Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утиял сăмах пирĕн базăра пур.
утиял (тĕпĕ: утиял) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Халӗ ҫавнашкал закон тухрӗ пулас, санӑн икӗ лаша пулсан, пӗрне памалла, икӗ утиял пулсан — пӗринпе сывпуллашмалла.

— Теперь, видно, вышел закон, что если у тебя две лошади, одну должен отдать, а если два одеяла — с одним распрощайся.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Иккӗмӗшӗнче, Чжан Фу-ин хуҫаланнипе усӑ курса, пӗр мӑшӑр ҫӗтӗк утиял панипех хӑтӑлса юлтӑн.

А во второй раз, когда здесь Чжан Фу-ин хозяйничал, ты отдал пару рваных одеял.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл мӗн пулса иртнине каласа панӑ, утиял айӗнче ӑшӑннипе, ҫывӑрса кайнӑ.

И рассказала о своем горе и, пригревшись под одеялом, уснула.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Го Цюань-хай, ӑшӑ кан ҫинче сукно утиял айӗнче выртса, бригада начальникӗ хулана кайнӑ хыҫҫӑн Юаньмаотунь ялӗнче мӗн-мӗн пулса иртнине каласа пачӗ.

А Го Цюань-хай тем временем лежал на кане рядом с Сяо Сяном и, укрывшись суконным одеялом, по порядку рассказывал о событиях, развернувшихся в деревне Юаньмаотунь после отъезда начальника бригады в город.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Начальник кайнӑ-кайманах ҫырӑва утиял айӗнчен илсе лампа лартмалли ещӗке хучӗ, анчах кунта та килӗшмерӗ: ҫакӑн пек ҫырӑва вырӑн мар кунта.

И как только начальник ушел, вынула письмо из-под одеяла, положила его в ящичек, на который ставилась лампа, но тотчас передумала: нет, здесь совсем не место для такого письма.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Дасаоцза ҫырӑва илчӗ те ӑна тирпейлӗн утиял айне хучӗ.

Дасаоцза бережно взяла письмо и положила под одеяло.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Урисем утиял айӗнчех-ха.

Ноги были еще под одеялом.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗлле ачашӑн ҫӗнӗ асапсем пуҫланнӑ: унӑн утиял та пулман, вӑл мӗн ҫӗр каҫичченех сивӗре чӗтресе выртнӑ.

Зимой для мальчика начинались новые мучения. У него не было даже одеяла, и он всю ночь дрожал от холода.

XVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Утиял айӗнче выртакан пӗр ҫынтан урӑх эпӗ нимӗн те курмастӑп!

— Я ничего не вижу, кроме какого-то человека, лежащего под одеялом.

Маҫтӑр // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Утиял ҫинче шахмат хӑми.

На одеяле шахматная доска.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Эпӗ алла утиял айне чикрӗм те аттен урисене хыпашласа пӑхрӑм.

Я сунул руку под одеяло и пощупал ноги отца.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Чирлӗ ачан ырхан та сарӑхса кайнӑ аллисем утиял ҫийӗпе унталла-кунталла ҫапкаланаҫҫӗ, — вӑл аташать пулмалла.

Худые желтые руки больного метались поверх одеяла: должно быть, он бредил.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Лере, йывӑҫ кровать ҫинче, ҫӗтӗк-ҫатӑкран ҫӗленӗ утиял айӗнче, унӑн ывӑлӗ Васька — манӑн чи лайӑх тус тата мана хӳтӗлекенни — ҫывӑрать.

Там, на деревянной кровати, укрытый лоскутным одеялом, спал больной его сын Васька, мой первый друг и защитник.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑранатӑн та, тӑрса ларатӑн та — ак ҫапла, кукленсе, утиял айӗнче, — шӑнса ӗнтӗркетӗн.

А проснёшься — сядешь, вот так-то, на корточки, под одеялом, — замерзнешь.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев каллех утиял айӗнче кукленсе выртрӗ.

Гусев опять скорчился под одеялом.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Юрать, — терӗ те вӑл — унӑн пӳрнисем утиял ҫинче чӗтренсе вылянаҫҫӗ.

— Хорошо, — сказал он, и пальцы его затрепетали по одеялу.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн карланки чӗтрет, кӑкӑрӗ талтлата-талтлата ҫӗкленет, пӳрнисем утиял хӗрринчен ҫатӑрласа тытнӑ.

Горло у неё дрожит, грудь поднимается толчками, пальцы вцепились в край одеяла.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось ӑна аллинчен тытать, тытать, утиял айне чикет.

Лось снова, снова берёт её руку, кладёт под одеяло.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аллине кӑларса хунӑ та утиял хӗррине пӳрнисемпе тӑрмалать.

Выпростала руку и щиплет пальцами край одеяла.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Утиял айӗнче чӗр куҫҫисем ҫӗкленнӗ.

Подняты колени под одеялом.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех