Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Володя сăмах пирĕн базăра пур.
Володя (тĕпĕ: Володя) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ну, Володя, манӑн каймалла, — терӗ Ильяс.

— Ну, мне пора, Володя, — сказал Ильяс.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каятпӑр-и? — хӗрсе ыйтрӗ Володя.

Пойдем? — горячо спросил Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Итле, Володя, эс мана ҫавсене каласа парӑн-и?

— Слушай, Володя, а мне ты их расскажешь?

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Володя, эс пӗлетӗн пуль ҫак халапа? — ыйтрӗ Ильяс, пӑртак тӑрсан.

— Володя, а ты, наверно, знаешь эту сказку? — спросил, помолчав, Ильяс.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ильяспа Володя иккӗш кӑна ларса юлчӗҫ.

Ильяс с Володей остались вдвоем.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Володя ку халапа, ахӑртнех, унччен те илтнӗ пулмалла.

Володя, видимо, уже знал ее.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, эс ху вуланине пире каласа пар, — йӑлӑнчӗ Володя.

— Ну тогда ты перескажи нам по-чувашски, как сумеешь, — попросил Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ну-ка, Аня, — аппӑшне пахса илчӗ Володя, — вуласа пар-ха пире Руслан ҫинчен?

Ну-ка, Аня, почитай нам про Руслана! — Володя взглянул на сестру.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Айда, пӗрле ҫӳрӗпӗр, Ильяс? — ҫине тӑчӗ Володя.

Айда и ты со мной, Ильяс, — объяснил Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Каятпӑр, — уншӑн тавӑрчӗ вара Володя.

— Да-да, мы пойдем вместе, — ответил за него Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Аня, вот Ильяс, манӑн лайӑх тус, — терӗ Володя.

— Аня, это Ильяс, мой хороший друг, — представил друга Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сулхӑн та таса пӑлтӑрта, пӗчӗк сӗтел хушшинче, Володя аппӑшӗ кӗнеке вуласа ларать.

В сенях было прохладно и чисто, Володина сестра сидела на лавочке и читала книгу.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ватти, ҫитес ҫӗре чи малтан ҫитрӗ пулсан та, турпас татӑкне шӑршласа ҫеҫ пӑхрӗ, тӗкӗнмерӗ, ун хыҫҫӑн чупса ҫитекен ҫури, турпас татӑкне хыпса, Володя патне каялла вӗҫтерсе килчӗ.

Разумеется, первой добежала мать, обнюхав щепку, она не стала брать ее в зубы, а подбежавший за ней первым щенок на ходу схватил щепку и, развернувшись, понес ее Володе.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пысӑк Трезор иртнӗ хӗл сакӑр мулкачӑ тытса пачӗ, — терӗ Володя.

Трезор прошлой зимой восемь зайцев загнал, — сказал Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Парса яратна, Володя, чӑнах?

— Ты, правда, можешь мне его дать, Володя?

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Трезор! — терӗ Володя ачашланӑ сасӑпа.

— Трезор! — ласково окликнул собаку Володя.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫне выртма карттус тӑхӑннӑ, шурӑ кӗпи ҫийӗн пилӗкне чӗн пиҫиххи ҫыхнӑ, лутра кунчаллӑ атӑпа, тепри — ҫамрӑкки, ҫанӑсӑр шурӑ кӗпепе, кӗске кӑвак йӗмпе, Ильяс ҫамрӑккине ҫийӗнчех палласа илчӗ — Володя.

На голове у него был картуз, а белая рубаха подпоясана кожаным ремешком; обут он был в сапоги с короткими голенищами; на другом была белая рубашка без рукавов, короткие синие штанишки — Ильяс тут же узнал в нем Володю.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ну, к-каларӑм сана! — тет Володя та, Ильяса куҫран пӑхса.

— Н-ну, ч-что я говорил? — довольный Володя заглянул Ильясу в глаза.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мишша ҫӗнтерет, — иккӗленмесӗр каласа хучӗ Володя, кӑмӑллӑн кулкаласа.

Все равно Миша победит, — уверенно сказал Володя и улыбнулся.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— М-м-манӑн брат, — тытӑнарах каласа хучӗ Володя; чӑвашла чиперех калаҫма вӗреннӗ пулин те, сӑмахсене вӑл хӑшне-пӗрне тытӑнарах калать.

— Д-да, б-брат, — заикаясь, ответил Володя по-чувашски, несмотря на то, что чувашский язык он знает хорошо, все же произносит слова с опаской, иногда запинаясь.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех