Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Ҫук ӗнтӗ, — хуравларӗ лешӗ, — ӗҫместпӗр эпир, тавтапуҫах, Вэй господин.— Да нет уж, — отвечала та, — не хочется, спасибо, господин Вэй.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Кӑшт та пулин сыпкалӑр хуть! — терӗ юлашкинчен Вэй господин, ыттисем хыҫҫӑн утакан Ай-гу ҫине тинкерсе.Выпейте хоть немного! — твердил господин Вэй, внимательно следя за шедшей позади всех Ай-гу.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
— Тавтапуҫ сире, Вэй господин, эпир ӗҫместпӗр, — хушса хучӗ Чжуан Му-сань, — пирӗн татах ӗҫсем пур-ха.— Благодарим вас, господин Вэй, пить мы не будем, — произнес ее отец, — у нас еще другие дела…
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Юлашкинчен те пулин ку ӗҫе вӗҫлерӗмӗр! — ирӗккӗн хаш сывласа ярса каларӗ Вэй господин, уйрӑлакансем сывпуллашма хатӗррине кура.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Ай-гу, сунаслаканни Ци господин пулнине пӗлчӗ пулин те, ирӗксӗртен ун ҫине ҫаврӑнса пӑхрӗ, вӑл халӗ те ҫӑварне уҫса, питне-куҫне пӗркелесе ларнине курчӗ.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Вэй господин шутлайман купинчен темиҫе кӗмӗлне илсе «ват вӑкӑрне» тыттарчӗ.Господин Вэй взял несколько монет из еще не сосчитанной стопки и возвратил их свекру.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Ци господин пӗчӗк тимӗр шапана пуҫӗнчен ярса илчӗ те аллаппи ҫине тем силлесе кӑларчӗ.Сняв голову с маленькой черепахи, Седьмой господин высыпал из нее что-то себе на ладонь.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
— Чӑн та, Ци господин тӳрӗ ҫын, халь ӗнтӗ Ай-гу ҫакна хӑй те лайӑх ӑнланчӗ.— Поистине справедлив Седьмой господин, и теперь Ай-гу все поняла! —
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Хӗпӗртенипе господин сиккелесе илчӗ.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Ай-гу ҫак сӑмахсене илтӗни-илтӗнми ҫеҫ каларӗ пулин те, Вэй господин хӑлхине вӗсем аслати пекех кӗрлесе кӗчӗҫ.Произнесла она это чуть слышно, но в гостиной, где стояла тишина, слова ее прозвучали будто гром.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
— Ци господин хушнине итлетӗп вӗт-ха эп! — ирӗксӗртен персе ячӗ вара.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Вӑл Ци господин питӗ хаяр ҫын иккенне, йӑнӑшпа ҫеҫ ӑна тӳрӗ чунлӑ пек курӑннине тин кӑна туйса илчӗ.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Господин мӗн хушни ун шӑм варринех кӗрсе вырнаҫрӗ тейӗн — икӗ хутчен пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтренсе илчӗ, ҫӳҫӗ-пуҫӗ вирелле тӑрса кайнӑ евӗрех пулчӗ.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Ци господин тутине сиктеркелерӗ, анчах вӑл мӗн каланине никам та илтмерӗ, хӑй умне юпа пек тӑсӑлса тӑни ӑна пурпӗрех ӑнланчӗ.Седьмой господин шевельнул губами, никто ничего не слышал, но слуга все понял.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Вӑл Ци господин умне пырса юпа пек яшт тӑсӑлса тӑчӗ.Опустив руки и вытянувшись, точно жердь, он замер перед Седьмым господином.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Вӑл кӑрт сиксе илчӗ те сасартӑках шӑпланчӗ: Ци господин куҫне ҫавӑрса хучӗ, пуҫне ҫӗклерӗ, вара ун сайра мӑйӑхӗпе витӗннӗ ҫӑварӗнчен вичкӗн те чӗтренӳллӗ сасӑ вирхӗнсе тухрӗ:
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Ци господин, хӑвӑр татса парӑр пирӗн ӗҫе, ку вӗт…
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
— Хӑвӑрах куратӑр ӗнтӗ, Ци господин, — сасартӑках илтӗнсе кайрӗ хыҫра тӑракан «ҫамрӑк вӑкӑр» сасси.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
— Мӗнле апла вара вӑл, Ци господин та… — Ай-гу куҫӗнче иккӗленни, канӑҫсӑрланни, ӗмӗт татӑлнине палӑртакан хӗлхемсем ялтӑрарӗҫ.— Как же так, даже Седьмой господин… — Глаза ее были полны тревоги и разочарования.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.
Халь ӗнтӗ Ци господин ҫине те шанма ҫукки палӑрать.
Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.