Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӗсен тымарӗсем сывлӑшра ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Это их корни торчат над водой.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫӳҫӗнчен йӗпе курӑк ҫакӑнса тӑрать, хӑй кулать.
В волосах мокрая трава, а сама улыбалась.

Туратсем ҫинче эрешмен картисен кӑвакрах ҫипписем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
В ветвях сияли голубоватые нити паутины.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Халь тин ним тума та кирлӗ мар вӗрен ун мӑйӗнче ҫакӑнса тӑрать.
Бесполезная теперь веревка висела на его плече.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пӗрене ҫинчи пысӑк йывӑҫ пӑтара сӳс вӗрен ҫыххипех ҫакӑнса тӑрать.
На крюке, вколоченном в бревно, висел порядочный моток толстой пеньковой веревки.

Типӗ пылчӑк муклашкисем ҫӳҫӗнчен те ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.
Даже к волосам присохли серые корки.

Унтан юлашки шанчӑкӗнчен ҫакӑнса, пӳлӗнчӗклӗн хӑйӑлтатса пӑшӑлтатрӗ:
И, цепляясь за последнюю надежду, шепотом, дыша порывисто и хрипло:

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Хӗрӗх хут иртсе ҫӳресе те такӑнмарӑн-и: ав, пӑтара ҫакӑнса тӑрать!..
Мимо сорок разов прошел и не спотыкнулся, вон на гвозде другой день висит!..

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Кимме аран-аран хӑмӑшсенчен ҫыхса лартрӑмӑр, унтан пуҫ тӑрринчех ҫакӑнса тӑракан йывӑҫ тымарӗсенчен тытса улӑхма тапратрӑмӑр.
Мы кое-как привязали к камышам лодку и, ухватившись за нависшие над головой корни, полезли.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

«Ку сехет, — терӗ вӑл, — асаттесенчен асӑнмалӑх юлнӑ, ҫаплипех ҫакӑнса тӑтӑр».
«Эти часы, — сказала она, — память о наших предках. Пусть они молча стоят в углу, и не надо их тревожить».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ун вырӑнне стена ҫумӗнче авалхи хӑмӑрланса кайнӑ йывӑҫ витӗллӗ сехет ҫакӑнса тӑрать.
Зато на стене висели старинные часы в буром деревянном футляре.

Пӗр ачин мӑйӗнчен пӗчӗк резина михӗ ҫакӑнса тӑрать.
У одного из них на шее висел резиновый мешочек.

Улттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Унӑн кӑтра ҫӑмӗнчен пӗчӗк туратсем, сарӑ хыр йӗпписем ҫакӑнса пыраҫҫӗ.
В курчавой шерсти запутались желтые иглы, мелкие сучки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Стена ҫинче кавир ҫакӑнса тӑрать.
На стене ковер.

Иккӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Суд ҫуртӗнче ҫакӑнса тӑракан Христос вӑл, VII-мӗш Григорий е VIII-мӗш Бонифаци Христосӗ мар.
Христос, находящийся в этом судилище, не есть Христос Григория VII или Бонифация VIII.

I // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

— Господа судьясем, Лубэ президент турӑ пиллесе лартнӑ ҫын мар, ҫавӑнпа та, сирӗн пуҫӑрсем ҫинче ҫакӑнса тӑракан Христос, вселенски соборсемпе папӑсем урлӑ, сирӗн влаҫӑра пӑрахӑҫлать.
— Господа судьи, так как президент Лубе не является помазанником, этот Христос, висящий над вашими головами, отвергает вас через посредство вселенских соборов и пап.

I // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Судьясенчен ҫӳлте республика бюсчӗпе хӗрес ҫумне пӑталанӑ Христос кӗлетки курӑнса тӑраҫҫӗ, Крэнкбиль пуҫӗ тӗлӗнче мӗнпур законсем, турӑ законӗсем те, этем законӗсем те, ҫакӑнса тӑраҫҫӗ тейӗн.
Бюст Республики и распятый Христос вздымались над судилищем, и в их лице над головой Кренкебиля нависали все законы божеские и человеческие.

I // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Кабина ҫинчи вӑрӑм шалча тӑрринче ялав ҫакӑнса тӑрать.
Над кабиной на высоком древке недвижимо висело знамя.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Унпа юнашар ҫӑварне чӗлӗм хыпнӑ старик саркаланса ларнӑ та кӑвайт ҫинче ҫакӑнса тӑракан хуранти апата пӑтратать.
Рядом с ним развалился старик с трубкой в зубах, неторопливо помешивал какое-то варево в котелке над костром.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ӗҫе ҫӑмӑллатас тесе панӑ кирек мӗнле сӗнӗве те хӗпӗртесех йышӑнчӗ, вара, складсенче хулӑн проволока тӗрки тупсан, пӗренесене вӑрмантан трасса ҫине куҫарма сывлӑшра ҫакӑнса тӑракан ҫул майлаштарчӗ.
Он с радостью откликался на любое предложение, облегчающее труд, и в двух местах, обнаружив на складах мотки толстой проволоки, помог быстро наладить подвесную дорогу для переброски бревен из леса к трассе.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика