Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗлмен (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун чухне те пӗлмен, халӗ те пӑт татса калаймастӑп: кама юратнӑ эпӗ ытларах: Маринкӑна-и, Вальӑна-и?

И тогда ты не знал, да и сейчас затрудняешься сказать, кого ты любил больше: Маринку или Валю.

20 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ун чухне эсӗ ҫак хулпуҫҫисемпе чӗркуҫҫисене кӑна курнӑ, урӑх нимӗн ҫинчен те шухӑшлама пӗлмен, пӗр ҫавах та ҫителӗклӗ пулнӑ саншӑн.

Тогда ты видел эти руки, эти коленки и ни о чем больше не задумывался, тебе одного этого было достаточно.

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Пӗр сӑмахсӑр-мӗнсӗр, пӗр ӳпкелешмесӗр чӑматан пуҫтаратӑн та, пуйӑс сана пач пӗлмен Вологдӑна лартса та каять.

Без жалобы, без слова упрёка, немедля начинаешь собирать чемодан, и поезд увозит тебя в незнакомую Вологду.

Расстанная урамӗ // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Француз тир-сӑранҫи пек этемсем, «турӑ ҫӑлтӑрах!» тесе ҫеҫ мӑкӑртатакансем, унсӑр пуҫне урӑх нимӗн те пӗлмен ҫынсем революцишӗн кӗрешӗҫ тетӗр-и?

Разве будет бороться за революцию такой человек, как тот французский кожевник, который бормочет: «Господи помилуй!» — и знать ничего больше не знает?

Лонжюмо ялӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Вӑл пӗлмен кунашкал ҫанталӑк витӗр ҫула тухма епле теветкеллӗ пулнине.

Он не знал, как рискованно, почти невозможно было идти в эту непогожую ночь.

Каллех ют ҫӗрте // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Сӗтел ҫинчен савӑт-сапа кайма пӗлмен.

Со стола не убиралась посуда.

Большевиксем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Тата, шухӑшласа пӑхмалла лайӑхрах, вӑл хавхалантарса, пулӑшса пыман пулсан, кирлӗ ҫынсемпе кирлӗ пек калаҫма пӗлмен пулсан, тухайратчӗ-ши-ха Николай Юрьевич профессора?

И еще надо посмотреть, дослужился бы Николай Юрьевич до звания профессора без ее моральной и всякой другой поддержки, без ее связей с нужными людьми.

10 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Куласса култӑм та-ха, пуҫран вара шухӑш кая пӗлмерӗ: Аввакум ҫинчен эпӗ, паллах, илтнӗ-ха, анчах ӑна Ҫӗпӗре пуҫ янине, унтан вара таҫта Печора тӑрӑхӗнчи Ҫурҫӗрте ҫунтарса вӗлернине пӗлмен.

Однако же смеяться-то я смеялся, а про себя думал: слышать про Аввакума я, конечно, слышал, но что в Сибирь он был сослан, а потом где-то на печорском Севере заживо сожжен — этого не знал.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Декабристсем ҫинчен те, Аввакум ҫинчен те эпӗ чӑн та нимӗн те пӗлмен, ҫавӑнпа Владимира хирӗҫ тӳрех нимӗн калама аптраса лартӑм.

Ни о декабристах, ни об Аввакуме я действительно ничего не знал и не сразу нашелся, что ответить Владимиру.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Маринкӑна хуса ҫитсен, унччен вӑл мӗнешкел чиперрине пӗлмен пек, хам сисмесӗрех мӑнаҫланса, киленсе, ӑна ура тупанӗнчен пуҫласа пуҫ тӳпине ҫитиччен пӑхса илтӗм.

И, догоняя Маринку, я зачем-то с горделивым удовольствием оглядел ее, будто без этих дурацких похвал сам не знал, насколько она хороша.

6 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Анчах манӑн темшӗн — мӗншӗнне ун чухне те пӗлмен, халӗ те ӑнкарса илейместӗп — темшӗн ман Маринка тӗллӗн ку ӗнтӗ шӑпах ҫакӑ, пӗтӗм ҫӗр чӑмӑрӗпе те пӗртен-пӗрскер, урӑх никам та ҫук, пулмӗ, кирлӗ те мар темелле шанӑҫӑм пулман.

Но у меня почему-то — почему, я и тогда не знал и по сей день не знаю, — у меня не было уверенности, что она именно та, единственная на всей земле, и никакой другой нет и быть не может, вот этой уверенности у меня не было.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Акӑ Кавказа каятпӑр хайхи, курман та пӗлмен Поти хулине.

И вот мы едем на Кавказ, в неведомый нам город Поти.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Эп пӗлмен те илтменни ҫинчен мар-ха юмахларӗ Владимир.

Все или почти все, о чем говорил Владимир, я знал и раньше.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Халӗ тата пирӗн ҫӗршывра хут пӗлмен ҫын та ҫук.

К тому же в нашей стране теперь безграмотных людей и нет.

Купӑста // Сергей Мерчен. Ялав, 1955, 9(117)№, 3 стр.

Вӑл хӑй ӑҫтине те пӗлмен, пурте тӗтреллӗн курӑннӑ ӑна.

Он не знал, где он, и все представлялось ему в тумане.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Октабрьти сивӗ тӗттӗм каҫ кантур умӗнче халӑх пухӑвӗ рекрут суйлас пирки шавланӑ вӑхӑтра Поликей килте сӗтел умӗнче лашасене пӗлмен чиртен сыватмалли пӗлмен эмеле кӗленчепе тӳсе ларнӑ.

В тот самый вечер, как сходка, выбирая рекрута, гудела у конторы в холодном мраке октябрьской ночи, Поликей сидел на краю кровати у стола и растирал на нем бутылкой лошадиное лекарство, которого он и сам не знал.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Эсир вӗт нимӗн те пӗлмен ун ҫинчен, Сергей!

Ведь вы-то ничего этого не знали, Сергей.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Мӗншӗн тесен, катерниксене пӗлмен ҫынсем, пирӗн пирки тӗрӗс мар шутлаҫҫӗ.

Потому, что взгляд на катерников иногда, кто нас плохо знает, бывает неверный.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӗлмен.

Куҫарса пулӑш

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Час-часах автомат тытса партизансен ретне тухсан сӑрлатса иртекен мина ҫывхарнине итленӗ чух, тата тепӗр самантран мӗн пуласса пӗлмен чух, эпӗ яланах хам юратакан хӗрӗн сӑнарне курма тӑрӑшаттӑм, мана вара ҫӑмӑл пек пулатчӗ!

Как часто, ложась с автоматом в цепь, слушая вой приближающейся мины и не зная, что произойдет в следующий миг, я вызывал к себе образ любимой, и мне было легко и надежно.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех