Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тархасшӑн сăмах пирĕн базăра пур.
тархасшӑн (тĕпĕ: тархасшӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кала, тархасшӑн, камсем вӑрман вӑрларӗҫ?

— Ну, говори, кто украл лес?

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ан кай-ха, тархасшӑн, пӑртак та пулин калаҫар…

— Погоди, не уходи, поговорим еще…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каласа пар, тархасшӑн.

Скажи, пожалуйста!

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Чару ҫук, карттусу ӑҫта иккенне пӗлетӗн, илсе кай, тархасшӑн, — терӗ Имет урамалла тухнӑ май.

— Ты знаешь, где твой картуз, иди и бери, никто не запрещает, — бросил на ходу Имет, выходя на улицу.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— И-и, вашӑ пӑлхарати, пӑртак та пулин маншӑн тулӑка кӗрӗр-ха, тархасшӑн.

— Да что ты, ваше благородие, ежели бы я был в лесу, я бы так и сказал.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кӗрсе тухӑр, тархасшӑн, — йӑлӑннӑ пек каласа хучӗ вӑл хӑй умне чарӑннӑ ҫынсене.

— Милости прошу в дом, — подобострастно пригласил он приезжих.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫук, Имет, ун пек-кун пек ан шухӑшла тархасшӑн.

— Нет-нет, Имет, не думай даже, никуда я не пойду.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ман пирки ыйтсан, килте ҫук тейӗр, тархасшӑн

— Пожалуйста, если спросят меня, скажите, его нет дома…

XI. Йывӑҫҫипе улми // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тархасшӑн мана ӳкӗте кӗртесшӗн ан пул.

И не уговаривай меня, пожалуйста.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ик курка та лартӑпӑр, кӗрсе тух, тархасшӑн!

— И две нальем, дядя, ты только заходи!

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пит аван апат вӑл, хӑта, кӗрсе кай, тархасшӑн

Очень вкусное мясо, зайди, пожалуйста, сам увидишь…

V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тархасшӑн, мана вӗренме яр.

А меня отпусти учиться, прошу тебя.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ан кӑшкӑраш-ха, тархасшӑн, — тарӑхса йӑлӑнчӗ Шерккей, — шӑп пул, шӑп пул тетӗп-ҫке ӗнтӗ…

— Да не кричи ты, ради бога! — взмолился Шерккей, — уймись, богом прошу тебя!

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тархасшӑн ан кансӗрле, — ыйхӑ витӗр каларӗ Зотова.

— Отстань, пожалуйста, — сквозь сон ответила Зотова.

7 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Петя тете, — терӗ Сергей пултарнӑ таран ачашшӑн, — тархасшӑн мана ҫыхӑну ӗҫне туса тӑма ил.

— Дядя Петечка, — сказал он как можно ласковее, — ну, пожалуйста, ну, возьмите меня до утра связным!

6 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Тархасшӑн пӑхӑр-ха!

Вы уж доглядайте, пожалуйста!

3 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Емельянов… тархасшӑн

Емельянов… пожалуйста.

2 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ответ параканни «тархасшӑн» е «нимех те мар» тесе ответлет.

Получив ответ, он непременно поблагодарит, и услышит «пожалуйста», «не стоит» от того, кто помог ему.

Урамра // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Официантпа сӑпайлӑ калаҫаҫҫӗ, мӗн те пулин ыйтнӑ чухне «тархасшӑн» сӑмахпа усӑ кураҫҫӗ.

К официанту обращаются вежливо, сопровождая каждое желание словом «пожалуйста».

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Унта ларакансем «тархасшӑн» тесе меню хутне илсе параҫҫӗ.

Меню протягивается со словом «пожалуйста».

Кафере, столовӑйра, ресторанта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех