Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлнӗ (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
У-у-у, килме пӗлнӗ ашапатман.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Энтри, сӗтел ҫине те пуҫтарманнипех хӑварнӑччӗ эп, хӑналанӑр унта хӑвӑр пӗлнӗ пек.

Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Ҫӳретӗрех, йӑнкӑлтаттӑрах хӑй мӗнле пӗлнӗ ҫапла.

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсем — йӗрӗ те чее, чее те ӑслӑ пулнӑ — ҫакна Фома курнӑ; вӗсемпе ӗҫ татнӑ чух яланах асӑрханса тӑмалла пулнӑ; Фома ӗнтӗ ҫакна та пӗлнӗ: пит кирлӗ вӑхӑтсенче никам та вӗсенчен хӑй мӗн шухӑшланине каламан.

Они были ловки, хитры и умны — Фома это видел; в делах с ними всегда нужно было держаться осторожно; он знал уже, что в важных случаях никто из них не говорит того, что думает.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома лайӑх пӗлнӗ: кирек хӑшӗ те вӗсенчен — паян тесен паян — тухса пыма хатӗр тӑнӑ.

И Фома знал, что любая охотно пойдет за него.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Медынская тарҫисем Фомана лайӑх пӗлнӗ, ҫавӑнпа та: — Килте-и барыня? — тесе ыйтсанах, горница хӗрӗ ӑна: — Килте, иртсемӗрех… — тесе, хӑна пӳлӗмӗ енне кӑтартнӑ.

Прислуга Медынской привыкла к посещениям Фомы, и на вопрос его «дома ли барыня?» — горничная сказала: — Пожалуйте в гостиную…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Бандитсем тӳссе тӑраймасса эпӗ малтанах пӗлнӗ! — шавларӗ вӑл.

— Я знал, что бандитам не устоять! — шумел он.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ хам кая юлмасса тата эсӗ бандитсене тытса чарасса пӗлнӗ.

Я знал, что не опоздаю, что ты сумеешь задержать бандитов.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӗсем пӗрне-пӗри тахҫантанпах пӗлнӗ, ҫавӑнпа ҫийӗнчех калаҫма пуҫларӗҫ.

Они были давно знакомы, и между ними тотчас же завязался разговор.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл карчӑкӗн куҫҫулӗ вӗҫӗ пулмасса пӗлнӗ.

Он знал, что слезам не будет конца.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эпӗ ӑна яланах: Чжао, эсӗ ан имен, ху пӗлнӗ пек ту, тетӗп, вӑл мана…

Я ему всегда говорю: старина Чжао, ты не стесняйся, делай по-своему, а он говорит…

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл ҫеҫ те мар, Хань Лао-лю унашкал ҫыру текех нихҫан та пулмасса та аван пӗлнӗ.

Более того, Хань Лао-лю уже наверняка знал теперь, что этого письма никогда и не будет.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ай-чжэн хӑйӗн ҫак ӗҫне ытла та лайӑх пӗлнӗ.

Ай-чжэн же была большим мастером своего ремесла.

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑрӑм Мӑй мӗнле ҫын пулнине Братишка питӗ аван пӗлнӗ, анчах апла пулин те: «Каймасан, ҫапах та, аван мар» тесе шутларӗ.

Братишка отлично знал, что за человек этот Длинная Шея, но подумал: «Отказаться, пожалуй, будет неудобно».

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫырма-вулама вӑл сахал пӗлнӗ, анчах Го Цюань-хайпа Чжао Юй-линь пачах та вӗренмен пирки, вӗсем ҫине ҫӳлтен пӑхнӑ, йӗрӗннӗ пек туса, ҫапла каланӑ:

Он был малограмотен, но так как Го Цюань-хай и Чжао Юй-линь вовсе ничему не учились, смотрел на них свысока и говорил с пренебрежением:

XV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Цюнь-цзы, паллах, ун ҫинчен пӗлнӗ, анчах вӑл ӑҫта пурӑннине кӑтартман, унӑн ятне те каламан.

Цюнь-цзы, конечно, знала об этом, только она не указала места, где он скрывался, и даже под пыткой не назвала его имени.

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хань Лао-лю ман хӗрачан юратнӑ каччи пуррине пӗлнӗ.

Тут Хань Лао-лю узнал, что у нее есть жених.

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл, паллах, пуху пуласси ҫинчен те, ӑна мӗншӗн пухни ҫинчен те пӗлнӗ, анчах ун ҫинчен калама хӑюлӑх ҫитереймерӗ.

Он, конечно, знал и о собрании, и о том, зачем оно будет созвано, но сказать не решился, смелости не хватило.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑрӑм Мӑй пурне те пӗлнӗ.

Длинной Шее было известно все.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Дасаоцза вӑл ҫапкаланчӑк ҫын пулнине аван пӗлнӗ.

И Дасаоцза хорошо знала, что он бродяга.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех