Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

аэлита сăмах пирĕн базăра пур.
аэлита (тĕпĕ: Аэлита) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пусӑ ирхи хӗвелпе ҫиҫкӗнме пуҫласан, выртмӑшӗ ҫине ҫутӑ ӳксен Аэлита ассӑн сывласа илчӗ те вӑранмаллипех вӑранса ҫитрӗ, халӗ хускалмасӑр выртать.

Когда утренним солнцем озарился колодец, и свет лёг на постель, Аэлита вздохнула, пробудилась совсем и сейчас лежала неподвижно.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита ирех вӑранчӗ, минтерӗнчен чавсаланса выртать.

Аэлита проснулась рано, и лежала облокотившись о подушки.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак авӑкра Лосьпа Аэлита утса килни, вӗсен сассисем илтӗнсе кайрӗҫ.

В это время послышались шаги и голоса Лося и Аэлиты.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пурҫӑнпа витнӗ сӗтел пуҫӗнче — Аэлита ашшӗ, Тускуб, тӑрать.

Перед столом, покрытом парчей, стоял отец Аэлиты, Тускуб.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл — Аэлита ашшӗ.

Он — отец Аэлиты.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита ассӑн сывларӗ:

Аэлита вздохнула:

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Ку — вӑрттӑнлӑх, — пӗлтерӗшлӗн хуравларӗ Аэлита, — анчах эсир — ҫын, манӑн сире каласа памалли нумай.

— Это тайна, — ответила она важно, — но вы человек, я должна буду вам рассказать многое.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита, каласа кӑтартсамӑр мана хӑвӑрӑн пӗлӗвӗр пирки.

— Аэлита, расскажите мне о вашем знании.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита ҫаврӑнса ларчӗ те плащ калпакне аялаллах, куҫӗсем ҫинех антарса лартрӗ.

Аэлита отвернулась и надвинула колпачок плаща ниже, на глаза.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита питне Лось еннелле пӑрчӗ те сасартӑк кулса ячӗ.

— Аэлита обернула к Лосю лицо, и вдруг усмехнулась.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита плащ айӗнчен икӗ аллине те кӑларса хучӗ, ачалла — пӗҫҫинчен ҫатлаттарчӗ.

Аэлита выпростала из-под плаща обе руки, всплеснула ими, как ребёнок.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита плащ айӗнчен аллине кӑларчӗ те ӑна Лосьӑн пысӑк алли ҫине хучӗ, — перӗнчӗ те каллех плащ айне чикрӗ.

Аэлита выпростала руку из-под плаща и положила её на большую руку Лося, — коснулась и снова убрала руку под плащ:

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита кӑштах чӗтренчӗк сассипе чӗнчӗ:

Аэлита сказала чуть дрогнувшим голосом:

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита пӑрӑнса ларчӗ.

Аэлита отвернулась.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халӗ Аэлита ун енне ҫаврӑнчӗ.

Теперь Аэлита обернулась к нему.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита ҫӳҫне хура калпакпа витнӗ, — плащ капюшонӗ.

Волосы Аэлиты были покрыты чёрным колпачком, — капюшоном плаща.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита пуҫне майӗпен пӑрчӗ:

Аэлита медленно обернула голову, сказала:

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн кӑмӑлӗ — Аэлита эпӗ сирӗнпе пӗрле пулаятӑп-и? — хӑйне хӑех ют ҫак сасӑсенче чӑна тухрӗ.

Его желание, — могу ли я быть с вами, Аэлита? — само претворилось в эти чужие звуки.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Аиу ту ира хасхе Аэлита, — чӗнчӗ те Лось — хӑйӗн сӑмахӗсен тӗлӗнмеллерех сассине кӑштах аптӑраса тӑнлать.

— Аиу ту ира хасхе Аэлита, — проговорил Лось, с изумлением прислушиваясь к странным звукам своих слов.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Юлашкинчен Аэлита, ахӑртнех, ывӑнса ҫитрӗ.

Наконец, Аэлита, видимо, утомилась.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех