Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрринче (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Аэлитӑпа Лось ҫыр хӗрринче лараҫҫӗ.
Аэлита и Лось сидели на краю обрыва.

Авалхи юрӑ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑта ҫӗр тинӗсӗ хӗрринче вӗсем Атлантсен пӗрремӗш колонине ҫапса аркатаҫҫӗ, парӑннисенчен Хӗвел ҫӗр-шывӗ ӑҫта вырнаҫнине пӗлеҫҫӗ.
На побережьи Средиземного моря они разрушили первую колонию Атлантов и от побеждённых узнали — где лежит страна солнца.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унта нумайӑшӗ кӳлӗсен хӗрринче тӗпленет.
Там многие остались на берегах озёр.

Нигерпа Конго ҫыранӗсен хӗрринче, Вӑта ҫӗр океанӑн (вӑл хальхи Сахара пуш хирӗн вырӑнӗнче сарӑлса выртнӑ) ту-хысаклӑ ҫыранӗ хӗрринче тӗреклӗ керменсем никӗслеҫҫӗ.
По берегам Нигера и Конго, по скалистому побережью средиземного океана, плескавшего там, где ныне — пустыня Сахары, они заложили сильные крепости.

Уру династийӗн ҫар пуҫӗсем хӑйсен ҫӗрне сарнӑҫемӗн сараҫҫӗ: хӗвел анӑҫӗнче вӗсем куҫса ҫӳрекенсене вӗлерсе пӗтереҫҫӗ, Лӑпкӑ океан хӗрринче ҫӗрпе чулран пирамидӑсем ҫӗкле-ҫӗкле лартаҫҫӗ.
Военачальники династии Уру расширили владения: на западе они истребили кочевников и на рубежах Тихого океана навалили пирамиды из земли и камней.

Ӗнер эпир кӳлӗ хӗрринче пултӑмӑр, хӗрлӗ ҫӑлтӑр тухрӗ те — вӑл ун ҫине тӗллесе кӑтартрӗ, калать:
Вчера мы были на озере, взошла красная звезда, он указал на неё рукой и сказал:

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Уҫланкӑ тайлӑмӗнче, ӗшне хӗрринче, арҫын ача-кӗтӳҫӗ темӗн кӑшкӑркалать, сиккелет, тӳлеккӗн мӗкӗрекен хашисене кирпӗч сараялла хӑвалать.
Внизу поляны, на опушке, мальчик пастух, бегая и вскрикивая, загонял в кирпичный сарай глухо поревывающих хаши.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ку — ӗнер марсиан кӳлӗ хӗрринче Аэлита тенӗ хӗрарӑм.
Это была та, кого вчера на озере марсианин назвал Аэлита.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак пуш хир хӗрринче уҫӑмлӑ, вӑрӑм мӗлкине ывӑтса этемӗн улӑпла статуйи ҫӗкленсе ларать, — тӗллӗн-тӗллӗн ҫурӑлнӑ, мӑкпа витӗннӗ.
У края этой пустыни, бросая резкую, длинную тень, возвышалась гигантская статуя человека, — потрескавшаяся, покрытая лишаями.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫапла вӗсем ҫӑлтӑр ҫутинче шуррӑн курӑнакан авалхи канал ҫыранӗ хӗрринче чылайччен тӑчӗҫ.
Так, они долго стояли на белеющем в звёздном свету древнем берегу канала.

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑрман хӗрринче, йывӑҫсен хушшинче, йӗплӗ тетел татӑкӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
На опушке, между деревьями, висели обрывы колючей сети.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Хӗвел тухӑҫ енче вӑл — экватор таранах; вӑтам меридиан ҫывӑхӗнче ҫутӑрах ене вашмӑклатса ункӑланнӑн ҫӗкленет, унтан икке пайланать те ҫаврашкан хӗвел анӑҫ хӗрринче иккӗмӗш сӑмсаха куҫать.
На востоке она доходила до экватора, близ среднего меридиана — поднималась, огибая полого более светлую поверхность и раздваивалась, образуя у западного края диска второй мыс.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Жданов ҫыран хӗрринче хунарсем ҫутрӗҫ.
На набережной Ждановки зажглись фонари.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ку Кедровӑй шывӗ хӗрринче аркатнӑ хыҫҫӑн, ирпе тӗтреллӗ вӑхӑтра, хӗрлӗ фронтӑн сулахай флангӗнче пулчӗ.
Это произошло после разгрома под Кедровой речкой, хмарным и слизким утром, на левом фланге красного фронта.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Ҫыран хӗрринче хӗвел хӗртнипе саралса шурӑхса кайнӑ хӑйӑр сӑнлӑ кивӗ хула сарӑлса выртать, унтах пуканесен театрӗн чаршавсемпе витсе пӗтернӗ ҫивиттийӗ ҫилпе вӑркӑшса выртать.
У берега — старый городок песочного цвета под знойным солнцем и полотняная крыша кукольного театра.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пуканесен театрӗн директорӗ ҫырма хӗрринче ларать, Дуремар унӑн ҫамки ҫинчи мӑкӑрӑлчӑкӗ ҫине уткӑшкар ҫулҫинчен компресс туса хурать.
Директор кукольного театра сидел на берегу ручья, Дуремар ставил ему на шишку компресс из листьев конского щавеля.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл ҫыран хӗрринче хура мӗлке пек курӑнсан, шапасем ун хыҫҫӑн ухлатса кӑваклатрӗҫ:
Когда он чёрненькой тенью показался на краю берега, лягушки ухнули ему вслед:

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Каҫ пуличчен ҫакӑнса тӑрах, тусӑм, — терӗҫ те вӗсем ҫул хӗрринче мӗнле те пулин апатланмалли пурри-ҫуккине шырама кайрӗҫ.
— Повиси, дружок, до вечера, — сказали они зловеще и пошли искать какую-нибудь придорожную харчевню.

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона йывӑҫ ҫине туртса ҫакаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫав хушӑрах вӑл ҫыран хӗрринче пуҫне ҫунаттисем айне пӗшкӗртсе ларса ҫывӑракан шурӑ акӑша курах кайрӗ.
В это время он увидел белого лебедя, спавшего близ берега, засунув голову под крыло.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑрман хӗрринче вӑрӑ-хурахсем ӑна каллех хӑваласа ҫитрӗҫ.
У лесной опушки разбойники опять нагнали его.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика