Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эномай ассӑн сывласа илчӗ, нимӗн ответлемесӗр тӑчӗ те палатка тӑрӑх утса ҫӳреме пуҫларӗ.

Эномай вздохнул, ничего не ответил, поднялся и начал ходить по палатке.

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Эномай ун патнелле пычӗ, анчах ҫывӑха ҫитсен, аллисене ҫӳлелле ҫӗклерӗ те, йывӑррӑн сывласа, ӑна тухса кайма хушрӗ:

При этих словах Эномай бросился к ней в порыве ярости, но опомнившись, он поднял вверх руки и, задыхаясь от гнева, сказал:

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сура хӑйӗн сӑмахне пӗтерсен, Сергий, ассӑн сывласа, пуҫне уснӑ.

Когда Сура кончил свою речь, Сергий уныло опустил голову.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кам пӗлет, тепӗр уйӑхран ку лашаран мӗн юлӗ-ши! — ассӑн сывласа илчӗ ҫул ҫӳрекен, станци пӳртне кӗнӗ чухне.

Кто знает, до какого состояния этот конь дойдет через месяц! — сказал со вздохом путешественник, входя в дом хозяина станции.

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫурт управителӗ, йывӑррӑн сывласа, пуҫне сулкаларӗ.

Домоуправитель глубоко вздохнул и покачал головой.

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вара, ҫак лайӑх кайӑкран хӑтӑлсан, ҫурта халичченхи пек йӗрке кӗрсен, эпир лӑштах сывласа ятӑмӑр.

Мы все вздохнули свободно, когда наконец избавились от этого милого зверя и когда весь дом пришел в прежний порядок.

Упа ҫури // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 30–35 с.

Анна Ивановна пӗр кашӑк эмел ӗҫет те йывӑррӑн сывласа ярать, — эмелӗ питӗ йӳҫӗ пулмалла.

Со вздохом Анна Ивановна выпивает ложку, видимо, очень невкусной микстуры.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ой! — хашт! сывласа илет Маруся.

— Ой! — вздыхает Маруся.

Акӑ Ҫӗнӗ Ҫулти каникул та ҫитрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ҫав тери! — ассӑн сывласа илет Маруся.

— Очень! — вздыхает Маруся.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ручкипе чернил пуҫса илет те, ерипен ҫеҫ сывласа, ҫырма тытӑнать.

Окунает ручку в чернила и, чуть дыша, начинает писать.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Санӑн пӳрнӳсем питӗ ҫивӗч, — ассӑн сывласа илет Маруся.

— Пальцы у тебя какие послушные, — вздыхает Маруся.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Хӑраса ӳкнипе пӗтӗм класс ассӑн сывласа ярать.

Весь класс вздыхает от ужаса.

Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Маруся вӑрӑммӑн сывласа ярать.

Маруся вздыхает.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ассӑн сывласа илет, ахлатать, пӗр аякӗ ҫинчен тепӗр аякӗ ҫине ҫаврӑнать, анчах ниепле те ҫывӑрса каяймасть.

Вздыхает, охает, вертится с боку на бок, а уснуть не может.

Маруся кукамӑшне итлемест // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Ҫук! — ассӑн сывласа илет Маруся.

— Нет! — вздыхает Маруся.

Маруся пӗрремӗш хут шкула пырать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ҫак тӗксӗм те салху ҫуртран тухнӑ чух эпир ҫӑмӑллӑн сывласа илтӗмӗр, тухсан вара ҫеҫенхирте тӗттӗмленнине куртӑмӑр.

С чувством облегчения покинули мы это мрачное здание, и когда вышли, увидели, как небо потемнело.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Суккӑра ертсе ҫӳрекен ача ҫеҫ, хӑйӗншӗн пурӗпӗр пулнӑ пек, урисене хуҫлатса кӑвайт умне лӑпкӑн кӑна ларчӗ те тарӑннӑн сывласа илчӗ.

Только мальчик-поводырь спокойно, будто его ничто не касалось, присел у костра, сложил ноги калачиком.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кӑвайт умӗнче, шӑплӑхра, тахӑшӗ ассӑн сывласа илчӗ.

У костра, в тишине, кто-то вздохнул.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анне миххе ҫӗре антарса хучӗ те ҫӑмӑлтараххӑн сывласа ячӗ:

Мать опустила на землю мешок и облегченно вздохнула:

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анне ассӑн сывласа илчӗ те ӑна хирӗҫ:

Мать вздохнула и ответила:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех