Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ӑҫта ӗҫленӗ эсир вӑл вӑхӑтра?
Где вы работали в то время?

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫак вӑхӑтра тарасасем патӗнче харкашса кайрӗҫ.
В это время в весовой заругались.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑхӑтра качча кайманнипе хӑйӗн ачи пулманнишӗн, амӑшӗн юратӑвӗпе пӗтӗмӗшпе киленме тивӗҫменнишӗн тарӑхса, тулхӑрса ҫӳрекен хӗрарӑмӑн ват пек капланса тулнӑ ҫиллине пӗтӗмпех амаҫури ачисен тӳсме тивнӗ.
Вся запоздалая, невылитая материнская любовь и скопившаяся желчь вылились на оставшихся детишек.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лавккара ҫуллахи вӑхӑтра уҫӑ та сулхӑн.
Прохладно в летнюю пору в лавке.

Юлашки вӑхӑтра ялхуҫалӑх машинисем те тӑратма тытӑннӑ.
В последнее время даже сельскохозяйственными машинами снабжал.

Питех те вӑхӑтра пуҫласа янӑ Сергей Платонович ҫак пусма тавар сутас ӗҫе, мӗншӗн тесен казаксем Донӑн сулахай енчи чуллӑ та тӑмлӑ-хӑйӑрлӑ, тыр пулман шанкав тӑпраллӑ ҫӗр ҫинчи станицӑсенчен, ҫар тытӑмӗ хушнипе, хуторӗ-хуторӗпех сылтӑм енне куҫса ларма тытӑннӑ.
Вовремя начал Сергей Платонович мануфактурное дело, из левобережных станиц, где бесплодна и жестка песчаная с каменным суглинком земля, на правую сторону Дона по распоряжению войскового правительства стали переселяться казаки целыми хуторами.

Ҫав вӑхӑтра пырса кӗнӗ те ӗнтӗ станицӑна патша хуралҫи Мохов Никишка мужик.
С той-то поры и пришел царев досмотрщик и глаз — мужик Мохов Никишка.

Пӗрремӗш Петр патшара ларнӑ вӑхӑтра пӗррехинче патша баржи Дон шывӗ тӑрӑх Азов тинӗсне сухарисемпе ҫар хатӗрӗсем турттарса пынӑ.
В годы царствования Петра I шла однажды в Азов по Дону государева баржа с сухарями и огнестрельным зельем.

Кӗрнӳкерпе тӑхлачи ҫапла пӗрне-пӗри ҫивӗч сӑмахсемпе питленӗ вӑхӑтра каччин хурӑнташӗсене, сӑмах татнӑ тӑрӑх, виҫшер черкке эрех ӗҫтерчӗҫ.
Пока дружко со свашкой состязались в острословии, жениховой родне, согласно уговору, поднесли по три рюмки водки.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӗнтӗ каяс тесех шутланӑччӗ, тутӑр айӗнчи ҫӳҫӗсене майлаштаркаласа, ура ҫине те тӑнӑччӗ, анчах та ҫак вӑхӑтра алӑк вӑрӑммӑн чӗриклетсе уҫӑлни илтӗнчӗ.
Хотела уж идти, привстала, поправляя под платком волосы, — в это время тягуче заскрипели дверцы.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Парасса кирек хӑш вӑхӑтра та парса яма пулать, — хыҫкаланса илчӗ кил хуҫи.
Выдать в любое время можно, — чесался хозяин.

15 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Эсӗ, тӑванӑм, юлашки вӑхӑтра тем шӑплантӑн-ха ҫак?
— Да, голубчик, ты что же это примолчался-то?

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл Патша пӗви патне пырса ҫитнӗ вӑхӑтра тара ӳкнӗ лашасене пӗр тӗле кӗпӗрлентерсе тӑратнӑ, хашкама ернӗ йӗкӗтсем сотнике хупӑрласа илнӗ.
Когда подъехал он к пруду, потные лошади уже стояли кучей, спешившиеся ребята окружали сотника.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫуллахи вӑхӑтра, хайхи ӗнтӗ, апат-ҫимӗҫ еплине хӑвӑрах пӗлетӗр: йӳҫӗхнӗ сӗт те квас…
В летнюю пору, стал быть, харч вам звестный: кислое молоко да квас…

— Ҫӳретӗп эпӗ те, екки килнӗ вӑхӑтра.
— Рыбалю и я, коль охота набредет.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ывӑҫпала шыв ӑсса илме пӗшкӗннӗччӗ ҫеҫ, ҫав вӑхӑтра вӑлта аври, шывран ҫур аршӑн ҫӳлелле тухса тӑраканскер, вӑраххӑн сулланса илчӗ, ерипен аялалла шуса анса кайрӗ.
Нагнулся было зачерпнуть в пригоршню воды, — в это время конец удилища, торчавший на пол-аршина от воды, слабо качнулся, медленно пополз книзу.

Ҫав вӑхӑтра шыв сирпӗнчӗкӗсем кимӗ ҫине пӗрхӗнчӗҫ.
Зернистые брызги засеяли баркас.

Прокофий кӗвелӗкне илме нӳхрепе кӗнӗ, ҫав вӑхӑтра вара Мавра Прокофие юрӑхсӑртан та юрӑхсӑр турчанка лекнине уйӑрса илнӗ иккен…
Прокофий полез за накваской в погреб, а за это время Мавра и разглядела, что турчанка попалась Прокофию последняя из никудышных…

Ҫак вӑхӑтра аппӑшӗн пуҫӗнче пӗтӗмӗшпех ҫӗнӗ шухӑш пиҫсе ҫитнӗ, ун ҫинчен эсир тепӗр сыпӑкра пӗлӗр.
Между тем в голове тетушки созрел совершенно новый замысел, о котором узнаете в следующей главе.

V. Аппӑшӗн ҫӗнӗ шухӑшӗсем // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак вӑхӑтра ӑна хуйхӑ пусса илет.
Тут его берет тоска.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика