Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантра (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах эпӗ ун пирки, уйрӑмах ҫав самантра, старик тесе шухӑшлама пултараймарӑм.

Только как о старом я о нем не мог думать, в особенности сейчас.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Пӗррехинче, ал-урине тӑм илтернӗ пулин те, юр тӑрӑх хӑйӗн юлташне сӗтӗрнӗ вӑл, хыҫалтан кирек хӑш самантра та ӑна нимӗҫсем йыттисем хуса ҫитме пултарнӑ.

Я знаю случай, когда он, сам обмороженный, по снегу тащил своего товарища, а сзади в любой момент могли догнать овчарки…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ӑна кирек хӑш самантра та вӗлерме пултарнӑ, анчах вӑл яланах юлташӗсем ҫинчен шухӑшланӑ.

Его могли уничтожить в любую минуту, но он думал о товарищах.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

«Ниушле сана халӗ те тӗрмене хупман?» тесшӗн вӑл, анчах пӗлӗшӗн ҫӑм пуснӑ кисмен чӑмӑрӗсене курать те, вӑл сӑмах ку самантра чылай хакла ларассинчен шикленет.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Пӗрре Софрошка ҫине, тепре урам тӑрӑх шикленсе пӑхать, хӑйсен ҫывӑхӗнчех милиционер итлесе пымасть-ши тесе асӑрхать, ку самантра вӑл Софрошка аллинчен хӑтӑлас тесе пӑрлӑ шыв юхакан Атӑл урлӑ ишме те хатӗр, анчах лайӑх ҫилпе авӑракан арман пек пӗр таттисӗр павраса пыракан юлташӗ ӑна тата хытӑрах ҫатӑртаттарса тытнӑ та сулампа ҫеҫ уттарса пырать.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Нӗркеҫ ҫыннипе Хайрулла ҫынсем хушшинче ҫухалнӑ, Танилене ку самантра хӑй шӗл кӑварлӑ вут ҫинче тӑрса юлнӑ пек туйӑнса кайнӑ.

Житель Нюргечи и Хайрулла смешались с людьми, и Даниле казалось, что он в этот момент остался на раскаленном огнем углях.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Таниле ӑна алӑ пама тата «тур пулӑштӑр сана» теме ҫеҫ пикеннӗ, ҫав самантра Нӗркеҫ ҫынни патне пӗр тутар пырса тӑнӑ.

Таниле только хотел закончить сделку и сказать на прощанье «Бог тебе в помощь», как в это время к нюргечанину подошел татарин.

Самана // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 85–88 с.

Анчах Нинӑна каллех кӑкӑр ҫумне пӑчӑртас тенӗ самантра хӗрача ман алӑран, нӳрлӗ те ҫирӗп туратсен тӗмӗ евӗр, вӑйлӑн вӗҫерӗнсе тухма пуҫларӗ.

Но вдруг, когда я попыталась опять притянуть Нину к себе, я почувствовала: она вырывается из-под рук, как целый куст молодых мокрых гибких веток.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Е, пуринчен те ытларах, кирлӗ самантра чи тӗрӗс те кирлӗ канаш пама пултаракан амӑшӗ пулманни-и?

Или главным образом то, что у нее не было умной матери, способной в нужный момент удачно найти единственно верное решение?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Тӗрес калать Семинос: Виктора йывӑр самантра ҫунатпа витме ҫеҫ ирӗк памалла сана, вара сана ҫӑкӑр-тӑвар та кирлӗ мар.

— Туда, что прав был Семинос, когда говорил: тебя хлебом не корми, дай только в минуту трудную приосенить крылом Виктора.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫав самантра Нина ҫав кинемее те, мана та, пире пула — шофера та чуптуса илме хатӗрччӗ.

В тот момент Нинка готова была расцеловать и тетеньку, и меня, и заодно уж шофера.

Улттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Вӑл Нина бетон катӑкне хускатнӑ самантра кӗреҫине ҫав катӑк айне меллӗн чикрӗ те — унпа юнашар манӑн нимӗн тумалли те ҫуккине эпӗ ҫийӗнчех ӑнлантӑм.

Когда он подставил свои лапы под Нинкин угол, я понял, что даже мне рядом с ним делать нечего.

Улттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫав самантра сасартӑк пирӗн еннелле утӑмларӗ:

И вдруг рванулся вперед:

Улттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Унсӑр пуҫне, паллах, кун пек самантра вӑл Людмила Ильинична хӗрӗ пулнине те аса илместӗн.

И, уж конечно, в такой момент можно не помнить, что она дочь Людмилы Ильиничны.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Тен, ытлашши хавхаланса, ытлашши ҫӗкленсе калаҫатӑп пулӗ, ҫапах та урӑхла калаймӑп: кун пек самантра манӑн куҫӑма чӑн-чӑн кӗтрет чӗррӗн курӑнса тӑрать пек, вӑл — питех те палӑрса тӑракан ҫыннӑн питех те тӗлӗнтерекен илемӗ, ҫав илемӗн ялтӑравӗ!

Может быть, я забираю слишком высоко, но в такие моменты мне кажется, я вижу чудо — отчетливо проступающий блеск личности.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫак самантра мана, тӗрлӗ шухӑшсене кура, питех те аван мар пулса кайрӗ, темӗн йӗрӗнтернӗ пек туйӑнчӗ.

И тут мне стало уж окончательно нехорошо, неудобно и брезгливо.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Кирек хӑш самантра та турӑ-пике ҫакӑ кичем ҫӗр ҫинчен ҫӗнтерӳллӗн ҫӗкленме пултарать: ан тив, юлччӑрах ҫав ҫӗр ҫинче тин ҫеҫ утма вӗреннисемшӗн — катаччи вырӑнӗсем, хӑйӑрпа вылямалли вырӑнсем; утайми пулнисемшӗн — сӑрри кайса кивелнӗ саксем.

Имея возможность в любую минуту победоносно подняться над скучной землей с ее песочниками и горками для тех, кто только научился ходить, с ее облупленной скамейкой, на которой по вечерам отдыхают те, кому уже трудно ходить.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Хуравлама кирлӗ те мар: шӑпах ҫак самантра Шагалов пралука шӑлӗпе ҫыртса татасшӑн тӑрмашать.

Можно и вовсе не отвечать: в этот момент Шагалов как раз перекусывает проволоку.

Иккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Ҫав самантра алӑкран Аннушка, пирӗн математик, Ант калашле, пирӗн аҫтаха, тухрӗ.

В это время в дверях показалась Аннушка, наша математичка, наш дракон-живоглот, как сказал Ант.

Пӗрремӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Кирек епле пулсан та, класран Мила Звонкова тухнӑ самантра эпир питӗ пусӑрӑнчӑк кӑмӑлпа тӑтӑмӑр.

Во всяком случае, мы стояли довольно мрачные, когда из класса выпорхнула Милочка Звонкова.

Пӗрремӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех