Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хайхи сăмах пирĕн базăра пур.
Хайхи (тĕпĕ: хайхи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ уйрӑм самантсене — ҫуртсене, урамсене, площадьсене куратӑп, хӑш-пӗр ҫав уйрӑм тӗлсем хайхи самаях кӑсӑк.

Я вижу частности — дома, улицы, площади, — и некоторые частности эти решены довольно интересно.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Юлашки экзаменран таврӑнсан хайхи — пӑхатӑп та — лара парать, нихӑҫан нимӗн пулман пекех!

Прихожу с последнего экзамена — гляжу, сидит как ни в чем не бывало.

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Кӑшт сыпкаласан хайхи: — Вӑт ҫакӑн пек кун ҫаврӑнса тухман пулсан, хам чӗнмен пулсан, килсе курмастӑнччӗ-и нихӑҫан та эс? — тесе ыйтрӗ.

И когда немного выпили, спросила меня: — А если бы не такой вот день, если бы не позвала — не пришел бы?

3 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Акӑ хайхи ҫитрӗ хӑй.

И вот он пришел.

2 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Акӑ хайхи ҫӳретӗп эп ӗнерхи поселок — ыранхи хула тӑрӑх, сӑнатӑп, шыратӑп, хамӑн пулас керменӗм хӑш тӗлерехе «килӗшӳллӗн ҫырӑнса кӗрӗ-ши» тетӗп.

И вот я ходил по вчерашнему поселку и завтрашнему городу и присматривался, где и как лучше всего мог «вписаться» мой будущий дворец.

2 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Тытӑннӑ хайхи улпут майри ӑна тӑна кӗртме, ӳпкеле-ӳпкеле турӑ ҫинчен те, ырӑ кӑмӑл ҫинчен те, пулас пурӑнӑҫ ҫинчен те, арӑмӗ ҫинчен те, ачи-пӑчисем ҫинчен те калаҫса, йӗрес патнех ҫитернӗ.

Стала его барыня урезонивать, говорила-говорила, причитала-причитала, и о боге, и о добродетели, и о будущей жизни, и о жене и детях, и довела его до слез.

II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Хайхи эпир вӑтӑр километрлӑ хӑвӑртлӑхпа вӗҫтеретпӗр.

Мотанул по створам тридцатикилометровым ходом.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эсир хайхи ҫав юлташах пултӑр-ҫке!

Да это же вы, тот самый товарищ!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Каҫ пулсан, хайхи, сержант та снарядсемпе ҫитрӗ.

Вечером и он вот, сержант, со снарядами прибыл.

Эйзенштрассе урамӗнчи передовой // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 305–318 с.

Тытӑннӑ вара вӑл хайхи юлташӗсемпе пӗрле восстание вӑрттӑн хатӗрленме.

И стал он со своими друзьями исподволь готовить восстание.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Чӑн… ку ҫавӑ, пурнӑҫра ҫул шыракан хайхи ҫын хӑех пулса тӑчӗ.

Да… это был он, человек, искавший пути в жизни.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вара ку шӑп хайхи, пирӗн ҫемьене фургонпа ту хырҫи урлӑ каҫарса яракан молдаванин вӗт!

Да это же тот самый молдаванин, который перевез нашу семью на фургоне через хребет!

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Хавал ҫитет, командир юлташ, — терӗ Якуба ответлӑх туйӑмӗпе, — эпӗ взвод командирӗпе калаҫса татӑлтӑм ӗнтӗ: хайхи Атӑл ҫинче тытнӑ пичкери ҫӑва хамӑрӑн ватӑ салтаксемпе ҫӗнӗрен килнисене уйӑрса парас.

— Духу хватит, товарищ командир, — серьезно, с чувством ответственности сказал Якуба, — я договорился с командиром взвода: бочку масла, что в Волге поймали, поделим и старослуживым и пополнению…

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Е танксем ман тӗлтен аякран иртсе каяҫҫӗ пулсан, эпӗ хайхи туйӑмпах Илья унта мар-ши тесе шанса пӑхатӑп.

Я всматривался в надежде чутьем узнать: не там ли Илья?

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫакӑнта вара эпӗ хайхи хут татӑкӗ ҫинчен аса илтӗм.

И туг я вспоминаю о записке.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Каҫхине хайхи ҫак эмелсене аннепе Женечкӑна патӑм, хам алӑпа тумлатрӑм, хам алӑпа сӗнтӗм.

Вечером дал я маме и Женечке эти самые его капли, своей рукой накапал, своей рукой поднёс.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Апаш патне хайхи отряд ҫитсе те тӑнӑ.

Куҫарса пулӑш

Апашри 1905–06 ҫ.ҫ. пулнӑ восстани // Т. Г. Гусев. Сунтал, 1935, 2№. — 21-22 с.

Унтан патакпа ҫапса сӑпса йӑвине тустараттӑмӑр та, хайхи тӗпне пуҫтарӑнса хӗсӗнсе ларнӑ сӑпсасем кӗрлесе тухса, тӳрех хамӑр тавра сӗрле пуҫлатчӗҫ.

А когда продолбили дыру, притаившиеся в норе осы вылетели роем за нами.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗрӳ ҫапӑҫу хыҫҫӑн, полкӑн иккӗмӗш эшелонне юлнӑ рота каннӑ вӑхӑтра, старшина хайхи Уткина чӗнсе хӑйпе ертсе кайнӑ.

В час, когда рота отдыхала, отведённая после горячих дел во второй эшелон полка, старшина торжественно вызвал Уткина и повёл его с собой.

Разведчиксем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 46–54 с.

Хайхи лектерчӗ те председателе, урӑх нимӗнрен те мар — обрезран…

Не иначе — из обреза, и зацепило председателя.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех