Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чӗри (тĕпĕ: чӗре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Унтан вара — унӑн чӗри урса кайнӑпа пӗрех, кӑлт сиксе илчӗ, вӑл чӗтреме пуҫларӗ, унӑн ҫамкине тимӗр кӑшӑл, ӑс-тӑна хупӑрласа илекен тимӗр кӑшӑл хӗснӗн туйӑнчӗ.
Потом бешено подскочило кверху и дробно затрепетало; лоб сдавило, словно железным обручем, и в глазах потемнело.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Анчах унӑн чӗри малтанах ӑна асӑрхаттарса тапа пуҫларӗ.
Но сердце заколотилось, словно предостерегая: тук, тук, тук.

Тепӗр кунне, чӗри аптраман хушӑра ҫеҫ уткаласа, вӑл мӗн пурӗ те пилӗк милӗ ҫеҫ турӗ.
А на следующий, двигаясь только когда позволяло сердце, — не больше пяти.

Чӗри вӗҫӗмсӗр ҫапла тапнине пула, вӑл сывлайми пулать, унӑн пуҫӗ ҫаврӑнать.
доводя его до удушья и головокружения, чуть не до обморока.

Анчах пуринчен ытла ӑна чӗри канӑҫ памасть.
А больше всего его донимало сердце.

Вара вӑл хӑйӗн чӗри картлатса тапнине, аллисем чӗтренине пӑхмасӑрах, хӑйне алла илсе лӑпланарах ӗҫлеме пуҫларӗ.
Потом стал черпать осторожнее, стараясь быть спокойным, хотя сердце у него сильно билось и руки дрожали.

Ханкӑр сӗмлӗхӗнче Лось ӑна курмасть, унӑн чӗри хыттӑн талтлатнине ҫеҫ илтет.
Лось не видел её в темноте пещерки, лишь чувствовал, как стремительно бьётся её сердце.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак ҫӗрпе пӗлӗтшӗн, кӗрлевлӗ шалкам ҫумӑршӑн тата йӑлтӑр-йӑлтӑр сывлӑмшӑн, симӗс-ешӗл сӑрт-тӗмеске хушшинче ҫапкаланса ҫӳрекен улӑпсемшӗн такамӑн чӗри тунсӑхлать…
Чьё-то сердце тосковало по этой земле, по облакам, по шумным ливням и сверкающим росам, по великанам, бродящим среди зелёных холмов…

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫут тӗнче чӗри…
Сердце мира.

Ӗмӗрлӗх-яланлӑхӑн сивви чӗри ҫине, ӑн-тӑнӗ ҫине курӑнми тусанпа витӗнет.
Холодок вечности осаждался невидимой пылью на сердце, на сознание.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кимӗрен йӑраланса тухрӗ, Лось пичӗ ҫинчи простыне сирчӗ, унӑн куҫ хупанкине ҫӗклесе пӑхрӗ, чӗри ҫумне хӑлхипе тӗршӗнчӗ.
Вылез из лодки, отогнул на лице Лося простыню, приподнял его веки, прижался ухом к сердцу.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн чӗри тапма халь-халь чарӑнас пек.
Сердце его переставало биться.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эсӗ пӑхнипе хӗрарӑмсем чӗри айӗнче йывӑрлӑх туяҫҫӗ.
От твоего взгляда женщины чувствуют тяжесть под сердцем.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чӗри чарусӑррӑн талтлатма пуҫларӗ.
Неистово забило сердце.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн чӗри хыттӑн тапма пуҫланине илтесси…
Услышать, как станет биться её сердце…

Чӗри хыттӑн, хӑрушла тапать.
Сердце страшно, глухо билось.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах Лось шыв хӗррине ҫитсе тӑнӑ вӑхӑтра хӗвел аннӑччӗ ӗнтӗ, каҫхи шурӑм пуҫӑн вутлӑ ҫуначӗсем, ҫӑмӑл ҫулӑм чӗлхисем чупса ҫӗкленчӗҫ те, ҫур тӳпене чарусӑр ылтӑнпа ытамларӗҫ те — чӗри темиҫе самантлӑха тапма чарӑнчӗ.
Но, когда Лось подошёл к воде, — солнце уже закатилось, огненные перья заката, языки лёгкого пламени побежали, охватили полнеба таким неистовым золотом, что сердце на минуту стало.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑкӑрне — чӗри тӗлӗнчен — чӗрнисемпе чикрӗ.
Вонзил ногти в грудь, там — где сердце.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗрӗн хӗрлӗрех ҫав шарикӗ, ҫӑлтӑрлӑ пуш хирте ишсе ҫӳрекенскер, тен, пин ҫуллӑхсене ывӑтса сапаланӑ аслӑ Сывлӑшӑн чӗрӗ, сывӑ чӗри?
Быть может, этот красноватый шарик земли, плывущий в звёздной пустыне, — лишь живое, плотское сердце великого Духа, раскинутого в тысячелетиях?

Лось ҫӗре сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чӗри хӗсӗннине, пуҫӗ ҫинче ҫӳҫне туять.
Сжалось сердце, стали чувствительны волосы на голове.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика