Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илтсен (тĕпĕ: илт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Куна пӗрре илтсен те манас ҫук, анчах вӑл ялан ҫавна калать!

— Это и один раз услышишь — не забудешь, а он всегда одно говорит!

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах сире куҫран пӑхсан, эсир калаҫниие илтсен, тӗлӗнсех каятӑн — эсир хӗр пекех.

А посмотришь в глаза ваши, послушаешь вас и даже удивляешься, — как будто вы девушка.

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Красноармеецсем хушшинчи чи ҫамрӑккин, куна илтсен, куҫӗсем йӑлт кӑна ҫутӑлса илчӗҫ.

У младшего из красноармейцев даже глаза сверкнули.

VI // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ҫенӗкрен тахшин, йывӑррӑн пусса, хӑвӑрттӑн утса килнине илтсен, вӑл ҫавӑрӑнса та пӑхмарӗ.

Она не оглянулась, услышав в сенях быстрые тяжелые шаги.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ура сассисене илтсен, Шурочка пальтоне хыврӗ те, ачасен пӳлӗмне кӗрсе кайрӗ.

Услыхав шаги, Шурочка сняла пальто и направилась в детскую.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пасарта черетре тӑнӑ чухне хӗрарӑмсем кулнине илтсен, финнсен кантурӗсем хӑйсен ҫӗршыв гражданӗсене тӑван ҫӗршыва кайма чӗнсе, пӑрахутсем ҫине ҫырӑнма чӗнсе кӑларса ҫапнӑ пӗлтерӳсене вуланӑ май, урамсенче хӗрӳллӗ калаҫса тӑракан рабочисене курсан, Шурочка хӑй ӑшӗнче ҫирӗплетсех калать:

Слыша, как женщины смеются в очереди на рынке, видя на улице оживленно разговаривающих рабочих, читая объявления финских контор, приглашавших своих сограждан ехать на родину и записываться на пароходы, Шурочка мысленно твердила себе:

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӗсен сассине илтсен, Тихон пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтренсе илчӗ:

Услышав их, Тихон воспрянул.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Тупӑсем пенине илтсен, вӗсем те ура ҫине сиксе тӑчӗҫ.

Заслышав канонаду, они тоже вскочили.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Чӳречерен шакканине илтсен, вӑл самантрах вӑранса кайрӗ.

Услыхав стук в окно, она мгновенно проснулась.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Унӑн сӑмахне илтсен, халӗ вӑл вилӗме нимӗн вырӑнне те хуман пек туйӑнса кайрӗ.

Который уже не придает никакого значения смерти.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Анчах сӗтел хушшинче ыттисем те чарӑнма пӗлмесӗр калаҫнине илтсен, вӑл тавҫӑрса илчӗ: тепӗр темиҫе кунтан Шенкурска тӑшмантан ирӗке кӑларассине пурте Леля пекех ҫирӗп ӗненеҫҫӗ иккен.

Но, прислушиваясь к разговору, не утихавшему за столом, он убедился, что все были точно так же уверены в том, что Шенкурск через несколько дней будет освобожден от врага.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫак сӑмахсене илтсен, косынка ҫыхнӑ ҫын, темӗнрен хӑраса ӳкнӗ пек, Жемчужный патӗнчен уйрӑлса кайрӗ.

Человек в косынке, услыхав эти слова, будто перепугавшись чего-то, отошел от Жемчужного.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Упӑшкин сассине илтсен, Шура чӗтренсе илчӗ те, конвоирсем кӑшкӑрнине пӑхмасӑрах, заключённӑйсен ушкӑнӗ патнелле чупса кайрӗ.

Услыхав голос мужа, Шура встрепенулась и, не обращая внимания на крики конвоиров, побежала к толпе заключенных.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Андрей мӗн каланине илтсен, Ларри хӑйпе юнашар ларакан офицер ҫине пӑхса илчӗ.

Выслушав Андрея, Ларри переглянулся с офицером, сидевшим рядом с ним.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эпӗ, мӗн пулса иртни ҫинчен илтсен, тӳрех Петрович патне вӗҫтертӗм.

Я ведь как услышала обо всем, так прямиком к Петровичу.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ачашласа каланине илтсен, Авдотья каллех макӑрса ячӗ.

От его ласковых слов она снова заплакала.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑй юратнӑ старик вилнине илтсен, тӗлӗнсе хытсах кайрӗ, упӑшкишӗн хурланчӗ.

Ее поразила смерть старика, которого она любила, и горько стало за мужа.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫакна илтсен, Любӑн сӑн-пичӗ сасартӑках улшӑнчӗ:

Услыхав это, Люба переменилась в лице.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Митинга пынӑ Семенковский ҫакна илтсен, пит-куҫне пӗркелентерсе илчӗ, анчах нимӗн те шарламарӗ.

Семенковский, который тоже присутствовал на митинге, услыхав эту фразу, поморщился, но смолчал.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Сасӑсене илтсен, хӑнасене хирӗҫ вӑрӑм сухаллӑ, ҫӳллӗ те типшӗм ҫын тухрӗ; вӑл аллине шӑпӑр тытнӑ, унӑн шуралса кайнӑ ҫӳҫӗсем арпашса пӗтнӗ, хӑй вӑл чӗркуҫҫи таранах ҫитекен таса мар улача кӗпене йӳле тӑхӑнса янӑ.

Услыхав голоса, навстречу гостям вышел длиннобородый рослый и сухой мужик, с веником в руках, со спутанными седыми волосами, в доходившей ему почти до колен грязной пестрой рубахе распояской.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех