Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шӗвӗр сӑмсаллӑ чул пуҫсен, пӗчӗк тискер чӗр чунсен ӳкерчӗкӗсен, сӑрланӑ маскӑсен, ӗлкипе тата ӳкерчӗкӗпе этрусксен авалхи амфорисене ытла та тӗлӗнмелле аса илтерекен ҫыпӑҫтарнӑ вазӑсен хушшинче ӑна пилӗк таран калӑпланӑ пысӑк статуя кӑсӑклантарать.

Среди востроносых, каменных голов, изображений маленьких чудовищ, раскрашенных масок, склеенных ваз, странно напоминающих очертанием и рисунком древнейшие этрусские амфоры, внимание его остановила большая, поясная статуя.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак ӳкерчӗк историн сӗм авалхи пулӑмӗсене сӑнарлать: сарӑ ӳтлӗ улӑпсемпе хӗрлӗ ӳтлисен вӑрҫи; тинӗс хумӗсем — унта этем кӳлепи пилӗк таран; ҫав кӳлепех — ҫӑлтӑрсен хушшинче вӗҫекенскер; унтан — ҫапӑҫусен ӳкерчӗкӗсем, тискер чӗр чунсен тапӑнӑвӗ, кӗтӳҫсем хӑвалакан вӑрӑм ҫӑмлӑ выльӑх-чӗрлӗх кӗтӗвӗсем, йӑла-йӗрке, сунар, ташӑсем, ача ҫуралӑвӗ, ҫын пытарӑвӗ…

Очевидно, она изображала древнейшие события истории, — борьбу желтокожих великанов с краснокожими: — морские волны с погружённой в них по пояс человеческой фигурой, та же фигура, летящая между звёзд, затем, — картины битв, нападение хищных зверей, стада длинношёрстных животных, гонимые пастухами, сцены быта, охоты, пляски, рождения и погребения.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫунатлӑ тискер кайӑка вӗҫнӗ ҫӗртех персе антарас йӳтӗмпе Лось револьверӗпе тӗллет.

Гусев повёл револьвером, ловчась срезать на лету крылатого зверя.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӑс-хакӑл — тискер ҫак вырӑнӑн пӗртен пӗр сӑнчӑрӗ — сулланса кисренес саманта та кӗҫех кӗтсе илетпӗр ак…

Недолго ждать, когда пошатнётся даже разум, — единственные цепи на этом чудовище.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах хӑма стена хӗррипе хутлани те — хӑрушла: шӑтӑкри тискер кайӑк пек.

Но и хождение вдоль дощатой стены было ужасно: как зверь в яме.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Марс ҫинчи радиостанцисене тискер чӗр чунсем, пирӗн евӗр марскерсем, вырнаҫтарнине ӗненме ытла та йывӑр.

Трудно предположить, что радиостанции на Марсе построены чудовищами, существами, не похожими на нас.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Епле унта… пӗлетӗр-и… — ыйтрӗ вӑл, — ҫынсем пурӑнаҫҫӗ-и унта е тискер чӗр чунсем-и?

— Как, вам известно, — спросил он, — люди там, или чудовища обитают?

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Комендант команди ҫырансем тӑрӑх ҫӳресе хӗвелпе ҫунса ларнӑ пулӑҫӑсене, тата тискер кайӑк тирӗсене пухакан чее скупщиксене тытса чарса ыйтса пӗлнӗ, — вӗсем ку ыйтупа мӗн те пулин каласа пама пултарнӑ вӗт-ха.

Комендантская команда ловила на побережье загорелых рыбаков и хитрых, предприимчивых скупщиков меха, могущих дать хоть какие-нибудь сведения по указанному вопросу.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Унтан тата… ӑна нимӗнпе чармалла мар тискер паника, орудисене, винтовкӑсемпе амуницисене пӑрахса тарни, хамӑрӑннисемпе хамӑрӑннисемех пӗр-пӗринпе кашни паравозшӑн, вагоншӑн е двуколкӑшӑн ҫапӑҫни, ҫынсем ӑнран тухса кайса, тискеррӗн хӑраса ӳкни, вӗсен тарлӑ, асапланса ҫитнӗ, этемле мар сӑнӗсем курӑннӑ.

И потом… эта неудержимая звериная паника, с оставлением орудий, винтовок и амуниции, с беспощадными драками между своими из-за каждого паровоза, вагона или двуколки, с бессмысленными, полными дикого страха, потными, измученными, уже нечеловеческими лицами.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Тискер кайӑксем пурте иртсе кайрӗҫ.

Звери прошли.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Чи юлашкинчен, вараланчӑк та тискер шакал хӑяккӑн чупса иртсе кайрӗ.

Последней протрусила бочком страшно грязная дикая собака — шакал.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пушӑ хир хӑйӑрӗсем тӑрӑх хӗрлӗ хӗвел айӗнче тискер кайӑксем иртсе пыраҫҫӗ.

По песку пустыни под красным солнцем проходили звери.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эпӗ Мальвинӑна арӑслан пекех сыхласа хӳтӗлесе тӑрӑп, — терӗ Пьеро, хӑйӗн темӗскерле тискер кайӑксен пек тытӑнчӑклӑ сассипе, — эсир мана пӗлместӗр-ха… — терӗ вӑл.

— Я буду защищать Мальвину, как лев, — проговорил Пьеро хриплым голосом, каким разговаривают крупные хищники, — вы меня ещё не знаете…

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пур тискер кайӑксемпе вӗҫен кайӑксем тата хурт-кӑпшанкӑсем те хӑйсене хӑйсем шеллемесӗр, хӑйсем кураймасӑр тӑна полици-йытӑсем ҫине тӑрӑнчӗҫ.

Все звери, птицы и насекомые самоотверженно накинулись на ненавистных полицейских собак.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— «Тискер, кайӑксем, вӗҫен кайӑксем, хурт-кӑпшанкӑсем!

— Звери, птицы, насекомые!

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тилӗ питех те ырӑ кӑмӑллӑ сасӑпа ӑна: — Господин дежурнӑй, пӗр ҫапкаланса ҫӳрекен вӑрӑна тытса чарма юрамӗ-ши? Вӑл ҫак хулари пур пуян та хисеплӗ ҫынсемшӗн калама ҫук тискер хӑрушлӑх пулса тӑрать, — тет.

Лиса самым благонамеренным голоском сказала ему: — Господин мужественный дежурный, нельзя ли задержать одного беспризорного воришку? Ужасная опасность грозит всем богатеньким и почтенненьким гражданам этого города.

Полицейскисем Буратинона ярса илеҫҫӗ те, ӑна тӳрре тухас майпа сӑмах та уҫтармаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тискер кайӑксем ӑна пурӑнмашкӑн мӗн кирлисене илсе пырса панӑ.

Звери снабжали её всем необходимым для жизни.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тискер кайӑксем, вӗҫен кайӑксем тата хӑш-пӗр хурт-кӑпшанкӑсем ӑна питех те юратса пӑрахнӑ, вӗсем ӑна питех те кӳрнеклӗ те лӑпкӑ, йӑваш хӗрача пулнӑ пирки юратнӑ пулмалла.

Звери, птицы и некоторые из насекомых очень полюбили её — должно быть, потому что она была воспитанная и кроткая девочка.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тепӗр темиҫе ҫеккунтран ни турта тӑрӑнтарса ӳкересрен, ни ӑйӑр ӑмӑрӗпе чышса антарасран хӑрамасӑр, вашт! туртӑнчӗ те тискер кайӑкланса, пӗтӗм тӑлпӑвӗн йывӑрӑшӗпе лашт! уртӑнчӗ ҫилхи-йӗвенӗнчен.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Шучӗ те ҫук кайӑкӗ-кӗшӗкӗ те, тӗрлӗ-тӗрлӗ курӑкӗ те, тен, ҫӗрӗпе аш татӑкӗ шыраса хӑшкӑлнӑ ҫӗршер-ҫӗршер тискер чӗрчунӗ те, йывӑҫӗ, ҫырми-ҫатри те — кӑвак тӳпе айӗнче юп куракан, йыш хунаттаракан нумай-нумай темтепӗр йӑлтах пӗр аслӑ пӗр пӗтӗмлӗхе тӗвӗленсе-чӑмӑртанса, пӗр аслӑ пӗр пӗтӗм йӑвӑ кӗвве ӗнерӗннӗ: мӗн, мӗнле савӑнӑҫ-терт кӳрсе килӗн эсӗ, тин ҫеҫ ҫӗпреленекен хӑватлӑран та хӑватлӑ кун?

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.