Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑна сăмах пирĕн базăра пур.

Хӑна (тĕпĕ: хӑна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

«Ҫакӑн пек пурӑнаҫҫӗ иккен пуянсем…» — шухӑшласа илчӗ халь ҫеҫ кӗнӗ хӑна.
«Вон как, оказывается, живут богатеи…» — мелькнуло в голове у гостя.

VI. Кантюк кӗреки // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сана хӑна алӑкӗпе кӗртмесен, епле вара? — ҫӑмӑллӑн кулкаларӗ вӑл.
Проговорил двусмысленно: — Ежели не тебя через гостевую дверь пропускать, кого ж еще?

Шофер шавлан чӑмласа, хӑйӗн йытти пекех, хӑна ҫинчен куҫ илмерӗ.
Шофер громко чавкал и тоже не спускал глаз с гостя.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Лар, хӑна, — терӗ шофер, хыҫсӑр пукан ҫине кӑтартса.
— Садись, гость, — сказал шофер, указав на табуретку.

Вырӑс ҫынни пирӗншӗн чи хаклӑ хӑна».
Русский человек для нас самый дорогой гость».

Н. Г. Гарин-Михайловский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 158–163 с.

Ун вырӑнне хӑна пӳлӗмӗнче, ҫӳллӗ вырӑнта, тем чухлӗ шурӑ пир-авӑр ӑшӗнче, ҫурта ҫуттинче, темскер ҫӗкленсе тӑрать, ун умӗнче чӗррисем, чӗррисем пурте ним тума пӗлмесӗр шӑпах тӑраҫҫӗ, ҫав темскер, ӗмӗрлӗхе юласскер те ҫӗрсе пӗтекенскер, ҫывӑх та ютскер, хаклӑ та хӑрушӑскер, пӗр паллӑ туйӑма ҫеҫ вӑратать: ҫак куҫ умӗнче выртаканнипе лешӗн хушшинче, ҫак ӳт-тир ӑшӗнче пурӑннӑ ҫын хушшинче, халь нимле пӗрлӗх те ҫук.
Вместо него на возвышении в гостиной, в массе белого, в блеске свечей, утопало что-то, перед чем, недоумевая, замирало все живое, что-то и вечное, и тленное, и близкое, и чужое, и дорогое, и страшное, вызывая одно только определенное ощущение, что общего между этим чем-то и тем, кто жил в этой оболочке, — ничего нет.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Вӑл хӑна пӳлӗмне кӗрсе чарӑнса тӑчӗ.
Он вошел в гостиную и остановился.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Фрак тӑхӑннӑ господин, хӑех директор пулнӑ-мӗн, вӗсене хӑйӗн хӑна пӳлӗмӗнче типпӗн те сулхӑнӑн, анчах, йӗркеллӗ воспитани илнӗ ҫынла, кӑмӑллӑн йышӑнчӗ.
Господин во фраке, оказавшийся самим директором, принял их в своей гостиной сухо и сдержанно, но вежливо, с порядочностью воспитанного человека.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Мӗнпурне кӗмӗл ывӑс ҫине хурӑпӑр та, вӑл хӑна пӳлӗмне кӗрсе тӑрсан, ӑна чаплӑн пырса тыттарӑпӑр.
Всё положим на серебряный поднос и, когда он войдет в гостиную, торжественно поднесем ему.

Амӑшӗ, вилнӗ ҫын пек шуралса кайнӑскер, ӗҫ мӗнпе пӗтессине хӑна пӳлӗмӗнче кӗтсе ларать.
С помертвелым лицом ждет мать исхода, сидя одна в гостиной.

Наказани пани // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тӗрӗссипе калас пулать, урайне ларма тивет, мӗншӗн тесен ҫак хӑна пӳлӗмӗнче кресласем ҫук, анчах пылчӑк ҫинче пурӑнакана ҫӗр ҫинче ларма та юрать.
Придется сесть прямо на пол, — в этой гостиной, увы, нет кресел, но тот, кто живет в грязи, может сидеть и на земле.

I. Ман асатте // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Иккӗшӗ те вара кунта ӑнсӑртран килсе ҫакланнӑ хӑна ҫине пӑхма пуҫларӗҫ.
И оба стали рассматривать забредшую в библиотеку странницу.

II // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Акӑ пӑхӑр-ха, пӗр-пӗрне вӗсем мӗнпе хӑна тӑваҫҫӗ.
Хотите ли знать, гражданин, какими любезностями они обмениваются?

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Киров облаҫӗнчи таврапӗлӳ музейӗ Шупашкарти хӑна тухса калаҫнине итлекенсем кӑсӑкланса тӑнланине, ҫавна май ҫырнисен 5 томлӑ пуххине парнелеме хистенине пӗлтернӗ.
Кировский областной краеведческий музей сообщает, что выступление гостя из Чебоксар вызвало большой интерес среди слушателей, что и подтолкнуло преподнести в дар 5-томное собрание сочинений.

Алексей Леонтьев Грин хайлавӗсен пуххине парнеленӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/26487.html

«Ку кӗнекере асатте ҫинчен пӗр йӗрке те ҫуккине пӗлетӗп. Ҫакӑ — манӑн айӑп. Иккӗмӗш кӑларӑмра ӑна вырӑн параҫҫех пулӗ», — ырӑ шанӑҫпа уйрӑлчӗ сумлӑ хӑна.
Куҫарса пулӑш

Палӑксем те ҫынсем пекех калаҫаҫҫӗ // Геннадий Кузнецов. Хыпар, 2014.01.10

— Хам патӑма хӑна килессе эпӗ малтанах сисрӗм, — терӗ ыйткалакан.
— Я предвидел, что мне, быть может, придется принимать у себя гостя, — заметил нищий.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Шӑп хӑна, хам валли ҫӗлетнӗ пекех.
Точно на заказ сшиты по моей ноге.

I. Хӑйӑр сӑрчӗн тӑрри // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Паян пирӗн хӑна — пичет ветеранӗ, сумлӑ ӗҫтешӗмӗр Раҫҫей Журналистсен союзӗн членӗ, парти ӗҫченӗ Демьян Филиппович Семенов, Чӑваш пичечӗн уявӗ умӗн унпа тӗл пулса калаҫма питӗ кӑмӑллӑ пулчӗ.
Куҫарса пулӑш

Чӑваш пичечӗн Ренессансӗ таврӑнӗ-и? // Надежда Смирнова. Хыпар. — 2015, 16 январь/кӑрлач (No 4/5). — С.1, 4

— Вӑл ӗнте хӑна мар, вӑл хамӑр ҫын.
— Да она не гостья, она наша.

9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ларӑр, хӑна пулӑр!
— Садитесь, гостьей будете.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика