Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Уча (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Уча, хӑйӗн пулемечӗ патне ҫитсе, алӑк умне выртрӗ те пеме тытӑнчӗ.

Уче все же удалось разыскать свой ручной пулемет и, примостясь у порога, он открыл ответную стрельбу.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча пенине илтсенех нимӗҫсем кантӑкӗнчен, алӑкран пулеметсемпе пеме пуҫларӗҫ.

В ответ на эти слова Учи и выстрелы немцы открыли огонь из пулеметом из окон и дверей.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча вӑйлӑрах иккен.

Уча был сильнее.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ку ытла та кӗтмен ҫӗртен пулса тухнипе Уча хӑй те ҫухалса кайрӗ.

Пораженный Уча растерялся.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ӑҫта вӗсем? — кӑшкӑрчӗ ҫывӑрма выртма та ӗлкӗреймен Уча.

— Где? — взревел Уча, который еще не спал.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӑшмана хирӗҫ мӗн тумалли ҫинчен Уча ҫине тӑрсах шухӑшларӗ.

Он напрягал мозг, придумывая различные способы разгрома врага.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑйӗн ӑнӑҫсӑрлӑхӗ йӑнӑшнинчен килнӗ тесе шутламарӗ Уча: пулса иртнине вӑл ӑнманнинчен килнӗ тесе шутларӗ, вӑрҫӑра унӑннинчен лайӑх лару-тӑру пулсан та, ӑнманни пулать вӗт-ха.

И все же в своих неудачах Уча не видел собственной вины, случай с ротой он рассматривал как тяжелое несчастье, которое на войне может произойти и при более благоприятных обстоятельствах.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча ӑна хытӑ асӑрхаттарчӗ.

Уча резко окрикнул его.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча ҫывӑраймарӗ-ха.

Уче не спалось.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ырантан пуҫласа эпир сӑртсем хушшинче аташса ҫӳремӗпӗр, — ҫилленсе каларӗ Уча.

С завтрашнего дня перестаем болтаться по горам, — сердито ответил Уча.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем ҫывӑрма выртас умӗн Уча вӗсен пӳлӗмне кӗчӗ те: — Нумай ҫывармастпӑр, — терӗ хыттӑн.

Перед тем как партизаны легли спать, Уча вошел в их комнату и строго сказал: — Мы будем спать недолго.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вучах умӗнче ӑшӑнас килет тесе, Уча каҫхи апата партизансемпе пӗрле ҫимерӗ.

Уча сказал, что ему тепло у огня, и не стал ужинать вместе со всеми.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗлетӗн-и эсӗ, Уча, мӗн ҫырать вӑл? — ыйтрӗ амӑшӗ урайнелле пӑхса ларакан Учаран.

И знаешь, Уча, что пишет? — обратилась она к понуро сидевшему Уче.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ӑна ыттисем те курнӑ, — терӗ амӑшӗ, анчах Уча ӑна итлемерӗ.

И другие его видели, — рассказывала мать, но Уча ее уже не слушал.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Манӑн рота пӗтнӗ. Вӑл урӑх ҫук ӗнтӗ…» — хӑраса ӳкрӗ Уча, пирвайхи хут ӑнланса илнӗ пек.

«Моя рота уничтожена. Она больше не существует», — ужаснулся Уча, будто только сейчас понял, что произошло.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча шарламарӗ.

Уча замолчал.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Камран илтрӗн эс кӑна? — ытларах иккӗленсе ыйтрӗ Уча.

— А от кого ты все это слышала? — спросил Уча, все больше сомневаясь.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эпӗ сана каласа пани пирки ан иккӗлен эсӗ, Уча.

— Уча, истинный бог, не сомневайся в том, что я тебе рассказываю.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл вара Уча кӑмӑлӗ улшӑннине, хӑйне урӑхларах тытма пуҫланине сиссе илмесӗр тӑма пултараймарӗ.

Необычное настроение Учи не скрылось от ее глаз.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ку Павӑл ӗнтӗ хӑйӗн ротипе! — тӗлӗннӗн кӑшкӑрчӗ Уча.

— Да это ведь Павле с ротой! — крикнул пораженный Уча.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех