Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йытӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Йытӑ (тĕпĕ: йытӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр салтак, хайхи, леш, йытӑ ҫури пек…

Один рядовой, как та одна собачонка…

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Шӑрӑх урам ҫав тери вӑрӑм пек туйӑннӑран, юлашкинчен, Костьӑн та, аптраса ӳкнӗ йытӑ пек, ҫатан айне йӑванса чӗлхине кӑларса выртасси килекен пулать.

Знойная улица кажется такой длинной, что Косте тоже под конец хочется повалиться под плетень, высунуть язык и истомлено хакать, как разомлевшие собаки.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Нюрӑпа Костя ун енне пӑхмарӗҫ те, йытӑ вара, пӗр вырӑнта ҫаврӑнкаланӑ хыҫҫӑн, каллех выртрӗ.

Нюра и Костя не обращают на него внимания, и, покружившись на одном месте, он снова ложится.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пӗр пысӑк йытӑ ҫеҫ вырӑнӗнчен ҫӗкленчӗ, хӑрӑлти хулӑн сассипе вӗрчӗ те, ҫиленсе кайса чӑннипех вӗрес-ши е саламлас-ши кусене тенӗ пек, нимӗн тума пӗлмесӗр пӗлтӗрхи куршанак тӗмӗсем хушшинче лапсӑркка хӳрине сулкаласа тӑчӗ.

Только один большой пес приподнимается, лениво бухает простуженным басом и вертит лохматым хвостом в прошлогодних высохших репьях, словно не может решить, рассердиться ли ему и залаять как следует, или надо, наоборот, приветствовать их.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Чӑнахах та хырӑмӗ ыратнӑ унӑн, — тесе пӳлнӗ юлташне Бим, — мӗншӗн тесен вӑл, хӑйне хӑй чӑрмала-чӑрмала, пӑр ҫинче йытӑ ҫури пек сиккелерӗ; ыратнипе йынӑша-йынӑша ҫухӑрчӗ.

— Да, в его внутренностях была нестерпимая боль, — прервал Бим, — он царапал себя и прыгал по льду, как игривый щенок; по тому, как он рычал и метался, было ясно, что это не игра.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Вӑл хӗнесе амантнӑ мӗскӗн йытӑ пек, ҫурӑмне курпунлатса, хӳрине икӗ ури хушшине хӗстерсе тӑрать.

Зверь, похожий на заморенную унылую собаку, стоял, понурив голову и поджав хвост.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Гусев Марсран илсе килнӗ чулсемпе ылтӑн ӑпӑр-тапӑра сутса ячӗ те арӑмне Машӑна пуканелле капӑрлатса тумлантарчӗ, темиҫе ҫӗр интервью пачӗ, тумтир валли пысӑк арча, мотоциклет, йытӑ туянчӗ.

Гусев продал камушки и золотые безделушки, привезённые с марса, — нарядил жену-Машу, как куклу, дал несколько сот интервью, завёл себе собаку, огромный сундук для одёжи и мотоциклет.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Эпӗ сире, йытӑ амин ҫурисем! — кактуссен хушшинчен сиксе тухса кӑшкӑрса ячӗ Гусев; сасси ют, тискер, хаяр.

— Я вас, сукины дети! — не своим голосом завизжал Гусев, выскакивая из-за кактусов.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Йӑтрӗ — йытӑ ҫури тейӗн.

Поднял, как щенка.

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сасси унӑн типӗ, йытӑ вӗрнӗллерех.

Голос его был глухой, лающий.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Йытӑ выҫӑ пирки кӑна вырӑнтан сикме пултарайман.

И собака не могла пошевелиться только потому, что была голодна.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл сӑрт айнелле кӑштах анчӗ те мӗскӗн йытӑ выртакан ҫӗре ларчӗ.

Потом он спустился на несколько шагов с косогора и присел над несчастной собакой.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ан тивӗр, — ярӑр, эпӗ хам та утса пыратӑп, капла мана намӑс вӗт, — тет йытӑ.

— Пустите, я сам пойду, мне так унизительно, — стонал забинтованный пудель.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗсем виҫҫӗшӗ те мӗскӗн йытӑ хӳринчен ярса илчӗҫ те сӑрт ҫинелле хӑпарса кайрӗҫ.

Они ухватились все трое за хвост несчастной собаки и потащили её по косогору наверх.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хупахсем хушшинче йывӑҫ пуканесене, пӗтӗмӗшпех ҫыхса пӗтернӗ йытӑ выртнине курчӗҫ.

Увидели в лопухах валяющихся деревянных человечков и забинтованного пуделя.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ырӑ йытӑ малтан кашни урине ҫуласа тухрӗ.

Благородная собака сначала облизывала каждую лапу.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫӑмӗсене тӑпӑлтарса пӗтернӗ Артемон пӗр урине ҫӗклесе, виҫӗ урипе уксахлакан йытӑ юрттипе чупса кайрӗ.

Артемон с растрепанной шерстью, поднял одну ногу и побежал, хромая на трех ногах.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Йытӑ ҫухӑра-ҫухӑра, урисене ҫӳлелле каҫӑртса шаплатса анчӗ.

Пёс, визжа, шлёпнулся кверху лапами.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Буратино йытӑ умӗнче маттурӑн утса пырать.

Буратино мужественно шагал впереди собаки.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пьерона йытӑ хӳринчен тытса пыма хушрӗ.

Пьеро он велел держаться за собачий хвост.

Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех