Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кантюк (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ай, сыхланаймарӗ-ҫке Кантюк!

Ах, как опростоволосился Кандюк!

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ӑна хирӗҫ ним калама аптраса ларнӑ ҫӗртен сиксе тӑчӗ.

Кандюк не нашелся, что сказать в ответ ему, тотчас выскочил из-за стола.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк шӑллӑм!

Брат Кандюк!

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Сана та, Кантюк шӑллӑм, ун пек киревсӗр ӗҫпе пуҫна ҫавӑрма хушмастӑп.

И тебе, брат Кандюк, советую не морочить голову над этим бесчестным делом.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ай, Кантюк шӑллӑм, эпӗ хамшӑн хӑрамастӑп-ха, — Нямаҫ сӗнсе панӑ эрех куркине тутанса пӑхмасӑрах сӗтел ҫине лартрӗ Эпселем, — тавӑру сехечӗ виҫ сыпӑка виҫет те ҫич сыпӑка ҫитет…

— Ах, братец Кандюк, да я не о себе пекусь! — Эпселем поставил на стол чарку, наполненную Нямасем до краев, даже не пригубив ее, — месть замахивается на три колена, а достает до семи…

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вилме? — тӗлӗнсе ыйтрӗ Кантюк.

— Смерть? — удивился Кандюк.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавна астуса калаҫар-ха, — терӗ Кантюк, хыҫалалла каҫӑрӑларах тӑрса.

Вот о чем надо помнить, — Кандюк невольно отодвинулся.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Савантей сасартӑк ура ҫине тӑчӗ, кукшине ӑнсӑртран пӗр-пӗр ҫӳҫ пӗрчи ҫыпӑҫнӑн туйӑнчӗ ӑна, урай тӑрӑх канӑҫсӑр уткаласа ҫӳренӗ май Кантюка чеереххӗн пӑхрӗ те: — Йӗркине, Кантюк тете, эс хӑвах чипер чухлатӑн иккен-ха, пире ҫак хаяр ӗҫпе ҫыхӑнтармасан юрӗччӗ, — тесе хучӗ тӳррӗн.

Савандей вдруг выскочил из-за стола, поглядывая на Кандюка хитроватыми глазами: — Обычай это ты, дядя Кандюк, знаешь, я вижу, не хуже моего отца, а потому не впутывай нас в это нечистое дело! — остановившись напротив Кандюка, напрямик сказал Савандей.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кайран-и? — енчен енне пӑхкаларӗ Кантюк.

— Потом? — Кандюк завертел головой по сторонам.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Сӑмахӑмӑр вӑрттӑнрах пултӑр тетпӗр ҫав-ха, — шӑппӑн макӑртатрӗ Кантюк.

— Так вот и я говорю, дело это тайное, — приглушенным голосом проговорил Кандюк.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫук, Кантюк шӑллӑм, ӗҫӗ вӑл кунпа-юнпа ҫыхӑнмаллискер.

— Нет, братец Кандюк, не знаешь: дело это связано с большой кровью.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Терчӗ-мӗнӗ тарам-ха, Кантюк шӑллӑм, ӗҫӗ илемсӗр-ҫке.

— Хлопотное — это куда ни шло, братец Кандюк, некрасивое это дело, вот что плохо.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпселем чӗнменнине пула, Кантюк, сӑмахсене сайран ҫеҫ пуҫтарса, ҫапла каласа хучӗ:

Видя, что молчание старика затянулось, Кандюк заговорил снова, медленно подбирая слова:

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк ватӑ Эпселем ҫине чӑрр! пахса илчӗ, сӗлӗ пӗрчи пек хӑсӗк куҫне ҫине-ҫине мӑчлаттарма тытӑнчӗ.

— Кандюк заинтересованно зыркнул на старика Эпселема своими узенькими, как овсяные зерна, глазками и заморгал часто-часто.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк тулли алтӑра, кана-кана ӗҫсе, аран пушатрӗ те сайра мӑйӑхне шӑлкаласа илчӗ.

Кандюк с передышками наконец вытянул ковш пива, вытер редкую бородку.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Санӑн, Кантюк шӑллӑм, хӗрӗх ураллӑ клатсем вуннӑ та пулмалла пек астӑватӑп-ха.

А у тебя, братец Кандюк, помнится мне, не меньше десяти кладей будет, а?

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кантюк Савантейсене Чаткасри Палюк тӗрмерен тарса таврӑнни ҫинчен хыпар турӗ.

Кандюк сообщил Савандеям новость: из тюрьмы воротился чепкасинский беглый Палюк.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫавна Кантюк хӑй те лайӑх астӑвать-мӗн.

Кандюк тоже хорошо все это помнил.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпселем тахҫан Кантюк туйӗнче мӑн кӗрӳ пулнӑ иккен, арҫын туйне ертсе ҫӳренине астӑвать, ташланӑ чух ура тапмассерен юман урай хӑми авӑнатчӗ тет.

Эпселем бабай когда-то был на свадьбе Кандюка старшим дружкой и прекрасно помнил это, не забыл и о том, как под ним прогибались дубовые доски, когда он пускался в пляс.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Миҫесем пуҫтартӑмӑр-ха, Кантюк шӑллӑм?

Тебе уж какой десяток-то валит, Кандюк-браток?

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех