Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утӑм сăмах пирĕн базăра пур.
утӑм (тĕпĕ: утӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн ҫавӑн пек утӑм тума хӑймашкӑн май пулман.

Ей невозможно было решиться на этот шаг.

LХIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тата пӗр утӑм ҫеҫ пус — вара нихӑҫан та вырӑнтан тапранаймӑн.

Еще один шаг — и ты никогда не двинешься с места!

LXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр-икӗ утӑм малалла пуснӑ, унтан чарӑнса тӑрса, йӗри-тавра пӑхкаланӑ.

Шаг-два вперед, затем останавливались и смотрели вокруг.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл пӗр-икӗ утӑм пусса пӑхнӑ та, унӑн ирӗксӗрех каялла выртмалла пулнӑ.

Не разгибая спины, он попробовал сделать один-два шага, но принужден был снова лечь.

LIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑтӑр утӑм кайсан, вӑрман пӗте пуҫланӑ.

Прошел тридцать шагов, видит — лес кончается.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Тата тепӗр вӑтӑр утӑм кайсан, вӑрмана пӑрӑнса кӗрсе ларӑп», — тесе шухӑшласа пынӑ.

«Ну, — думает, — еще тридцать шагов пройду, сверну в лес и сяду».

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Йӗрӗсем тата пӗр пилӗкҫӗр утӑм хушши тенӗ пек кайнӑ.

Следы тянулись еще на протяжении почти пятисот шагов.

XXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр аллӑ утӑм кайсан, Спэнглер чарӑннӑ: — Ҫакна куратӑр-и? — тенӗ вӑл, ҫӗр ҫинелле кӑтартса.

Проехав шагов пятьдесят, Спенглер остановился: — Видите это? — сказал он, указывая на землю.

XXXIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫак тоста каланӑ чух Кольхаун пӗр утӑм каялла пусрӗ те мустангер ҫумне пырса тӗренчӗ, лешӗ тин ҫеҫ тути патне стакан илсе пынӑ мӗн.

Произнеся этот тост, Кольхаун сделал шаг назад и локтем толкнул мустангера, который только что поднес стакан к губам.

XIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юланутсенчен вӑл пӗр икҫӗр утӑм каярахра ҫеҫ пулин те, лешсем ун лаша ури сассине халь те сисмен-ха.

До всадников не долетел еще звук копыт его лошади, хотя капитан был всего лишь шагах в двухстах позади них.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Сирӗн каймалла пулсан, эсир кайма пултаратӑр, мистер Кольхаун, Зеб Стумп вара тире хӑйӗн ватӑ кӗсри ҫине хӑпартса хуриччен пӗр утӑм та ярса пусас ҫук.

— Вы можете ехать, если вам нужно, мистер Кольхаун, а Зеб Стумп не сделает и шагу до тех пор, пока не погрузит шкуру на свою старуху.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Упа ҫултан пӗр вунӑ утӑм пек кутӑн утса кӗнӗ те, пӗр хырӑ тӗлӗнче ҫаврӑнса, каллех малалла утса кайнӑ.

Видно, медведь прошел с дороги шагов десять задом, зашел за сосну, повернулся и пошел прямо.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вунӑ утӑм та каяймарӗҫ, Дингӑпа тӗл пулчӗҫ.

Не прошли они и десяти шагов, как натолкнулись на Динго.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Алвиш юратмӑшӗ пӗр вунӑ утӑм аякка ывтӑнса кайрӗ.

Наперсник Алвиша отлетел шагов на десять.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Том Алвиша ӑнланчӗ: пӗр утӑм маларах ярса пусрӗ те, юлташӗсемпе хӑй ҫине кӑтартса: — Эпир ирӗклӗ ҫынсем! Эпир Пӗрлешӳллӗ Штатсен гражданӗсем! — терӗ.

Том понял слова Алвиша: он сделал шаг вперед и, указывая на своих товарищей и на самого себя, сказал: — Мы свободные люди! Мы граждане Соединенных Штатов!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Актеонпа Остин, пӗрле сӑнчӑрланӑскерсем, вӗсенчен темиҫе утӑм каярах пыраҫҫӗ, вӗсене те ҫаплах асаплантараҫҫӗ.

Актеон и Остин, скованные друг с другом, шли за ними в нескольких шагах и подвергались таким же истязаниям.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫитесси темиҫе утӑм ҫеҫ юлнӑччӗ, сасартӑк хуралҫӑ, ун шухӑшне тавҫӑрнӑ евӗр, кӑшкӑрса ярса ун ҫулне пӳлме ыткӑнчӗ.

Уже лишь несколько шагов отделяло его от желанной цели, как вдруг надсмотрщик, словно вдруг разгадав его замысел, с воплем бросился ему наперерез.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йытӑ пӗр вунӑ утӑм кайсанах путса ларчӗ.

А собака на десятом прыжке завязла в снегу и остановилась.

Мулкачӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лианӑсене, явӑнса ӳсекен тӗмсене пуртӑпа касса, утӑм хыҫҫӑн утӑм турӗҫ вӗсем.

Чуть не каждый шаг пути приходилось прорубать топором через лианы и непроходимый кустарник.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗчӗк ушкӑн аллӑ утӑм та тӑваймарӗ, сасартӑк Том старик пат! чарӑнса тӑчӗ.

Маленький отряд не прошел и пятидесяти шагов, как вдруг старик Том остановился.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех