Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аяккинелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫанталӑк уяр тӑнине пула ҫумӑрпа ҫӑвӑнайман пӳрчӗ тусанпа сырӑннӑран ҫӑмламас курӑнать, пӗр-пӗр хӗрӗнкӗ те вӗҫкӗн хӗрарӑм хӑйне хулӑм туйра ташлама черет ҫитессе кӗтсе тӑнӑ пек, хӑрах аяккинелле тайӑлнӑ, ҫӗрӗшнӗ улӑмпа витнӗ тӑрри калмӑксен лапсӑркка ҫӗлӗкӗ пек те, вӑл тепӗр еннелле пӑрӑннӑ.

Дождей этим летом было мало, и потому изба Бикмурзы, пропыленная и поросшая мхом, казалась неумытой всклокоченной бабой, что подгуляла на деревенской свадьбе и ждет, подбоченившись, своей очереди, чтобы вырваться в круг пляшущих, но больше она походит на лохматую калмыцкую шапку — соломенная крыша придавила избу к земле так, что стены едва видны из-под нее.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Паҫӑрах хӑй альбомӗпе краскисене аяккинелле илсе хунӑ Шура кӗнекене илчӗ те малалла вулама пуҫларӗ.

Шура, давно уже отложивший свой альбом и краски, взял книгу и стал читать дальше.

Татьяна Соломаха // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Урок вӑхӑтӗнче, пурте шӑпланса ҫитсен, аяккинелле чеен пӑхса, сасартӑк «анне!» — тесе кӑшкӑрса яратчӗ.

Во время урока, дождавшись минуты полной тишины, он вдруг громко окликал меня: «Мама!» — и при этом лукаво поглядывал по сторонам.

Пурте пӗрле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Вӑл ахӑлтатнине илтекен ҫынсем кӑн-кан пӑхкаларӗҫ, «Шерккей ӑсран тайӑлнӑ иккен», — тесе, аяккинелле пӑрӑнчӗҫ, пӗр Элентей кӑна тетӗш патне тӳррӗн утса пычӗ.

Люди настороженно смотрели на него — никак рехнулся, бедняжка! — и в испуге, подталкивая друг друга, отходили от Шерккея подальше, один Элендей подошел вплотную к брату, зло спросил:

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальхинче Шерккей йывӑҫ чӗресне шӑлами сӗлӗ тултарчӗ, кӗлет урайне тӑкӑннӑ пӗрчӗрен шӑлса тухрӗ, чӗресне ҫӗклесе вити патнелле кӑна пыратчӗ — сасартӑк унӑн ҫӳҫпуҫӗ вирелле йӑшӑлтатса хӑпарчӗ: аяккинелле тайӑлнӑ пӑлтӑр алӑкӗнчен тӗтӗм парӑлтатса тухнине курах кайрӗ.

И не утерпел: зачерпнул полную до краев деревянную плошку отборных зерен, собрал с полу упавшие и только было направился к конюшне, как оторопел на месте, волосы у него на голове так и встали дыбом: из покосившейся сенной двери валил густой дым.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сехри хӑпнӑ Нямаҫ аяккинелле пӑрӑнса шыв хӗррине тухасшӑнччӗ.

Насмерть перепуганный Нямась попытался выбраться на берег.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ах, шӑл сурать… — аяккинелле пӑрӑнчӗ старӑстӑ.

— Ой, зуб, зуб окаянный замучил! — староста, схватившись за щеку, отошел в сторонку.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Суртӑра, — аяккинелле пӑрӑнчӗ Шӑрттан Имечӗ.

— Вот и пусть ломят, — зло сказал Имет и отошел в сторону.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫанат, тем асне илес пек аяккинелле пӑхса, чӗлӗмне шаккарӗ те Савантей еннелле вӑртах ҫаврӑнса тӑчӗ.

— Сянат, будто припоминая что-то, посмотрел в сторону, вытряхнул трубку и резко обернулся к Савандею.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӑйне тытса тӑракансенчен пӗрн хӑрах аяккинелле кӑштах ӳкӗтчӗ, анчах тейри — Эппелюк иккен — ӑна хулӗнчен ҫатӑрласа тытасшӑн пулчӗ.

И державший его едва устоял на ногах; но в это время его обхватил своими длинными ручищами Эппелюк.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл сапах та сӳлелле хӑпарасшӑн пулчӗ, унта хӑпарсан вӑл ҫак хӑй евӗр мар ҫынлӑ ушкӑнран аяккинелле пӑрӑннӑ пулӗччӗ.

Тогда он решил взобраться наверх налегке, чтобы отойти от этой кучки людей в сторонку.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ларнӑ маях аяккинелле тӗшӗрӗлсе хутланчӗ, ҫав вӑхӑтра вӑл ытла пӗчӗк те мӗскӗннӗн курӑнчӗ.

Сейчас он казался маленьким и жалким.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳрессе вара — ӗлӗкхи пек тап-тап пусса мар, темле аяккинелле сулӑнкаласа, урисене лӑнккӑ-ланккӑ ярса ҫӳренӗ, пуҫне, мӑйӗ тытса тӑрайман пек, е малалла ӳпӗнтернӗ, е аяккинелле сулӑнтарнӑ, е каялла чикелентернӗ.

Ходил, правда, не твердо и уверенно, как прежде, а на шатких полусогнутых ногах, и его заносило то в одну, то в другую сторону.

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эс… эс… — тем каласшӑн пулса, пӗҫертекен питне темӗн ҫылӑҫнӑ пек, шӑлкала пуҫларӗ Шерккей, аяккинелле пӑрӑнчӗ.

— Ты… ты… — хотел что-то возразить Шерккей, но, схватившись рукой за ушибленное место, отошел в сторонку.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кил хуҫи мӑшӑрӗ, хӑй умӗнче кам тӑнине палларӗ пулсан та, палламан пек пӑхса, куҫне хупа-хупа уҫрӗ, унтан аяккинелле пӑрӑнчӗ, куҫҫулӗ пӗҫертсе шӑпӑртатса анчӗ.

Но хозяйка, хотя прекрасно узнала, кто стоит перед ней, сделала вид, что не видит руки, и прикрыла глаза, а затем и вовсе отвернулась к стене, залилась слезами.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӑккӑль хӑрах аяккинелле пӑрӑнса тӑчӗ.

Мыгыль отскочил всторону.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юмӑҫ пӗр авӑк хашлатса та ахлатса сывлать, тутипе вӗрсе аяккинелле сурать, унтан, хӑй тӗлӗнчен ҫӳҫне кӑштах сирсе: «Селиме, ҫак чӗлӗрен пӗр татӑк ҫӑкӑр ҫи, — тесе, ҫерҫи пуҫӗ пысӑкӑш ҫӑкӑр хуҫса парать, — аҫу калас сӑмахран ан тух, пике, кирек хӑҫан та ӑна итленӗ пул», — тесе хурать.

Какое-то время ворожея молча пыхтела, вздыхала, дула по сторонам, откинув от лица волосы, заговорила: «Селиме, съешь вот этот хлеб, — она отщипнула от ломтя кусочек величиной с воробьиный клюв, — и слушайся отцовского слова, что бы и когда бы ни случилось…»

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ялӑн Анаткас вӗҫне ҫывхарсан ҫеҫ, хайхи ҫӳрен ут пӗр аяккинелле тапса сикрӗ, унтан, пӗтӗм вӑй-халӗпе туртӑнса, урисене ҫӗре тивертмесӗр тенӗ пек вирхӗнсе, хура ут умне тухрӗ те хӑйӗн тӑсмака пӗвӗпе Нямаҫ учӗн ҫулне пӳлчӗ хучӗ.

Когда они достигли Нижней улицы, рыжая ловко вильнула вбок и, рванув изо всех сил, не касаясь ногами земли, вихрем понеслась вперед, обогнав Нямася, она заслонила путь его лошади.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫава выртнӑ тӗлте пӗчӗк шӑрчӑксем аяккинелле сике-сике ӳкрӗҫ.

От нее в разные стороны сыпанули прыткие кузнечики.

II. Кӗтмен парне // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кунашкал ӗҫ вара ҫакӑнпа пӗтет: алӑк шалтлатса яриех уҫӑлать те, Иоҫка аяккинелле ҫил пек пӑрӑнать; алӑк умӗнче Иоҫкӑн хаяр амӑшӗ тӑрать, ал айне лекнӗ вут сыппине йӑтнӑ хӑй.

Кончается все это тем, что дверь с шумом растворяется, Иоська с быстротой ветра улепетывает подальше, на пороге появляется грозная мать с первым попавшимся поленом в руках.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех