Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Путӗшле-и вӗсене ут ҫинче курма? — ыйтрӗ вӑл.

— Чудно глядеть на ихнюю езду? — спросил он.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вахмистр ҫинчен-и? — ыйтрӗ хӑлхи таранах пылчӑкланса пӗтнӗ Христоня, вӗсем патне пырса.

Про вахмистра? — спросил, подходя, захлюстанный по уши Христоня.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах вахмистр юрпа шуралнӑ, аксельбант пек вӑрӑм та ҫӳллӗ пӗтӗрсе хунӑ мӑйӑхне чышкипе шӑлса тӳрлетрӗ те тархасласа ыйтрӗ:

Но вахмистр кулаком расправил белые от снега, витые и длинные, как аксельбанты, усы, попросил:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кам кунта хуҫи? — ыйтрӗ йӑл сывлӑх суннӑ хыҫҫӑн.

— Кто тут хозяин? — спросил он, поздоровавшись.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сан лашуна атте хырчӑклать-и? — вырӑнсӑр ыйтрӗ Петро.

— Коня твоего отец убирает? — не к месту спросил Петро.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн пулӗ ӗнтӗ… — ассӑн сывласа ячӗ те Петро сасартӑк ҫулӑм пек хӗрелсе кайса ыйтрӗ:

— Что будет… — вздохнул Петро и, внезапно охваченный огневым румянцем, спросил:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сангинран тупӑнмарӗҫ-им пӗрле пыракансем? — ыйтрӗ Григорий, вӗтӗ шӑрҫа ҫӗлесе эрешлентернӗ табак енчӗкне ун еннелле тӑсса.

— С Сингиных аль не выступают казаки? — спросил Григорий, протягивая шитый бисером кисет.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн ҫӑмӑлпа килмелле пулчӗ? — йӑл кулса ыйтрӗ Петро, ура ҫине тӑмасӑрах.

— Каким тебя лихом занесло? — улыбался Петро, но с места не встал.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ку тата мӗне пӗлтерет? — шалт тӗлӗнсе ыйтрӗ те Пантелей Прокофьевич пуҫӗнчи ҫӗлӗкне те алла хывса тытрӗ.

— Это что же такое? — в совершенном изумлении спросил Пантелей Прокофьевич и даже треух снял.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсӗ мӗнлерех шухӑшлатӑн? — ыйтрӗ Григорий хура шӑнӑрлӑ аллине хӗрӗн пуҫӗ ҫинчен илмесӗрех.

— Как же ты думаешь? — спросил Григорий, не снимая с головы дочери черножилую руку.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн эсӗ? — пӑлханнине тата пыр тӗпӗ чӗтренине систерес мар тесе, шӳтлесерех ыйтрӗ старик.

Чего это ты? — под шутливостью хороня тревогу и дрожь в горле, спросил старик.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ну, мӗн? — ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич Петро алӑкран кӗнӗ-кӗменех.

— Ну что? — спросил Пантелей Прокофьевич, едва Петро перешагнул порог.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Эсӗ ӑҫта пуҫтарӑнтӑн, Григорь Пантелев? — ыйтрӗ Митька Коршунов, Григорий шинелӗ ҫинчен юпӑнчӑ тӑхӑнса хӗҫпе наган ҫакнине тӑрӑхланӑ пек сӑнаса выртнӑскер.

— Ты куда собрался, Григорь Пантелев? — спросил Митька Коршунов, насмешливо наблюдавший, как Григорий надевает поверх шинели дождевик, цепляет шашку и наган.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ҫӗр вырттарса яма ыйтрӗ, шинельне хыврӗ те пичӗ ҫине сирпӗннӗ пылчӑка вӑрах хушӑ френч ҫаннипе тасатса аппаланчӗ.

Он попросился переночевать, стянул шинель и долго с безразличным видом размазывал по лицу рукавом френча брызги грязи.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сотньӑра ҫухатусем пысӑк мар-и? — илтӗнчӗ хыҫалтан адъютант сасси; вӑл Григорий сӑмахне лайӑххӑн илтеймерӗ, тепӗр хут ыйтрӗ:

— Потери в сотне большие? — отъехав, спросил адъютант; ответа он не расслышал, переспросил:

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӑҫта виҫҫӗмӗш сотня? — чӗлпӗрне карӑнтарса ыйтрӗ командир.

— Где третья сотня? — натягивая поводья, спросил командир.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗн амакӗ пулнӑ? — ыйтрӗ вӑл пӳрте кӗпӗртетсе кӗрекен казаксене ҫул парса.

Пропустив входивших казаков, спросил: — Чего встомашились?

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Мӗншӗн-ха малалла каймалла? — лӳпперрӗн ыйтрӗ хавшак сывлӑхлӑ йӑваш казак Ильин.

— А зачем дальше идтить? — лениво спросил болезненный и смирный казачок Ильин.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ҫамкине картлантарса сӗтел патне лӑкӑштаттарса пычӗ те, хыпӑнчӑклӑн сӑхсӑхса, кашӑкне сӑхман аркипе шӑлса илчӗ, кӳренчӗклӗн ыйтрӗ:

Он собрал на лбу ложбины, захромал к столу и, суетливо помолившись, вытирая полой чекменька ложку, обиженно спросил:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сотня командирӗнчен кӑларнӑ теҫҫӗ сана? — ыйтрӗ Пантелей Прокофьевич, ҫӗхреленнӗ сухалне шӑмӑ турапа якаткаласа.

Гутарют, будто ты уж с сотенных снятый? — спросил Пантелей Прокофьевич, принаряжая костяной расческой свалявшуюся бороду.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех