Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пынине (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сасартӑк эпӗ уҫланкӑпа пӗр ҫын утса пынине курах кайрӑм.

Вдруг я увидел человека, идущего через поляну.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

Пурте калаҫнӑ хушӑра кам та пулин килчӗ пулсан, кил хуҫи ӑна калаҫу мӗн ҫинчен пынине пӗлтерет.

Если во время общего разговора подходит еще гость, хозяин вводит его в курс разговора.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кунта мӗнле ӗҫ пынине тӑван ялйышне пӗлтересшӗн мар-ҫке вӑл.

К тому же он ведь держит все в секрете от односельчан.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗр-пӗр ҫын иртсе пынине асӑрхасан, ҫав сӑвӑрсем шари кӑшкӑраҫҫӗ те хӑйсен темле майлӑ пӳлсе пӗтернӗ шӑтӑкӗсене кӗре-кӗре пытанаҫҫӗ.

Заметив случайного путника, сурки с криком разбегаются по своим потайным норам.

VI. Тӑван ҫуртран аякра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмах мӗн пирки пынине Ильяс тавҫӑраймарӗ.

Ильяс не сразу понял, о чем речь.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сергей халлӗхе ашшӗ машинӑна мӗнле тытса пынине сӑнама шутларӗ, — тырпул пуҫтарнӑ чухне, вӑрҫӑри пекех хӑвӑрт та хастарлӑ ӗҫленӗ вӑхӑтра, хӑйне те руль умне ларса пӑхма тӳр килессе чӗререн шанса тӑчӗ вӑл.

Сергей решил пока что присмотреться, как отец правит, — в глубине души он был уверен, что и ему выпадет случай прикоснуться к рулю во время уборки хлеба, когда все будет стремительно и отважно, как на войне.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Эпир, кирлӗ таран тинкерсе пӑхсан, пирӗн пурнӑҫра саламласси тӗрлӗ майсемпе пулса пынине асӑрхатпӑр.

Если мы будем в достаточной степени внимательны, то заметим, что в нашей повседневной жизни имеется бесчисленное количество способов выразить свое приветствие.

4. Саламласси, ҫынна ҫынпа паллаштарасси // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Калаҫу мӗн ҫинчен пынине пӗлтересшӗн мар пулсан, «ҫемьери ӗҫсем ҫинчен калаҫрӑмӑр», «хамӑр ӗҫ ҫинчен» тесе сӑпайлӑ ответлеҫҫӗ.

Если не хотят его посвящать в содержание своего разговора, то отвечают коротко, но вежливо: «говорили о семейных делах» или «о работе» и т. д.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Тин килнӗ ҫын мӗн ҫинчен калаҫу пынине ыйтмасть.

Подошедший обычно не спрашивает о теме беседы.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пухӑннисем хушшинче вырӑнти чӗлхене пӗлмен ҫын пур пулсан, ӑна калаҫу мӗн ҫинчен пынине ӑнлантарса памалла.

Если среди собравшихся находится человек, не владеющий местным языком, ему стараются перевести разговор.

3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Шел пулин те, пирӗн ҫамрӑксем хушшинче ҫын хӑйне чипер тытнине, йӗркелӗхӗн ансат правилисене пӑхӑнса пынине кивӗ йӑла тесе шутлакансем тупӑнкалаҫҫӗ-ха.

К сожалению, у нас есть категория молодежи, которая считает предрассудком хорошие манеры, соблюдение элементарных требований приличия.

2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Вӗсене вуласа эпӗ ывӑлӑм мӗнле ӳссе, тӗрекленсе пынине куратӑп.

И, перечитывая их, я вижу, как рос, как мужал мой мальчик.

Ульяновскран килекен хыпарсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ку ӳкерчӗкӗн тӗп шухӑшӗ — малалла вирхӗнсе пынине кӑтартассинче…

Тут всё в стремительном, жарком движении…

Кӗрен кӗпеллӗ хӗрача // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

«Ӑҫта каяҫҫӗ вӗсем? Ӑҫта пурӑнаҫҫӗ? Мӗншӗн нумаййӑн?» — кӑшкӑрать вӑл хӑй ӑҫта пынине те манса.

«Куда они идут? Где они живут? Зачем их столько?» — кричал он, позабыв обо всем.

Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ачасем пӗрремӗш хут лав ҫине ларса станцие ҫити пычӗҫ, пӗрремӗш хут пӑравус курчӗҫ, вагон ураписем калаҫса, инҫетри ҫулӑн йӑлӑхтаракан юррине юрласа пынине итлерӗҫ.

И вот дети впервые поехали на лошади до станции, впервые увидели паровоз, услышали неумолчный говор колес под полом вагона — беспокойную и задорную песню дальнего пути.

«Ҫынсене пӗлме, тӗнче курма» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Ӗҫӗ усса пынине ӑнкарнӑ Ильяс тата пикенерех ӗҫлеме тытӑнчӗ, ашшӗ валли те пӗр мӑшӑр ҫӑпата туса килсе пачӗ.

Видя прок от своей работы, Ильяс старался как мог: сплел пару лаптей для отца, они уже были гораздо приличнее первых.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйсем мӗншӗн унта пынине ҫынна пӗлтермелле мар.

Зачем они тут стоят — никто из деревенских не должен знать.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Типнӗ ҫеремре шӗвӗр сӑмсаллӑ тыркассем пуҫӗсене чанк тӑратса унталла-кунталла пӑхаҫҫӗ те, ҫын иртсе пынине асӑрхасан, шӑтӑкӗсене йӑпӑр-япӑр тарса кӗрсе пытанаҫҫӗ.

Остроносые суслики, любопытно вытянув шеи, поглядывают по сторонам и, завидев идущего человека, быстро скрываются в своих норках.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмах мӗн ҫинчен пынине Кӗҫтенюк тавҫӑртӑм терӗ.

Кестенюк наконец сказал, что все понял.

XXX. Ҫураҫу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сӑмах кам пирки пынине вӑл ҫийӗнчех асне илчӗ те тутине хӗссе тытрӗ.

Он сразу сообразил, о чем идет речь, и смолк.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех