Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тарӑннӑн сăмах пирĕн базăра пур.
тарӑннӑн (тĕпĕ: тарӑннӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Давенант тарӑннӑн сывлать.

Давенант глубоко вздохнул.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ван-Конет кулса ячӗ те тарӑннӑн, лӑпкӑн сывласа фонтан патнелле утать.

Ван-Конет засмеялся и, глубоко, спокойно дыша, вернулся к фонтану.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Футроз чӑнласах сӑмах панине туйса Давенант тарӑннӑн сывласа илчӗ, Футроз вара тирпейлӳҫӗ патне шӑнкӑравласа хӗрӗсене чӗнме хушрӗ, вӗсене курас кӑмӑллине пӗлтерчӗ.

Чувствуя серьезность обещания, Давенант глубоко вздохнул, а Футроз позвонил и велел горничной передать девушкам, что он хочет их видеть.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Элда тарӑннӑн хашлатса сывларӗ.

Элда глубоко вздохнула.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Ҫапла, сире итлесе эпӗ чӑннипех савӑнтӑм та тӗлӗнтӗм; Ядрин тӗрмин картишӗнче эсир каланӑ кӗвӗсен пуянлӑхӗ туйӑмсене тарӑннӑн, хӑватлӑн хускатрӗ: кулленхи ӗҫлӗ, ирӗклӗ пурнӑҫӑмра ҫухалнӑ мӗн пур музыка асӑма килсе ҫапрӗ; ҫаксем патне таврӑнас тӗллевпе хавхалантӑм та — тартӑм.

Да, я был потрясен, слушая вас; богатство мелодий, расказанных вами на дворе Ядринского острога, заставило меня очень глубоко почувствовать всю утраченную мной музыку свободной и деятельной жизни; я сильно снова захотел всего и бежал.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Хускалмасӑр пӗр вӑхӑт тӑрсан вӑл, тарӑннӑн сывланӑ май, арчине хупса хучӗ, унтан мана янахран пӳрнисемпе тытрӗ:

Простояв неподвижно несколько времени, он глубоко вздохнул, запер сундук и, взяв меня пальцами за подбородок, сказал:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Эпӗ ҫапӑҫуҫӑсен ҫывӑхӗнчех, ҫав тери ҫывӑхра, — ҫавӑнпа вӗсем тарӑннӑн сывлани уҫӑмлӑ илтӗнет.

Я был близко, так близко к сражающимся, что слышал перебой их дыхания.

Гладиаторсем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 93–97 с.

Энниок самантлӑх куҫне хӗсрӗ, уҫрӗ, тарӑннӑн сывлӑш ҫӑтрӗ, унтан шара аялтан мӗн пур вӑйпа тӗкрӗ; шар ҫиҫкӗнчӗ те инҫетрине чанклатса перӗнчӗ; хайхискер пӗкӗ пек айккинелле ыткӑнчӗ; малтанхи вара бумеранг евӗр каялла хӑвӑрттӑн кустарчӗ, лӑпкӑн сывланӑн, ҫӑмӑллӑн, майӗпен кусса тепӗр шара пырса лекрӗ.

На мгновение он зажмурился, открыл глаза, вздохнул и ударил изо всей силы под низ шара; шар блеснул, щелкнул дальнего, взвившегося дугой прочь, и, быстро крутясь в обратную сторону, как бумеранг, катясь все тише, легко, словно вздохнув, тронул второго.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Паян мана ҫав ют вӑй вӗҫертрӗ — пӗлӗтсем уй-хире пӑрахса кайнӑ евӗр; эпӗ тарӑннӑн сывласа илтӗм те — кайрӑм ав…

Сегодня меня оставила эта чужая сила, как тучи оставляют поля; я глубоко вздохнул и ушел…

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Вӑл лаштах вырнаҫрӗ те пуҫне аллисем ҫине ӳкерчӗ, шӑпланчӗ, хашлата-хашлата тарӑннӑн сывлать, шӑплӑхпа пусӑрӑннӑ нервӗсене кӑштах ҫемҫетрӗ.

Сев, он уронил голову на руки и стих; невольная слабость вздоха несколько облегчила нервы, подавленные молчанием.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Сигби тарӑннӑн сывласа мӑшлатрӗ, Фук вара мӑчлатакан куҫӗсене йӗпе ҫаннипе шӑлчӗ.

Сигби вздохнул, а Фук вытер замигавшие глаза рукавом блузы.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Сулланкаласа вӑл Пӑрӑҫ патне пычӗ, пӗшкӗнчӗ, тарӑннӑн сывласа кӑларчӗ те… ҫак самантрах мӑйӗнчен ӑна матрос алли чӗтренсе, анчах хӑвӑрттӑн ҫатӑрласа явакларӗ.

Пошатываясь, он подошел к Перцу, нагнулся, глубоко вздохнул, и в тот же момент рука матроса сжала его горло судорожным, быстрым движением.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Хӑй вӑл тарӑннӑн сывлать, чӑмӑркка кӑкӑрӗсем ҫавна пула саппун умне туртӑнтара-туртӑнтара илеҫҫӗ…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шӳлкеме тенкисем ҫеҫ хуллен чӑнкӑртата-чӑнкӑртата илеҫҫӗ тарӑннӑн сывланипе кӑкӑрӗ хӑпара-хӑпара аннӑҫемӗн.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тара ӳкнӗ хӗрлӗ армеецсем ҫӑра вӑрмана ҫӗр-ҫӗр аллӑ хӑлаҫ чупса кӗчӗҫ те, чарӑнса, тарӑннӑн сывласа ячӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫавӑнтанпа мӗн астӑвасса Константин Дмитриевич вӑл е ку пулӑма ҫапла тарӑннӑн, анлӑраххӑн курать.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ну, мӗн, Блемер? — тытӑнчӑклӑн, тарӑннӑн хашлатрӗ Тарт.

— Ну что же, Блемер, — проговорил Тарт, сдерживаясь и глубоко вздыхая.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тарт тарӑннӑн сывласа кӑкӑрне уҫрӗ те кулса ячӗ.

Тарт глубоко вздохнул и засмеялся.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Самантлӑха шикленсе ӳкнӗскер — Ассоль теттине тепӗр хут аса илчӗ, унтан тарӑннӑн ахлата-ахлата пӗтӗм вӑйран малалла вӗҫтерчӗ.

На мгновение оробев, она вспомнила вновь об игрушке и, несколько раз выпустив глубокое «ф-ф-у-уу», побежала изо всех сил.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вара тин Лонгрен ҫил ҫинче пӗр сӑмах та ҫухатас мар тесе кӑкӑр туллин, тарӑннӑн сывларӗ те тинӗселле кӑшкӑрчӗ:

Тогда, набрав воздуха и глубоко вздохнув, чтобы не потерялось в ветре ни одного слова, Лонгрен крикнул:

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех