Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнсине (тĕпĕ: ӗнсе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тарас Кузьмич ӗнсине хыҫса илчӗ.

Тарас Кузьмич поскреб затылок.

15 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Кларк часах Грабӑн ӗнсине чӗрнепе сӑтӑркаласа илчӗ.

Кларк поскреб ногтями затылок Граба.

4 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вӑл унӑн ӑшӑ та пӗркеленчӗк ӗнсине хуллен ҫапса илчӗ.

Он слегка похлопал его по теплому складчатому затылку.

4 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Ҫапла ҫав, ун пек вара чӑн та инкек пулма пултарать, — ӗнсине хыҫкаласа илчӗ Петя.

— Да, тогда действительно беда получилась бы, — Петя почесал затылок.

Пограничниксемпе тӗл пулни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ун чух ӑнланатӑр, йӑлтах ӑнланса илетӗр! — американец лӳчӗркенсе пӗтнӗ шлепкине куҫӗ ҫинерех пусса лартрӗ те ӗнсине хыҫкаласа илчӗ:

Вы поймете, вы всё хорошо поймете! — Американец сдвинул измятую шляпу на глаза, почесал затылок.

Тӗлӗнмелле американец // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Аптранӑ енне Эттай ӗнсине хыҫкаласа илчӗ те хӑйӗн тусӗсем ҫинелле айӑплӑн пӑхрӗ:

Обескураженный Эттай почесал затылок и, глянув виновато на своих друзей, промолвил:

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Шел, эпӗ кунта пулман! — тарӑхнипе ӗнсине хыҫса илчӗ Эттай.

Эттай досадливо почесал затылок: — Ах, жаль, меня не было здесь!

Переменӑри хирӗҫӳ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Эттай ирӗксӗртен тенӗ пек ӗнсине хыҫкаласа илчӗ те алӑ ҫума утрӗ.

Эттай озадаченно почесал затылок и направился мыть руки.

Кэргыль патӗнче хӑнара // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

«Ай, аван мар пулса тухрӗ! — терӗ Тынэт, тарӑхнипе ӗнсине хыҫса илсе. — Питӗ аван мар. Мӗншӗн-ха хӑйӗн шӑршлӑ чӗлӗмне тыттарчӗ вӑл мана!»

«Ай, как нехорошо получилось! — сказал Тынэт, почесывая от злости затылок. Совсем нехорошо. И зачем только он сунул мне в руки эту вонючую трубку!»

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тынэт тарӑхса ӗнсине хыҫса илчӗ те ҫав тери кӳренсе каларӗ:

Тынэт яростно почесал затылок и с выражением величайшей досады на лице сказал:

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Виталий ӗнсине кӑтӑрт-кӑтӑрт хыҫрӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Бикмуш мучи кӗҫӗтмен ҫӗртенех ӗнсине хыҫса илчӗ те, кӑмӑлсӑрланса, пит-куҫне пӗркелерӗ:

Дед Бикмуш почесал затылок, поморщился:

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Эх, атьсем, атьсем! — терӗ те архитектор ӗнсине хыҫса илчӗ.

— Эх, ребята, ребята! — воскликнул архитектор и почесал в затылке, будто у него и в самом деле там зачесалось.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Асли, Йӑкӑнат, вӑтӑр ҫулта пулнӑ; иккӗмӗш, Ваҫли, авланнӑскер пулнӑ, анчах рекрута юрайман; виҫҫӗмӗш, Илюк, тин ҫеҫ авланнӑ, ҫутӑ та хӗрлӗ сӑнлӑ, шукӑль тӑлӑп тӑхӑннӑ (вӑл ямшӑкра ҫӳренӗ), вӑл халӑх ҫине пӑхкаласа тӑнӑ, хушӑран шӗлепке айӗн ӗнсине хыҫкаласа илнӗ, — уншӑн пулсан кунта нимӗнле ӗҫ те ҫук пек туйӑннӑ.

Старший, Игнат, был уже тридцати лет; второй, Василий, был тоже женат, но не годен в рекруты; третий, Илюшка, племянник, только что женившийся, белый, румяный, в щегольском тулупе (он в ямщиках ездил), стоял, поглядывал на народ, почесывая иногда в затылке под шляпой, как будто дело не до него касалось.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Совет Ҫарӗ ҫак аслӑ хирӗҫпулура фашистӑн ӗнсине ҫапса хуҫрӗ, ҫапӑҫура пин-пин ҫухрӑм утрӗ, ҫӗнтерӳ ялавне рейхстаг тӑррине ҫакса хучӗ.

Советская Армия в великом единоборстве сломила хребет фашизму, с боем прошла тысячи вёрст, водрузила победный флаг над остовом рейхстага.

Ӗмӗт тулчӗ! // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 319–328 с.

Генерал картузне хыврӗ, сӑмса тутӑрне кӑларчӗ те унпа ӗнсине тата темле юлхавлӑраххӑн, старикле ҫамкине шӑлса илчӗ.

Генерал снял фуражку, вынул платок, вытер им шею, как-то лениво, почти по-стариковски промакнул лоб.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ утан «боксла» илтерсе янӑ шурӑрах ӗнси хыҫне, хӑйне ҫӗленӗ гимнастеркӑн ҫухисем ҫӑт тытса тӑракан хӗвелпе пиҫсе кайнӑ ӗнсине, Виктор хӑйӗн тирпейлӗхӗпе тип-тикӗс ҫӗлесе хунӑ ҫухин ҫип-ҫинҫе хӗррине асӑрхаса илтӗм.

Я видел его стриженный «под бокс» белесый затылок, загорелую шею, плотно охваченную воротом отлично сшитой гимнастерки, тоненький кантик подворотника пришит Виктором с аккуратностью, воспитанной у него с детства матерью.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Генерал хӑйӗн ӗнсине тытса чӗпӗтрӗ те ыраттарнӑ пек хутланса илчӗ.

 — Генерал ущипнул себя за шею, скривился, как от физической боли.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл, хӑйӗн кӳлепипе каялла таянса, руль умӗнче ларса пырать, кӗпи ҫухи унӑн хӗвелпе пиҫсе кайнӑ ӗнсине ӑраснах тӗксӗмлетсе, шап-шурӑ выртать.

Он сидел за рулем, откинув назад свой корпус, белыми крыльями лежал ворот рубахи на пиджаке, оттеняя загорелую, крепкую шею.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӑл хӑйӗн хӑмӑр ӗнсине авса хурса, карттӑ ҫине, шӑтӑкалла пӑхнӑ пек, пӑхать.

А он, круто выгибая смуглую шею, заглядывал в карту, как в яму.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех