Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

господин сăмах пирĕн базăра пур.
господин (тĕпĕ: господин) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Фратю господин, килӗшнӗ пек пулса, пуҫне сӗлтсе илчӗ, унтан малалла иртрӗ те хӗрарӑмсен мӑнастирӗ енне пӑрӑнса иртрӗ.

Господин Фратю кивнул в знак согласия и, пройдя немного вперед, свернул к женскому монастырю.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юрӗ, калӑп, — иккӗленерех каласа хучӗ ӑна-кӑна тӗшмӗртекен Фратю господин.

Хорошо, передам, — ответил, явно колеблясь, благоразумный Фратю.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Фратю господин чиркӳ еннелле пӑшӑрханса пӑхса илчӗ, полицейскисем унта, чӑн та, виҫ алӑк патӗнче те тӑра-тӑра тухнӑ.

Господин Фратю метнул встревоженный взгляд на церковь и увидел, что все три выхода из нее.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Яланхи пекех, унта каятӑп, — терӗ Фратю господин.

— Да, как всегда, — ответил господин Фратю.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Огнянов господин, эсир хӗрарӑмсем пирки философсем мӗн ҫырнине вуланӑ-и?

— Господин Огнянов, вы читали философов, писавших по женскому вопросу?

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кандов господин, — хирӗҫ каласшӑн пулчӗ ӑна Недкович.

— Господин Кандов, — возразил Недкович.

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах хальхинче Голоса Кирияк выляса кӑтарттӑр, ҫав роль ӑна пит килӗшмелле; Фратю господин кӑшт мухтанчӑкрах та ӗнтӗ, вӑл ҫапах турӑ ҫынни-ха; ӑна кӑлӑхах вӑрҫаҫҫӗ.

Только Голоса пускай играет Кириак, эта роль больше ему под стать; Фратю, тот хоть и хвастунишка, а божий человек; напрасно его люди ругали.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— «Геновева» комеди мар, трагеди, — тепӗр хут та кулмасӑр каларӗ Фратю господин.

— «Геновева» — не комедия, а трагедия, — повторил господин Фратю строгим тоном.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— «Иванко-вӗлерекен» — тӳрлетрӗ ӑна Фратю господин.

— «Иванко-убийцу», — поправил его господин Фратю.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Манӑн роль трагедилле рольччӗ… — ӑнлантарса пачӗ нумай пӗлекен Фратю господин.

Моя роль была трагической ролью… — объяснял многознающий господин Фратю.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— «Генавева» комеди мар вӑл, трагеди, — тӳрлетрӗ ӑна Фратю господин.

— «Геновева» — не комедия, а трагедия, — поправил его господин Фратю.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эпӗ ниҫта та каймастӑп, ҫакӑнтах юлатӑп, кирлех пулсан, пурнӑҫӑма пама та хатӗр, — ун сӑмахӗпе килӗшмесӗр каласа хучӗ Фратю господин.

— Напротив, я останусь здесь и тоже буду жертвовать собой, — возразил господин Фратю.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чӑн-чӑн пушар Болгарие вут хыпса илсен кӑна ҫӗкленет, — ҫавӑнтах каласа хучӗ Фратю господин.

— Настоящий пожар вспыхнет, когда загорится Болгария, — изрек господин Фратю.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ку сӑмаха Дерби каланӑ пек туйӑнать мана, — ӑна пит тӑрӑшса тӳрлетрӗ Фратю господин.

— А мне кажется, что эти слова сказал Дерби, — с важностью поправил его господин Фратю.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Виҫӗм кунхине Георгий Измирлиев господин ҫав хыпара Янаки Дафнисран пӗлнӗ, вӑл К. хулинче аптекӑра ӗҫлет те, триестсен «Клио» хаҫатӗнче пӗтӗмпе ҫакӑн ҫинчен ҫырнӑ, тет.

Позавчера господин Георги Измирлия узнал от Янаки Дафниса, аптекаря в К., что все это было написано в триестской газете «Клио».

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ирхине Фратю господин хӑйне хӑш-пӗр ватӑ ҫынсем сивӗ кӑмӑлпа пӑхнине те асӑрхарӗ, ӑна Геновевӑна элекленӗшӗн каҫармаҫҫӗ иккен.

Даже и в это утро господин Фратю с удивлением заметил, что некоторые почтенные старцы смотрят на него косо, не прощая ему клевету на Геновеву.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Фратю господин чӑн та юлташӗсем хушшинче ҫукчӗ.

И правда, господина Фратю не было среди актеров.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Голос ӑҫта ӗнтӗ халь? — ыйтрӗ вӑл, артистсен хушшинче Фратю господин ҫуккине асӑрхаса.

— А где Голос? — спросил бей, ища среди актеров господина Фратю.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Фратю господин амӑшӗ, ывӑлӗ ытла пысӑк инкеке ҫакланнине туйса, сӑнчӑрланӑ тӑлӑпа тертленсе асап курса, ҫийӗнчен тата халӑх та нимӗн чухлӗ ун майлӑ маррине сиссе, нимӗн тӑва пӗлмесӗр аптраса тӑчӗ.

Матушка господина Фратю, увидев, в каком прискорбном состоянии находится ее сын, обремененный тяжелыми цепями и всеобщим негодованием, растерялась, не зная, как поступить.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Усал Голос рольне каярахпа ухмаха тухаканскерӗнне, Фратю господин вылять — ӑш вӑркатма вӑл ыттисенчен ытларах пултарать, халӑха тӗлӗнтерсех тӗлӗнтересшӗн тӑрӑшса, вӑл уйӑх ытла ӗнтӗ ҫӳҫне те кастармасть.

Роль коварного, а впоследствии свихнувшегося Голоса взял господин Фратю — любитель сильных ощущений; стремясь произвести на публику как можно более глубокое впечатление, господин Фратю вот уже целый месяц не стриг себе волос.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех