кире пуканӗпе яра парать, тӳрех вӗлерсе пӑрахать.

Сокол слетел с руки сокольничего и схватил птицу, а лавочник подумал, что это коршун прилетел. Запустил в сокола гирей и убил его наповал.

Ҫулҫӳренпе шуйттан ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ту хушӑкӗсемпе вӑрман чӑтлӑхӗсене вӗҫсе кайнӑ та йывӑҫ хӑвӑлӗсенче пытанса пурӑннӑ.

Улетела в горы и леса и стала там укрываться в дуплах деревьев.

Ҫара ҫерҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Вара вӑл вӗсен енне вӗҫсе кайнӑ, анчах вӗсемпе пӗрлешмен, «ҫӗнтерсен — пӗрлешӗп!» тесе шухӑшланӑ.

Тогда она полетела в их сторону, но не приблизилась к ним, только подумала: «Вот одержат победу, я к ним и примкну!»

Ҫара ҫерҫи ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Ӳкерчӗксенче — икӗ ҫи витти, чечексем ҫине вӗҫсе ларнӑ тӗлӗнмелле кайӑклӑ ал шӑлли, Нарспипе Сетнерӗн ҫӑл патӗнчи тӗлпулӑвне сӑнлакан сюжетлӑ кавир.

Большие узорные покрывала, полотенце со сказочной птицей в цветах, сюжетный коврик на тему свидания Нарспи и Сетнера — героев известной поэмы «Нарспи» К. Иванова.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Пуян та чаплӑ ал шӑлли тӗрри ҫине ҫӳлтен пӗр мӑшӑр кайӑк кӑвакал вӗҫсе анасшӑн.

На полотенце с браным узором видны летящие вниз дикие утки.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Эпӗ унӑн сӑмахӗсене ҫӑтса, хӳме ҫине вӗҫсе хӑпарнӑ автан пек ларса, унран кулаттӑм, сасартӑк вӑл сылтӑм аллипе сулчӗ.

Я упивался его словами и радостно посмеивался, надувшись, словно петух, взлетевший на забор, но вдруг он взмахнул правой рукой.

XXVI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Анчах та манӑн челнок, пружина ҫинчи пек сиксе илет те, ҫӑмӑллӑн ташласа хум тӑррине вӗҫсе хӑпарать, унтан кайӑк евӗрлӗ ярӑнса анать.

Но мой челнок, подпрыгнув, как на пружинах, слегка пританцовывая, взлетал на гребень и плавно опускался, словно птица.

XXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Уҫӑ алӑкран пуля вӗҫсе кӗрсе, доктор аллинчи мушкета турпас пуличченех ҫӗмӗрсе тӑкрӗ.

В открытую дверь влетела пуля и раздробила мушкет доктора в щепки.

XXI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Етре хӳме урлӑ вӗҫсе иртрӗ те, пура умӗнчи хӑйӑра пӗлӗт пек ҫӗклерӗ.

Ядро перелетело через частокол и упало перед срубом, подняв целую тучу песка.

XVIII сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Юрӑ вӗҫсе каяймасӑр, площадьрех, эпир тӑнӑ вырӑнтах, юлчӗ пулас — мана ҫапла туйӑнчӗ.

Песня еще не совсем улетела с площади, где мы собрались, так мне представлялось, по крайней мере.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех