Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫакӑнса вилмелли кӑна юлчӗ ӗнтӗ.

Просто хоть вешайся.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫийӗнчи генерал мундирӗ пӑтари пек ҫакӑнса тӑрать.

Генеральский мундир висел на нем как на вешалке.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Арон каялла чупса кайрӗ, сӗтел ҫинчи револьверӗпе стена ҫинче ҫакӑнса тӑракан винтовкине илчӗ, чӳречерен сикрӗ.

Арон отбежал внутрь комнаты, схватил со стола револьвер, снял со стены винтовку и выпрыгнул в окно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ун ҫинче «Аслӑ тухтӑр кабинечӗ» тесе, готически шрифтпа ҫырса хунӑ пысӑк хӑма илемлӗн ҫакӑнса тӑрать.

На них красовалась большая готическая надпись «Кабинет главного врача».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Эпӗ пӗр кӗтессе лартӑм та хама хирӗҫ ҫакӑнса тӑракан картинӑна — темӗнле хӗвеллӗ тинӗс пейзажне — пӑхма пуҫларӑм.

Я присел в угол и принялся рассматривать висевшую напротив картину — какой-то солнечный морской пейзаж.

Пӗрремӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Пӗр шӑшийӗ кӑна курать те калать: «Ҫук, тӑванӑм! Хутаҫ пулса ҫакӑнса тӑрсан та, яхӑнна пырассӑм ҫук», — тет.

Одна мышь выглянула на него, да и говорит: «Нет, брат! хоть мешком сделайся, и то не подойду».

Кушакпа шӑшисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пӗр урипе маччаран ҫаклатать те вилнӗ пек пулса, ҫакӑнса тӑрать.

Уцепился он одной лапой за потолок, свесился и притворился мертвым.

Кушакпа шӑшисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр тилӗ иҫӗм ҫырли ҫупкӑмӗсем ярӑмӑн-ярӑмӑн ҫакӑнса тӑнине курнӑ та вӗсене татса ҫиесшӗн кармаша пуҫланӑ.

Лисица увидала — висят спелые кисти винограда, и стала прилаживаться, как бы их съесть.

Тилӗ тус // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрлӗ чӗлхисем ҫакӑнса тӑракан плащ ҫумнелле пырса сӗртӗннӗ.

Красные языки касались подвешенного плаща.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Морис пӗлсе тӑнӑ: койотсем йывӑҫсем ҫине улӑхма пӗлмеҫҫӗ, хӑй ҫав ҫакӑнса тӑракан вырӑн ҫине хӑпарса выртсан, вӑл койотсем ҫине канӑҫлӑнах пӑхса выртма пултарнӑ.

Морис знал, что койоты не умеют лазить по деревьям и что, устроившись на этой висячей постели, он может совершенно спокойно наблюдать за ними.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ун турачӗсем ҫинче мӑйӑрсем пулнӑ, анчах вӗсем ҫӳлте — ҫӗртен пӗр ултӑ фут ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑнӑ.

На его ветках были орехи, но висели они высоко — футах в шести над землей.

L сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Шултӑра сывлӑм тумламӗсем халь те акацисем ҫинче ҫакӑнса тӑрса, вӗсен вӗт-вӗт ҫулҫисене усаҫҫӗ, ҫӗр ҫине куҫҫулӗ пек тумлам-тумламӑн ӳкеҫҫӗ.

Крупные капли росы все еще висели на акациях, отягощая их перистую листву и слезами скатываясь на землю.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мустанг тирӗпе ҫапнӑ алӑк ӗлӗкхи пекех хӑйӗн петлисем ҫинче ҫакӑнса тӑрать.

Дверь, обитая шкурой мустанга, по-прежнему висит на своих петлях.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫӳлелле пӑхнӑ та Дина кукленсе ларнине курах кайнӑ: унӑн чӗркуҫҫийӗсем пуҫӗнчен те ҫӳлте курӑнса тӑнӑ; хӑй пӗтӗмпе усӑнса аннӑ, тенкӗллӗ мӑйисем шӑтӑк тӗлӗнче ҫакӑнса сулланса тӑнӑ; куҫӗсем ҫӑлтӑр пек йӑлтӑртатнӑ.

Видит: Дина присела на корточки, коленки выше головы торчат, свесилась, монисты висят, болтаются над ямой; глазенки так и блестят, как звездочки.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӗпеле чӑпар питлӗ мамӑк минтерсем майласа хунӑ; икӗ аяккинче стена ҫумӗнче палассем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ; палассемпе юнашар кӗмӗллесе пӗтернӗ пӑшалсем, кӗске пӑшалсем, хӗҫсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

К передней стене пуховики пестрые уложены, по бокам висят ковры дорогие; на коврах ружья, пистолеты, шашки — всё в серебре.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пиҫиххийӗ ҫумӗнче пысӑк кӗмӗл кинжал ҫакӑнса тӑрать, урисенче сафьян пушмак, пушмакӗсене кӗмӗлпе тӗрлесе пӗтернӗ.

Кинжал на поясе большой, серебряный; башмачки красные, сафьянные, тоже серебром обшиты.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тарҫи вара икӗ юман каска йӑтса пынӑ; вӗсен пӗр вӗҫне тимӗр ункӑ тӑхӑнтарнӑ, тепӗр вӗҫӗнче прапуйпа ҫӑра ҫакӑнса тӑнӑ.

Принес работник колодку: два чурбака дубовых на железные кольца насажены, и в одном кольце пробойчик и замок.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ватӑ ҫынсем ак мӗн каласа параҫҫӗ: ҫав ту ҫинче ӗлӗк пӗлӗтрен пӗр сӑнчӑр ҫакӑнса тӑратчӗ, тет.

Старики рассказывают, что на этой горе в старину с неба висела цепь.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл вилнӗ ҫын пек пуҫне уснӑ; пиҫиххи ҫинче ҫакӑнса пусӑ пурине пуҫӗпе ҫапӑнкаласа хӑпарнӑ.

Он как мертвый висел на кушаке, голова его тоже висела и билась о края колодца.

Йывӑр сывлӑш // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чирлӗ ҫынӑн шуралса кайнӑ сӑн-питне тата аманнӑ алли ҫакӑнса тӑнине курсан, хӗрхеннипе кӑшкӑрса яни те пулман вӑл, — ӑше вӑрканипе йӑнӑшса илни пулнӑ вӑл.

Это не был и крик жалости при виде болезненной бледности его лица и беспомощно висевшей раненой руки, — это был стон наболевшего сердца.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.