Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хыттӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хыттӑн (тĕпĕ: хыттӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑна ывӑтсассӑн вӑл хыттӑн шаплатать те чашкӑрса илет.

Если её кинуть, она хлопнет и зашипит, как настоящая.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Ҫитӗ сире! — терӗ Васька хыттӑн, мана пуҫӗпе сулса илсе:

— Ну будет вам! — строго сказал Васька и, кивнув мне, добавил:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫыран хӗррине ҫитсе чарӑнсан, Коля кимӗ ҫинчен анчӗ те ӳпле еннелле чупнӑ пек вӗҫтерчӗ, чӗри хыттӑн кӑртлатса тапрӗ.

Пристав к берегу, он выскочил из лодки и пустился к шалашу почти бегом, с бьющимся сердцем.

18 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Кӗҫех аслатиллӗ ҫумӑр хыттӑн чашлаттарса ҫума тытӑнчӗ.

Дождь вскоре превратился в грозовой ливень.

17 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ленин, нумай татнинчен тӗлӗнчӗ пулас та, хыттӑн хӗпӗртесе каларӗ:

И Ленин громко восхищался удачным сбором и говорил:

17 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Куна вӑл, Ленин та илттӗр тата хӑй шантарса каланӑ сӑмаха тепӗр хут ҫирӗплеттӗр тесе, ҫапла хыттӑн ыйтрӗ.

Он спросил это довольно громко, чтобы Ленин услышал и еще раз подтвердил свое обещание.

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ун умӗн вӑл Зиновьев аллине хыттӑн чӑмӑртарӗ, нумайччен Ленин аллине силлесе тӑчӗ, вара тин утса кайрӗ те, вӑрман хӗрринче чарӑнса тӑрса, куҫӗпе ӳплене, утӑ капанне тата пӗтӗм уҫланкӑна йӗрлесе тухрӗ, унтан йӑл кулса илсе, йывӑҫсем хушшине кӗрсе ҫухалчӗ.

Перед уходом он крепко пожал руку Зиновьеву, долго тряс руку Ленину, потом пошел, но остановился на опушке, обвел глазами шалаш, стог и всю поляну, развел руками, хохотнул и пропал среди деревьев.

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ҫакна кӑна асӑрхарӗ вӑл: Серго пулман пулсан, Зиновьев кунашкал сивӗ ир нихҫан та кӳлӗ хӗррине ҫӑвӑнма каяс ҫукчӗ, алшӑллине сулкаласа, ҫакӑн пек сарлакан утас ҫукчӗ, ҫакӑн пек хыттӑн калаҫас ҫукчӗ.

Он только примечал: если бы не было Серго, Зиновьев никогда не пошел бы в это холодное утро умываться на озеро, не шагал бы так размашисто, помахивая полотенцем, не говорил бы так громко.

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Швецире! — хӑвӑрт персе ячӗ вӑл, чӗлхине хыттӑн чаплаттарса.

— В Швеции! — выпалил он и прищелкнул языком.

9 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

— Питӗ аван! — терӗ те Ленин хыттӑн, ҫавӑнтах Зиновьев еннелле ҫаврӑнчӗ.

— Прекрасно! — воскликнул Ленин и повернулся к Зиновьеву.

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Вӑл каллех стаканне тути патне илсе пычӗ, ҫак самантра темӗн кулӑшлине аса илчӗ пулас та, хыттӑн офлатса ячӗ, стаканӗнчи сӗт фонтан пек пӗрхӗнчӗ, ашшӗне пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫитиччен вараларӗ.

Он снова поднёс стакан к губам, и тут ему вдруг что-то пришло на ум, что-то настолько смешное, что он громко фыркнул, и молоко фонтаном брызнуло во все стороны, обдав папу с головы до ног.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль хыттӑн кӑшкӑрса янипе пурте шартах сикрӗҫ:

Но Эмиль крикнул так громко, что все вздрогнули:

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Хӑй сӑмахӗсене ҫирӗплетес тенӗ пек вӑл хӑрах аллипе хускалмасӑр выртакан Альфреда перӗнсе илчӗ, унтан тепӗр хут хыттӑн каласа хучӗ:

— Для пущей убедительности она коснулась рукой Альфреда, который лежал неподвижно, и ещё раз громко подтвердила:

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Эмиль! — хыттӑн кӑшкӑрса чӗнчӗ ашшӗ.

Тогда папа Эмиля очень громко крикнул: — Эмиль!

Вырсарникун, ноябрӗн вунтӑваттӑмӗшӗнче, Катхульт хуторӗнче пастор кӗлӗ вулани, Эмиль хӑйӗн ашшӗне хупса хуни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Нӑрикӗн те чӑхсене хӑваласа кӑмӑлӗ пур курӑнать, вӑл хыттӑн ҫихӗрсе ячӗ те автан хыҫҫӑн ыткӑнчӗ.

А Свинушок тоже захотел погонять кур, он громко заверещал и помчался за петухом.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Анчах ула-чӑпар тимӗр-кӑвак пӗрремӗш лаши эпӗ каясшӑн пулнине асӑрхасанах ман хыҫра ҫав териех хыттӑн кӗҫенсе ячӗ те, вара хам ӑнланнӑ пекех туйӑнса кайрӗ.

Но первый конь, серый в яблоках, заметив, что я ухожу, так выразительно заржал мне вслед, что мне показалось, будто я понимаю, чего он хочет.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Шутлӑр-ха, Линӑн пит ҫӑмартийӗсем хӑмпӑ пек хӑпарса кайнӑ, ҫӑварӗнчен ҫип ҫакӑнса тӑрать, хӑй вара карта урлӑ сиксе каҫнӑ май хыттӑн кӑшкӑрать:

Да-да, до конца дней своих она будет помнить, как Лина с раздутыми щеками и висящей изо рта ниткой перескочила через изгородь и закричала:

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Халӗ Лина хыттӑн ӳлесе ячӗ.

Но тут Лина заревела во весь голос.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл вӗт пирӗн рекордсменка, пуринчен шултрарах ҫӑмртасем тӑвать, ҫакна илтсен Эмиль хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ:

И тогда Эмиль громко крикнул:

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль хыттӑн шӑхӑрнипе ыйхӑран вӑранса ҫитеймен кайӑксем туратсем ҫинчен парлатса вӗҫсе тухаҫҫӗ.

Эмиль так громко свистел в дудочку, что сонные дрозды подскакивали на ветках.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех