Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачасен (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Инҫех те мар, хуйхатнӑ кайӑк кӗтӗвӗ евӗр, ачасен ушкӑнӗ кӗшӗлтетет; пӑхсах паллӑ, ҫамрӑк манахпа ҫак алхас ачасем хушшинче нумаях та пулмасть темӗнле хирӗҫӳ пулса иртнӗ.
Невдалеке, точно распуганная стая птиц, стояла кучка детей; было видно, что между молодым послушником и этой стайкой резвых ребят происходило недавно какое-то столкновение.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ачасен амӑшӗ тархасласа хӑрушшӑн кӑшкӑрни унӑн чӗринче этеме шеллес туйӑма, — юсанма пултарайман чи усал ҫын чӗринче те ӗмӗр тӑршшӗпе пухӑнакан туйӑма, — вӑратрӗ.
Вопль матери разбудил дремавшую под спудом извечную человеческую жалость, хранительницу всего живого, что есть в каждой душе, даже в самой роковой.

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ачасен амӑшӗ чӗркуҫҫи ҫинче тӑрса кӗпер карлӑкне тытнӑ та: — Хӑтарӑр! Хӑтарӑр! — тесе кӑшкӑрать.
Мать упала на колени и, охватив руками каменный устой моста, молила: — Помогите!

III. Ачасем вӑранаҫҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Эпӗ сире, командир, акӑ мӗн калатӑп: ҫав ачасен хӑшин те пулин пӗр пӗрчӗ ҫӳҫ ӳкес пулсан, ҫӗр ҫинчи мӗнпур таса япала ячӗпе тупа тӑватӑп сире, эпӗ, Радуб сержант, пӗлӗте те, ҫӗре те пуҫхӗрлӗ ҫавӑратӑп!
Я, сержант Радуб, клянусь всем, что есть святого, господин полковник, что, если падет хоть один волос с их маленьких головок, я этого так не оставлю.

VII. Ҫапӑҫу пуҫланас умӗн // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫак вӑхӑтра ачасен телейсӗр амӑшӗ яла ҫитсе кӗчӗ.
Несчастная мать со своей стороны вошла в селение.

I. Вилӗм ҫывхарать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ачасен ҫӳҫӗ ҫитӗннӗҫемӗн хуралса пырать.
Оттенок волос у детей может измениться по мере того, как идут годы.

I // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл пирӗн пата ыйтмасӑрах килчӗ, пирӗн ялсене вирхӗнсе кӗчӗ, пирӗн ҫуртсене, вырӑс тырпулсене вут чӗртсе ҫунтарчӗ, пирӗн фермӑсене аркатрӗ, пирӗн арӑмсемпе ачасен вара ҫурхи кайӑксем юрлама пуҫличченех вӑрмансем тӑрӑх ирӗксӗрех ҫара уран сӗтӗрӗнсе ҫӳремелле пулчӗ.
Она пришла сюда мутить наши села, жечь наши дома и наши нивы, разбивать картечью наши фермы; это из-за вас наши жены и дети вынуждены были босые бежать в леса, когда еще пела зимняя малиновка.

X. Тыткӑнтисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ӑна хӑйне те ҫав телейсӗр ачасен шӑпи асаплантарать, анчах вӑл нимӗнле ответ та тупаймасть.
Он сам ломал голову над судьбой злосчастных малюток и терялся в догадках.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫак кун унта ӗҫченсемпе ачасен асӗнче нумайлӑха асра юлакан савӑнӑҫлӑ мероприяти иртрӗ: Ҫӗнӗ Мӑратӑн хастар яшӗ, пултаруллӑ ывӑлӗ Геннадий Филиппов музея ҫӗнӗ экспонатсем парнелерӗ.
Куҫарса пулӑш

Брест кирпӗчне музея парнелерӗҫ // А.Исаева. Каҫал Ен, 2018.07.10

Ҫаксене пурне те шута илсе пӑхсан, пирӗн батальон ҫак ачасен ашшӗ пулма кирли курӑнсах тӑрать.
Из всего вышесказанного выходит, что батальону не миновать стать отцом.

Пӗрремӗш кӗнеке // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Тӗрӗс, тӗрӗс! — килӗшрӗҫ унпа ачасен ашшӗ-амӑшӗсем.
— Верно, верно! — соглашались с ним родители.

39 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вокзалта ачасен ашшӗ-амӑшӗсем тӑлӑххӑн тӑрса юлчӗҫ.
На вокзале остались осиротевшие родители.

Пионерсем ларнӑ вагонӑн кашни чӳречинчен ачасен савӑнӑҫлӑ пичӗсем курӑнаҫҫӗ.
Из всех окон высовывались сияющие, взволнованные лица пионеров.

— Эпир ачасен ашшӗ-амӑшӗсен пухӑвӗнче пӗр-пӗрне яланах тӗл пулатпӑр, — аса илтерчӗ Лида амӑшӗ.
— Да мы постоянно на родительских собраниях встречались с вами, — напомнила Лидина мама.

Митя, ачасен ашшӗ-амӑшӗсен пуҫӗсем урлӑ поезд ҫине пӑхса, тӳсеймесӗр, каласа тӑрать:
Митя, поглядывая через головы родителей на длинный состав поезда, нетерпеливо отвечал:

Митьӑпа Сергей Николаевича пур енчен те ачасен ашшӗ-амӑшӗсем сӑрса илнӗ.
Митю и Сергея Николаевича со всех сторон атаковали родители.

Ҫынсен ушкӑнӗ витӗр ачасен амӑшӗсем, ашшӗсем, ачисемшӗн тӑрӑшакан асламӑшӗсем пыраҫҫӗ, вӗсен пит-куҫӗсем савӑнӑҫпа ҫиҫеҫҫӗ.
Сквозь толпу с сияющими, размягченными лицами пробирались матери, отцы и хлопотливые, беспокойные бабушки.

Вӑрманта ӳсекен кӑмпасем пек! — терӗ темле хӗрарӑм, панамкӑсем тӑхӑннӑ ачасен ушкӑнӗ ҫине кӑтартса.
Как опята из лесу выскочили! — сказала какая-то женщина, указывая на сбившиеся в кучку панамки.

Ачасен пичӗсем вут умӗнче ларнипе, вӗри ҫӗрулми ҫинипе хӗрелсе кайнӑ, хӑйсем учителе тимлӗн итлесе лараҫҫӗ.
Раскрасневшись от костра и горячей картошки, ребята жадно слушали учителя.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ачасен чӗрисем савӑнчӗҫ.
У ребят отлегло от сердца.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика