Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӳртре (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӳртре, халӑх пайтах пулсан та, кичем, салху шӑплӑх пусать.
Несмотря на то, что в доме много людей, царят гробовая тишина и подавленность.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Чӳрече хуппине уҫрӗҫ, пӳртре ҫуталчӗ, кӑмака хутса ячӗҫ.
Она распахнула ставни, и в избе стало светло, потом она растопила печку.

Пӳртре, чӑн та, ҫуталчӗ.
В доме было светло, радостно.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре хӗрарӑм сассине илтнӗ Сайте, чавса вӗҫҫӗн тӗренсе, асаплӑн ҫӗкленчӗ — Несихва мар иккен.
Сайде из последних сил приподнялась на локтях, узнала — нет, это не Несихва.

Пӳртре, кӑмака ани ҫинче, — шӑши куҫӗ пек ҫутӑ мӗлтлетет: пӗчӗк кӗленчепе лартнӑ ҫу ҫиппи ҫунать.
В избе, на шестке, мерцал огонек величиной с мышиный глаз: в маленькой стеклянной баночке плавал масляный фитилек.

— Ӑҫта пулччӑр ӗнтӗ паян кун ҫамрӑксем, ваттисемпе пӗрле пӳртре пӑчӑхса лараймӗҫ ҫав.
— Где ж быть молодым в такой день, неужто сидеть с нами, стариками, в душной избе?

XIX. Каҫхи сасӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӳршӗрен тупса килнӗ пиллӗк лампи лӑпкӑ пӳртре йӑваш ҫутатать.
Но в избе было светло — Сайде попросила на сегодня у соседей пятилинейную лампу.

Пӳртре ытлашши ҫын ҫук, чун патӗнчи сӑмахсенех пытармасӑр калатӑн.
В доме никого лишних, так что говори все, что вздумается.

Пӳртре Сайтепе Шерккей иккӗш кӑна.
Шерккей и Сайде остались дома вдвоем.

Ҫӑварни кунӗ сан пек ҫынна пӳртре ларни килӗшмест вӑл, — терӗ амӑшӗ.
В день масленицы молодой девушке неужто сидеть дома? — сказала мать.

Пӑчӑ пӳртре чӑнласах сывлӑш уҫӑлчӗ.
В душной избе и впрямь стало сразу свежее.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ашӑ пӑс пӳртре ырӑ шӑршӑ сарать.
Горячий пар разнес по избе вкусный запах.

Шерккей енчен енне пӑхкаларӗ: пӳртре ытлашши ҫын ҫук.
Шерккей посмотрел по сторонам: нет ли кого лишнего в доме?

XVI. Пӗртӑвансем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӳртре тӗттӗм, пӗр-пӗрин кӗлетки кӑна палӑрать, хутран-ситрен куҫ йӑлтӑртатнине уйӑрса илме пулать.
В избе стало совсем темно, и видны только силуэты матери и дочери, в темноте изредка поблескивают возбужденные глаза.

XV. Чун патӗнчи сӑмахсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Килне ҫитнӗ ҫӗре пӳртре амӑшӗ хӑй кӑначчӗ.
Когда она вошла в дом, там была одна мать, она отдыхала.

Ӗнтӗ вӑл хӑйне тинех ҫӗнӗ пӳртре пурӑнассӑн туять.
Ему уже кажется, что он живет в новом доме.

XIV. Инкек телей кӳрет-им? // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн ачаран хыткан та йӗркесӗртерех ӳснӗскер, хӑйне кун курмалӑх чеелӗхне ҫитернӗ-ха вӑл: малтан тӗлӗк тупсӑмӗсене чухласа, каярахпа вӗрӳ-суру такмакӗсене тӗшмӗрткеленипе, тӗпчесе-пӗлсех кайман кӳршӗ-аршӑ хушшинче хӑйне кура чапа тухнӑ та, халь те пулин ҫавӑнпа славни тӑранкаласа, Анаткасри пӗчӗк пӳртре пӗр-пӗччен пурӑнать.
С детства худощавая и невзрачная, она тем не менее сумела обеспечить себе жизнь: сначала разгадывала сны, потом стала читать волшебные заклинания и наговоры, а вскоре стала пользоваться авторитетом среди деревенских суеверных кумушек, и теперь поживает себе славно в небольшом домике на Нижней улице.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Вӑл ҫаплах ӗнтӗ, — ҫӑмламас ӗнсине кӑтӑр-катӑр хыҫкаларӗ вӑл; унтан, пуҫне кӑшт ҫӗклетсе, ачисем еннелле ҫаврӑнчӗ, — эсӗр халь унта-кунта хӗвӗшсе ан ҫӳрӗр, пӳртре тӗкех ларӑр, тухса ҫӳреме юрамасть.
— Да, это уж точно, — он поскреб лохматый затылок, приказал детям: — Вы тут не очень-то мельтешите, идите вон лучше в дом, а на улицу выходить нельзя.

Пӳртре тӗттӗм.
Куҫарса пулӑш

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫу кунӗнче пӗчӗк йывӑҫ пӳртре ӗмӗтсӗр хӑнтӑласене тӑрантса ҫитереймӗн, уҫӑ сывлӑшра пурӑнас килет, хӗлле тесен, пур енчен те тӑм сӗрсе, йывӑҫ пӳртрех ирӗкленсе пурӑнатӑп, — терӗ Пикмӑрса.
— Да не больно охота в жару-то в тесной деревянной избенке клопов кормить, то ли дело на свежем воздухе жить, а зимой уж куда ни шло, — ответствовал Бикмурза.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика