Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пуҫӗ (тĕпĕ: пуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпир комета пуҫӗ тӗлӗнчен вӗҫсе иртетпӗр ахӑр… — пӑшӑлтатать Лось.

— Должно быть мы проходим голову кометы, — шепотом сказал Лось.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев ӑна аллисемпе йӑтса ҫӗклерӗ; Лось сывламасть, куҫӗсемпе ҫӑварӗ тачӑ пӑчӑртаннӑ, кӑкӑрӗпе пуҫӗ ҫинче юн кӗвӗлсе ларнӑ.

Гусев поднял его на руки, — Лось был без дыхания, глаза и рот — плотно сжаты, на груди, на голове — запёкшаяся кровь.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл месерле выртнӑ, ҫара чавси пуҫӗ тӗлӗнче.

Она лежала навзничь, закинув голый локоть за голову.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев тӑрса ларасшӑн, унӑн пуҫӗ сулланать.

Гусев силился подняться, — голова его моталась.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуҫӗ ҫийӗн капмар чул муклашки ҫӗклерӗ те Гусев — ӑна чи ҫывӑхри галера еннелле вӑркӑнтарчӗ.

Гусев поднял над головой огромный камень и швырнул его в ближайшую из галер.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн пуҫӗ — хул пуҫҫисен ӑшӗнчех тейӗн.

Голова его ушла в плечи.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось пуҫӗ ҫинчи шлем пуля лекнипе сирпӗнсе ӳкрӗ.

Пулей сорвало шлем с головы Лося.

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ашшӗн пуҫӗ ҫухалчӗ.

Голова отца исчезла.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлитӑн хул пуҫҫисем ҫӗкленеҫҫӗ, пуҫӗ тайӑлать.

Плечи Аэлиты стали подниматься, голова закидывалась.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита пуҫӗ унӑн хул пуҫҫи ҫине вӑйсӑррӑн выртрӗ.

Голова Аэлиты без силы легла ему на плечо.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ — ҫунаттисене кӑтартса ҫиҫрӗ те вӗҫсе ҫавра турӗ, — аяларах та аяларах, Лось пуҫӗ ҫийӗн шуҫса иртрӗ, анса ларчӗ.

Вот — сверкнула, показав крылья, описала круг, — всё ниже, ниже, скользнула над головой и села.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуҫӗ ҫурӑлса тухать.

Голову ломило.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл пуҫӗ ҫинчи калпакне хыврӗ те аяккалла вӑркӑнтарчӗ.

Он сорвал с себя шапочку и швырнул далеко.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Этем урисем кристалран ӳссе ҫитӗнеҫҫӗ, унӑн хырӑмӗ — хӗвел, унӑн куҫӗсем — ҫӑлтӑрсем, унӑн пуҫӗ — тӗнче уҫлӑхнелле тӑсӑлса сарӑлакан хӗрриллӗ алтӑр».

Ноги человека вырастают из кристалла, живот его — солнце, его глаза — звёзды, его голова — чаша с краями, простирающимися во вселенную.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Уру хӑйне тӗнче ҫул пуҫӗ тесе пӗлтерет.

Уру объявил себя вождём мира.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ хӗвел анӑҫӗнче хӗрлӗ ӳтлисен аслӑ ҫул пуҫӗ ҫӗкленме пуҫлать; вӑл — Уру.

И вот, на западе появился великий вождь красных, его звали Уру.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита итлет, пуҫӗ усӑнчӗ.

Аэлита слушала, голова её наклонилась.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫывӑрмӑшӑн шуранка мозаикӑпа витнӗ стенисем — ҫурма тӗттӗмре, — ҫутӑ юпи юр пек шурӑ простыньпе пӗчӗк минтерсем ҫинелле, Аэлитӑн аллипе тӗревленӗ кӗл евӗр пуҫӗ ҫинелле кӑна анать.

Стены спальни, покрытые бледной мозаикой, оставались в полумраке, — столб света опускался лишь на снежные простыни, на подушечки, на склонившуюся на руку пепельную голову Аэлиты.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аллисене пуҫӗ айне хучӗ:

Закинул руки за голову:

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Нумайӑшӗ ҫавӑн чухне мӗлке курнӑ: хӗвел аннӑ чухне Тума хӗрринчен этем ӗлки туха-туха тӑрать, — аллисемпе урисене сарса хунӑ, пуҫӗ ҫинче ҫӳҫӗ ҫулӑм пек.

Многие тогда видели призрак: на закате солнца поднималась из-за края тумы тень человека, — ноги его были расставлены, руки раскинуты, волосы на голове, как пламя.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех