Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кунта мӗскер тата… мӗнле цыгансен таборӗ? — хыттӑнах кӑшкӑрчӗ Чапаев.

— Это что тут… что тут за цыганский табор? — строго закричал Чапаев.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Василий Иваныч вӗҫтерсе килет! — тесе кӑшкӑрчӗ вӑл.

— Василий Иванович скачет! — закричал он.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Атя-ха, Петька, сиккипе! — кӑшкӑрчӗ Чапаев.

— Ну-ка, Петька, галопом! — крикнул Чапаев.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Петька, сумкӑна пар! — хыттӑн та ҫилӗллӗн кӑшкӑрчӗ Чапаев.

— Петька, сумку мою не видел? — крикнул Чапаев.

Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Тӑвансем! — сасартӑк кӑшкӑрчӗ Мосолик, сиксе тӑчӗ те шурӑ казаксене хирӗҫ чупа пачӗ:

Мужики! — закричал вдруг Мосолик и, порывисто поднявшись с земли, кинулся навстречу белоказакам.

Мосолик ҫаранӗсем // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Аван-и, тӑвансем! — кӑшкӑрчӗ пӗрремӗш юланутҫӑ, хӑйӗн юлташӗнчен иртсе.

— Здорово, мужики! — издали закричал первый всадник, обгоняя своего товарища.

Мосолик ҫаранӗсем // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Сивӗ шывпа ҫӑвӑнчӗ те вӑл, хӗрелсе кайнӑ питне алшӑллипе тӑрӑшсах сӑтӑрса, Исаева харсӑррӑн кӑшкӑрчӗ:

Он умылся студёной колодезной водой и, усердно вытирая раскрасневшееся лицо жёстким холщовым полотенцем, задорно крикнул Исаеву:

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Ырӑ каҫ пултӑр, Мордка! — кӑшкӑрчӗ вӑл, хупаха кӗнӗ чухне.

— Добрый вечер, Шиндер! — крикнул он, входя в кабак.

III // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

— Пире кӳрентернӗшӗн турӑ айӑплатӑр сана, сӗлӗх эсӗ! — куҫҫулне юхтара-юхтара кӑшкӑрчӗ Прач арӑмӗ.

— Бог тебя накажет за нашу обиду, кровопийца проклятый! — вскрикнула, задыхаясь от слез, Проциха.

I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Пӗрре! — кӑшкӑрчӗ суд приставӗ.

Раз! — прокричал пристав.

I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

— Кам ытларах парать? — тата тепӗр хут кӑшкӑрчӗ суд приставӗ чиновникле тонпа.

— Кто даст больше? — повторил он.

I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

— Алексей Кузьмич, Лёша! — кӑшкӑрчӗ Таня.

Таня закричала: — Алексей Кузьмич, Лёша!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Пӑрах-ха эсӗ, Таня, — кӑшкӑрчӗ Лёша, — сансӑрах чаватпӑр!

Лёша крикнул: — Брось, Таня, без тебя раскопаем!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Йышӑнатпӑр! — кӑшкӑрчӗ Таня.

 — Принимаем! — крикнула Таня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— 2-мӗш номерлӑ тӗмескене ӑмӑртӑва чӗнетӗп! — кӑшкӑрчӗ Стасик хӑйӗн тӗмески ҫинчен.

Стасик со своего кургана крикнул: — Вызываю Курган № 2 на соревнование!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Тӑхта-ха! — кӑшкӑрчӗ ҫак вӑхӑтра Шумилово ачисенчен пӗри, пысӑк симӗс картус тӑхӑннӑскер.

Но тут один из шумиловских, маленький мальчик в огромной зелёной фуражке, крикнул: — Погоди!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Итлӗр-ха! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

Внимание! — крикнул он.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Мӗнле — Лёша хыҫӗнчен! — кӑшкӑрчӗ амӑшӗ.

— Как — за Лёшей? — крикнула мама.

Улттӑмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Тавтапуҫ, асатте! — кӑшкӑрчӗ Таня пӗтӗм вагон илтӗнмелле.

Таня крикнула на весь вагон: — Дедушка, спасибо!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

— Асту, шывпа сапатӑп! — кӑшкӑрчӗ хӗрарӑм-дворник.

— Берегись — ошпарю! — крикнула дворничиха.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех