Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тапса (тĕпĕ: тап) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ял вӗҫӗнчи пӗлӗт ҫине хӗп-хӗрлӗ ҫутӑ ҫапрӗ, ҫав енчен тӗтӗмпе ӗнӗк шӑрши тапса килчӗ — паллах, темскер ҫунчӗ пулмалла.

Небо за прогоном было красное, оттуда тянуло дымом и гарью — очевидно, там что-то горело…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Чи малта пыракан машинӑсем снарядсем тиенӗскерсем пулмалла, минӑсем ҫине пырса кӗрсе сирпӗнме тытӑнсан, мотоцикл малалла ҫиҫӗм пек тапса сикрӗ те чи хӑрушӑ тӗлтен чип-чиперех иртсе кайрӗ.

Когда передние машины, очевидно со снарядами, начали взрываться на минах, мотоцикл рванулся вперед и благополучно проскочил опасную зону.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Юлташӗ хытӑ чӑмӑртанипе Трубачевӑн алли туйми пулчӗ, хӗрлӗ ҫӳҫӗ вирелле тӑрса кайрӗ Мазин ҫамки ҫине шултра тар тапса тухрӗ, питҫӑмартийӗсем хӗрелсе кайрӗҫ.

Рука Трубачева, стиснутая рукой товарища, онемела, рыжий чуб выбился из-под тюбетейки, на лбу Мазина выступили крупные капли пота, щеки покрылись пятнами.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Игнат сасартӑк хӑй тӑнӑ ҫӗртен тапса сикрӗ те шыв хӗррипе малалла чупрӗ.

Игнат вдруг срывается и бежит по росистому берегу.

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Акӑ вӑл сӑмсине кантӑк ҫумне лектерсе тӑрать, Одинцов, хӑраса ӳксе, кантӑк патӗнчен тапса каялла сикрӗ, Нюрӑн куҫӗсем чарӑлса кайнӑ, акӑ пӗчӗк ача пӗрре ун патне, тепре Коля патне чуптумашкӑн туртӑнать.

Одинцов, отшатнувшийся в испуге от окна, он сам с приплюснутым к стеклу носом, Нюра с вытаращенными глазами и какой-то малыш, который лез то к нему, то к Коле целоваться.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кӑна илтсен, Ивга асанне питӗ савӑнчӗ, унӑн куҫӗсенчен куҫҫуль тапса тухрӗ.

Радостная весть поразила бабу Ивгу, в уголках глаз блеснули крупные слезы.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн ҫинҫе мӑйӗ ҫинче кӑвак юн тымарӗ тапса тӑни курӑнать.

На тоненькой шее у нее билась синяя жилка.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Нюра ӑна тытса ытамларӗ, ун куҫӗсенчен вӗри куҫҫуль тапса тухрӗ.

Нюра заплакала, обливая слезами его щеки.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ашшӗпе юнашар вырнаҫса ларсан, Саша хӑй патне аялтан та, ҫӳлтен те, айккисенчен те — пур енчен те ӑшӑ тапса тӑнине туять.

Устраиваясь рядом с отцом, Саша чувствует, как снизу, сверху, с боков — отовсюду в него струится тепло.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Вӑл ывӑҫ тупанӗпе ҫӑварне хупласа ӳсӗрсе илчӗ, хӑйӗн урипе Федька ури ҫине пусрӗ те Федька Гузь ӑна урипе тапса илнине тата ҫурӑмран ҫапнине пӑхмасӑрах малалла калама пуҫларӗ:

Он кашлянул в кулак и, переставив свою ногу на ногу Федьки, продолжал, не обращая внимания на то, что Федька Гузь крепко двинул его ногой и стукнул по спине.

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Генка чӗлпӗрне туртрӗ, Гнедой чӗввӗн тӑчӗ те, варт ҫаврӑнса, каялла тапса сикрӗ, каҫ тӗттӗмлӗхӗпе пӗрлешсе кайса, куҫран ҫухалчӗ.

Генка дернул поводья, Гнедой встал на дыбы и, круто повернув, исчез, сливаясь с чернотой ночи.

22 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лаша туртӑнса чӗвен тӑнӑ, анчах матрос ӑна аякӗсенчен йӗнер пускӑчӗсемпе тапса каялла ҫавӑрнӑ та вырӑссем еннелле вӗҫтернӗ.

Лошадь рванулась, взвилась на дыбы, но матрос ударил ее стременами в бока и, повернув, поскакал обратно в русскую сторону.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Сенкер косынка айӗнчен хура ҫӳҫӗ пайӑркан-пайӑркан тапса тухнӑ.

Из-под голубой косынки выбивались прядки черных волос.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Атьӑр, ачасем, ман хыҫҫӑн! — терӗ те Игнат, хӑй ҫавӑнтах малалла тапса сикрӗ, чавсисене хӗстерсе, урисемпе типӗ тусан вӗҫтерсе, чикекен уй тӑрӑх тӳп-тӳрӗ чупрӗ.

— Пошли за мной, хлопцы! — крикнул Игнат, вырвался вперед и, прижав к бокам локти, побежал напрямик по колючей стерне, поднимая ногами сухую пыль.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Степан Ильичӑн ҫамки ҫине тар тапса тухрӗ.

У Степана Ильича на лбу выступили капли пота.

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мазин урипе тапса ярса, ҫиллӗн мӑкӑртатса каларӗ:

Мазин дрыгнул ногой и с угрозой проворчал:

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Учителӗн ҫамкине тар тапса тухнӑ, пит-куҫӗ ывӑннине кӑтартать, куҫӗсем айӗнче кӑвак йӗрсем курӑнаҫҫӗ.

Лоб у учителя был мокрый, лицо усталое, под глазами легли темные круги.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Степан Ильичӑн сарлака питне тар тапса тухнӑ, вӑл, кӗпе ҫухине вӗҫертсе, сӑмса тутрипе мӑйне шӑла-шӑла илет.

На широком лице Степана Ильича блестят капельки пота, он расстегивает воротник и вытирает платком шею.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шур тутӑр ҫыхнипе унӑн тар пӗрчисем тапса тухнӑ пичӗ пушшех те хытӑ пиҫсе хуралса кайнӑ пек туйӑнать.

Белый платок подчеркивал загар ее лица, покрытого крошечными росинками пота.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Килти ӑшӑ уяв, кӑмӑллӑ парне ытларах пулччӑр, ҫывӑх ҫыннӑрсем тимлӗхпе савӑнтарччӑр, вӑй-хал тапса тӑтӑр!

Тёплых домашних праздников, приятных подарков, заботы близких и неиссякаемой энергии!

Олег Николаев Амӑшӗн кунӗ ячӗпе саламлани // Олег Николаев. http://www.cap.ru/news/2020/11/27/glava- ... aet-s-dnem

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех