Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтать (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Калаҫрӑмӑр эпир унпа, савӑннӑран, леш «коньяк — виҫ йӳҫ кӑшман» текеннине, хӗрлӗ кӑшман ханшине, пӗрер стакан ӗҫрӗмӗр, вара вӑл манран ыйтать:

Ну, поговорили мы с ним, самогоночки свекольной по стаканчику на радостях выпили, той, что у нас «коньяком Три буряка» зовётся, а потом он и спрашивает:

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

Мучи ыйтать: «Епле-ха эс, ӑстаҫӑ, атта юсанӑ-и?» — тет.

Спрашивает дед: как, дескать, мастер, с сапогом-то быть, починишь, что ли?

Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.

— Генерал: мӗншӗн хӑйӗн ашшӗ колхоз юхӑмне пуҫарса пыраканӗ, малтанхи тракторист пулнӑскерӗн ывӑлӗ коллектива хирӗҫ пырать тесе ыйтать.

— Генерал спрашивает… почему твой отец был вожаком колхозного движения, первым трактористом, а ты против коллектива.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ӳтӗм-пӗвӗм канӑҫ ыйтать, чӑтма ҫук, кашни винти таранах тенӗ пек ӗшеннӗ, анчах пуҫ мими ямасть.

— Устал до крайности, а мысли не дают покоя.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Халӗ ак сана общество хӑй, ача чухнехи тертсенчен хӑтарса, санран чи кирлине — вӗренме ҫеҫ ыйтать.

А теперь общество избавляет тебя от забот в детстве и требует от тебя самого главного — учиться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тен, врач унран Ясногорская ҫинчен ыйтать пулӗ.

Возможно, врач спрашивала его о Ясногорской.

XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кӑвак ҫӳҫлӗ хӗрарӑм, санрота врачӗ, аллисене шӑлса, унран тем ыйтать, Черныш ӑна шӑл витӗр ответлет.

Седая женщина, врач санроты, о чем-то спрашивала его, вытирая руки, а он сквозь зубы отвечал ей.

XXVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ку мӗне пӗлтерет? — ыйтать чӑтӑмлӑхне пуринчен маларах ҫухатнӑ Славик, хӗрелсе кайнӑ сӑнлӑскер.

— Что это значит? — первый не выдержал Славик, раскрасневшийся от скачки.

XXVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кам ыйтать вӗсем ҫинчен?

Кто о них спросит?

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсенчен пӗри йынӑшать тата тӑтӑшах шыв ыйтать.

Один из них сдержанно стонал и все время просил воды.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эсир мӗншӗн ман ҫине ун пек пӑхатӑр, Шовкун? — ҫине тӑрсах ыйтать Шура хӑйӗн санитарӗнчен, унпа пӗрле взвода йышӑнма кайнӑ май.

— Почему вы так смотрите на меня, Шовкун? — настойчиво допрашивала Шура своего санитара, идя с ним принимать взвод.

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ял Совет председателӗ-и? — ыйтать Хома тата хӑйӗн ҫӗнӗ юлташӗсене ӑна килте те ун пек вырӑна суйласа лартасси ҫинчен каласа ӗнентерет.

Председатель сельсовета? — спрашивал Хома и уверял своих новых друзей, что его, мол, на такой пост и дома выберут.

IV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Чылай пулать-и чирлени? — ыйтать Сагайда, кровать патне пыма именсе.

— Давно заболела? — спросил Сагайда, стесняясь подойти к кровати.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пиҫӗ, мускуллӑ кӗлетке хӑйӗннех ыйтать, ун ҫинчи тӑварлӑ тарпа касӑлнӑ гимнастерка ҫатӑртатса кӑна тӑрать.

Гибкое, мускулистое тело требовало своего, и на нем хрустела гимнастерка, затвердевшая соленым потом.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Кунта мӗнле правило? — ыйтать Шишкин.

— А какое тут правило? — спрашивает Шишкин.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ялан вырӑн ҫинче выртма кичем пулӗ сана? — ыйтать Лёня.

— Скучно тебе небось лежать все время? — спрашивает Леня.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ачасене мӗн калас-ха манӑн? — тесе ыйтать Костя.

— Что же мне говорить ребятам? — спрашивает.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ольга Николаевна ыран эсӗ мӗншӗн шкула пыманни ҫинчен ыйтать вӗт-ха.

Ведь завтра Ольга Николаевна спросит, почему ты не пришел в школу.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Тепӗр ҫур сехетрен амӑшӗ каллех уроксем ҫинчен ыйтать: — Халех, — тет Шишкин.

Через полчаса мать опять про уроки спросит: — Сейчас, — говорит Шишкин.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Амӑшӗ ӗҫрен таврӑнать те ыйтать:

Вот мать придет с работы и спросит:

Вуннӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех