Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Амӑшӗ ывӑлне чӑмӑртаса илнӗ, унӑн куҫҫулӗсем ачин йӗпе пичӗ ҫине тумланӑ.
Мать обняла сына, и слезы ее падали на его мокрое лицо.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Лю Шэн пичӗ хӗрелсе кайрӗ.
Лицо Лю Шэна раскраснелось.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Старикӗн пӗркеленчӗк пичӗ ҫинче ҫӑлтӑрсем пек тар пӗрчисем йӑлтӑртатма пуҫларӗҫ.
На морщинистом лице старика звездочками заблестели капли пота.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Халӗ те, кан ҫине тӑсӑлса выртса чӗлӗмне ӗмнӗ май, Хань Лао-лю пичӗ ҫинче яланхи пекех сӑн пулчӗ: Тянь старик пур-и уншӑн, ҫук-и — пӗрех.
И сейчас, растянувшись на кане и посасывая свою опийную трубку, Хань Лао-лю, как всегда, делал вид, что старик Тянь для него не существует.

Ҫав ҫынсем ӑна кирлӗ чухне, унӑн япунла пӗчӗк мӑйӑхлӑ сарӑ пичӗ ҫинче ултавлӑ кулӑ палӑрнӑ, вӑл ырӑ кӑмӑллӑ ҫын пек пулма тӑрӑшнӑ.
Когда они бывали нужны ему, на его желтом лице с маленькими японскими усиками появлялась притворная улыбка.

Анчах Тянь Вань-шуне курсанах унӑн пӗтӗм кулли таҫта кайса кӗчӗ, пичӗ йӗкӗлтетнӗ чухнехи пек сӑн йышӑнчӗ.
Но едва он взглянул на Тянь Вань-шуня, улыбка исчезла, и лицо приняло ехидное выражение.

Анчах хальхинче вӑл ҫав тери пӑшӑрханать, унӑн карас пек сарӑ пичӗ ҫинче пӗр хаваслӑх та палӑрмасть.
Только сейчас он был сильно удручен, и на его желтом восковом лице не появлялось даже тени улыбки.

Ҫак паттӑр ачан ӑслӑ та мӗскӗнӗн курӑнакан пичӗ ҫине пӑхатӑп.
Вглядываюсь в умное, печальное лицо этого храброго паренька.

8. Командировка // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Эпӗ ӑна, хамӑн куҫӑмсене унӑн лӑпкӑн та ҫирӗп чун-хаваслӑ ҫыннӑнни пек туйӑнакан пичӗ ҫинчен илмесӗр, итлесе лартӑм.
Я слушал, не отводя взгляда от его серьёзного, спокойного лица, и чувствовал тот подъём.

10. Ҫапӑҫӑва яланах хатӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Малтанхи командирӑнни пекех, пичӗ ҫинче унӑн та ҫулӑмпа пиҫнӗ йӗр пур.
У него, как у нашего «бати», лицо в ожогах.

Мӗн пирки те пулин пӑлхансан, вӑл шӑлӗсене ҫыртать, пичӗ ҫинчи мускулӗсем палӑрмаллах хускалса тӑраҫҫӗ.
Когда Кирилл чем-нибудь взволнован, он крепко сжимает зубы, и мускулы на его лице двигаются.

3. Ведущипе ведомӑй // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн пичӗ вӑл кӑмӑллӑ та лайӑх вырӑс ҫынни пулнине кӑтартса парать.
У него открытое, хорошее русское лицо.

Пӑхатӑп та, хамӑра хирӗҫ пӗр майор васкаса утса килет, хӑйӗн пичӗ ҫинче ҫӗвӗ йӗрӗ палӑрать.
Смотрю — навстречу быстро шагает майор с энергичным лицом в рубцах.

2. Майор Солдатенко // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн пичӗ ҫунса пиҫсе кайнӑ.
У него лицо обожжённое.

Леня куҫӗсем ҫутӑлса кӑна тӑраҫҫӗ, унӑн ялан лӑпкӑн курӑнакан пичӗ халӗ темле пысӑк япала пулнӑ чухнехи пек ҫиҫет.
У Лёни блестят глаза, и его обычно спокойное лицо сейчас радостно возбуждено.

1. Ҫулпуҫ сӑмахӗсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Мӗн тумалла-ха ӗнтӗ пирӗн санпала? — тесе ыйтрӗ те директор, унӑн ыр кӑмӑллӑ пичӗ ҫак самантра тата кӑмӑллӑрах пек пулса кайрӗ.
Как же нам с тобой быть? — спросил директор, и его добродушное лицо показалось мне сейчас ещё добрее.

18. Ӗмӗтӗм пурнӑҫланать // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн пичӗ ҫине пӑхсан, вӑл ҫыврасшӑн пулнӑ пек туйӑнать.
У него такой вид, словно ему хочется спать; двигается и говорит медленно.

8. Летчика вӗренекен туссем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вӑл пуҫне ҫӗклерӗ, йӑл кулнипе унӑн пичӗ ырӑланса, ҫуталса кайрӗ.
Он поднимает глаза, от улыбки лицо его сразу становится мальчишески добродушным.

«Атте ватӑлса ҫитрӗ», тесе шутларӑм эпӗ, унӑн ывӑннӑ чухнехи пек курӑнакан пичӗ ҫине пӑхса.
«Стар стал отец», думал я, поглядывая на его усталое лицо.

2. Вӗренме шутларӑм // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Куҫлӑхне ҫамки ҫине хӑпартнӑ, куҫӗсем йӑвашшӑн пӑхаҫҫӗ, анчах пичӗ хаяр пек туйӑнать.
Очки сдвинуты на лоб, глаза смеются, но лицо строгое.

1. Ӑҫта каймалла? // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика