Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ашшӗне (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ашшӗне ӑсатма тесе картишне тухрӗ, ашшӗ хапхаран тухса кайма ӗлкӗрнӗччӗ ӗнтӗ, вӑл ытла ҫилленсе ҫитнӗччӗ, тарӑхни пек килнелле кайрӗ.

Она вышла во двор, так как ее отец, сердитый и расстроенный, был уже за воротами.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрӗ сӑлтавсӑр-мӗнсӗр кулнине вӑл ахаль те чӑтма пултараймасть; савӑк хӗрӗ ашшӗне хуман, ашшӗ унӑн ялан салху та сӳрӗк ҫӳрекен ҫын.

Он не выносил смеха дочери, — слишком уж часто и беспричинно она смеялась: веселая Гинка характером вышла не в отца, который был всегда хмур и угрюм.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Хӗрӗ ашшӗне хӑтарас тесе панӑ пулинех, — терӗ Огнянов.

— Очевидно, девушка выкупила отца, — сказал Огнянов.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чупса ҫитнӗ маях вӑл хӑй ашшӗне вӗлерекене кӑкӑрӗнчен ятаганпа пашлаттарчӗ.

Мгновенно добежав до нее, он вонзил ятаган в грудь убийцы своего отца.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл качча лӑплантарасшӑн пулчӗ, лешӗ, вилӗ ашшӗне курнипе тӑнран каясса ҫитнӗскер, халех тавӑрас тенӗ вӗчӗпе тулса ҫитрӗ.

Со слезами на глазах старался он успокоить парня, а тот, на минуту оцепенев при виде мертвого отца, теперь еще яростней рвался отомстить за него немедля.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ун ашшӗне пӑрӑҫламалла марччӗ-ши пирӗн? — хытах мар каласа хучӗ лутри, унтан тата тем пӑшӑлтатса пӗлтерчӗ.

— А может, за отца его взяться? — негромко проговорил коротыш и прошептал еще что-то одноглазому.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӗррехинче каласаттӑм-ха ун ашшӗне: «Ҫав кӗрт йытти Рачко хӑвӑн хӗрӳ патне пырасса сыхласа тӑр та, пырсанах тытса минчет тутар, ӗҫӗ те пӗтет», — тесеттӗм.

Я говорил ее отцу: «Подстереги ты этого сукина сына Рачко, когда он придет к девушке, да и обвенчай их немедля, вот и делу конец».

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрачан ашшӗ те ҫавӑнтахчӗ, тӗрӗксем ашшӗне ҫыхса пӑрахрӗҫ.

И на глазах у ее отца, которого они связали.

XII. Бойчо Огнянов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак йӗкӗт (эпир ӑна бей патӗнчех куртӑмӑр-ха, хамӑр сӑмахра малалла та ун ятне час-часах асӑнмалла пулать) кӑмӑлӗпе те, ӳссе ҫитӗннӗ хавалӗпе те чӑн-чӑн чорбаджи ӗнтӗ, пӗтӗмпех «ашшӗне хунӑ» темелле, ашшӗ вара ҫав Юрдан Диамандиев хӑраххиех.

Этот юноша (мы уже видели его у бея, и в дальнейшем он будет играть важную роль в нашем рассказе) был истинный чорбаджия по духу и воспитанию, а отец его был того же поля ягода, что и Юрдан Диамандиев.

VIII. Юрдан чорбаджи патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ачисем пӗр-пӗрин ҫине купаланса янӑрашаҫҫӗ, хавасланса кулаҫҫӗ, ҫуйӑхашаҫҫӗ — вӗсен ян каян сассисем ашшӗне турат хушшинчи кайӑк ушкӑнӗ чӗвӗлтетнӗ пек илтӗнет.

Они сбегались и разбегались, и до отца доносились звонкие вскрики, веселый смех, сердитые голоса — ни дать ни взять стая птичек, щебечущих и порхающих среди ветвей.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Питӗ савӑнтартӑр, тавах сире», — терӗ вӑл, унӑн ашшӗне кӗтсе илнӗ чухнехи пекех тухнӑ сасӑпа; тепӗр тесен тата, апла мар, кӑмӑллӑрах сасӑпа.

Очень рад и благодарен вам, — тем самым тоном, каким бы встретил ее отца; впрочем, нет, гораздо приветливее.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Бьюмонта вӑл питӗ ҫунатланса каласа пачӗ — унччен ашшӗне те каласа панӑччӗ-ха, анчах хӑй ирхине мӗн курни ҫинчен пӗрре каласа панипе кӑна лӑпланмарӗ, вӗҫӗмсӗрех кала-кала кӑтартрӗ; ҫапла, халӗ кӑмӑлӗ тулчӗ ӗнтӗ унӑн: чӑн-чӑн ӗҫ тупӑнчӗ!

Она с энтузиазмом рассказывала Бьюмонту, — а ведь уж рассказывала отцу, но от одного раза не унялась, — о том, что видела поутру, и не было конца ее рассказу; да, теперь ее сердце было полно: живое дело найдено!

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл ҫирӗп, ытла ватах мар ҫынтан сасартӑк старик пулса тӑнӑ ашшӗне шелленӗ; ыттисене пулӑшма майсем чакнӑшӑн та куляннӑ вӑл; малтанлӑха ашшӗпе ун умӗнче хуҫкаланакан, кӗшӗлтетекен ушкӑн вӗсене ним вырӑнне те хуми пулнине те курса тӑма йывӑр пулнӑ.

Ей было жалко видеть его, ставшего стариком из крепкого, еще не старого человека; было жалко и того, что средства ее помогать другим слишком уменьшились; было на первый раз обидно увидеть пренебрежение толпы, извивавшейся и изгибавшейся перед ее отцом и ею.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ҫавӑнпа та Соловцов ун ашшӗне тӗрӗс мар, кӑлӑхах ӳпкелени хӗре кӳрентернӗ; Соловцов сӑмахӗсенче тата вӑл ӑна мӗн тӑвас тенине тӑвайман, характерсӗр ҫын вырӑнне хуни сисӗннӗ, — ҫакӑ ӑна тарӑхтарса янӑ, — Эсир мана ҫынсен аллинчи тетте вырӑнне хуратӑр пулмалла?

Упреки Соловцова отцу и огорчили ее своею несправедливостью, и оскорбили тем, что в них выказывался взгляд Соловцова на нее, как на существо, лишенное воли и характера, — Вы, кажется, считаете меня игрушкою в руках других?

VII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вӑл хӗре ҫакӑн пирки ун ашшӗне лайӑх ӑнлантарса парасси ҫинчен, пӗтӗмпех ӑнлантарса памасӑр унтан хӑпмасси ҫинчен каланӑ.

Он сказал ей, что он будет внушать ее отцу и что не отстанет от него, пока не внушит ему этого основательно.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах хӗрӗн характерӗ вӑйли, ҫирӗппи паллах — мӗн сӑлтава пула чирленине ҫапла вӑрах пытарма пултарнӑ вӑл, ҫак вӑхӑтра вара ашшӗне те сӑлтавне ним тӑрӑх та тавҫӑрса илме паман; унӑн консилиумра панӑ ыйтусем ҫине лӑпкӑн тавӑрса пынисенчен те унӑн вӑйлӑ характерӗ курӑнать.

Но ясно, что у девушки сильный характер, если она так долго скрывала самое расстройство и если во все время не дала отцу ни одного случая отгадать его причину; виден сильный характер и в спокойном тоне ее ответов на консилиуме.

V // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Катерина Васильевна мӗншӗн ашшӗне ним те каламан-ха тата?

Почему же Катерина Васильевна ничего не говорила отцу?

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

«Соловцов мана килӗшет, анчах манӑн унтан аяккарах пулмалла тесе шухӑшлатӑн пулсан, эпӗ ҫапла тӑвӑп та», — тенӗ вӑл ашшӗне.

Она отвечала отцу: «Соловцов мне нравится, но если вы находите, что для меня лучше удаляться от него, я так сделаю».

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Катерина Васильевна ашшӗне юратнӑ, ун сӑмахӗ-шухӑшӗпе хӑнӑхма килӗшнӗ; ашшӗ, ӑна нимпе те аптратман; ҫапла вӑл хӑйне юратнине ҫеҫ каланине пӗлнӗ; ҫитменнине тата вӑл ытларах хӑй кӑмӑлне каякан япалана тӑвасси ҫинчен мар, хӑйне юратакансен кӑмӑлне хуҫас марри ҫинчен шухӑшланӑ; ун пеккисем хӑйсен ҫывӑх ҫыннисене: «Эсир мӗнле шухӑшлатӑр, эпӗ ҫавӑн пек тӑвӑп», теҫҫӗ.

Катерина Васильевна любила отца, привыкла уважать его мнение; он никогда не стеснял ее; она знала, что он говорит единственно по любви к ней; а главное, у ней был такой характер больше думать о желании тех, кто любит ее, чем о своих прихотях, она была из тех, которые любят говорить своим близким: «Как вы думаете, так я и сделаю».

IV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Лопухов мӗн ҫамрӑкранах, ачаранах темелле, хӑй валли хӑй укҫа тупнӑ; Кирсанов вуникӗ ҫултан пуҫласа ашшӗне хутсем куҫарса ҫырма пулӑшнӑ, гимназин IV-мӗш класӗнче вӗреннӗ чухне вӑл та уроксем пама пуҫланӑ.

Лопухов с очень ранней молодости, почти с детства, добывал деньги на свое содержание; Кирсанов с двенадцати лет помогал отцу в переписывании бумаг, с IV класса гимназии тоже давал уже уроки.

VIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех