Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

анса (тĕпĕ: ан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр пичче ҫав урай патне пӗр утӑм турӗ те, тӑнӑ-тӑманах анса кайрӗ.

Один дядя шагнул на этот пол; только стал, так и поехал.

Эпӗ метрора ҫӳрени // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпир аялалла анса пытӑмӑр, унта та ҫавнашкал пысӑк пӳлӗмсем пур.

И мы всё вниз шли, и там такие же большие комнаты.

Хӗрлӗ площадь // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ анса ӗлкӗртӗм кӑна, хыҫалтан:

Я только слез, слышу — сзади говорят:

Пире кофе илсе килсе пани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Верочка, аран-аран шӑвӑнкаласа, темиҫе хутчен пере-пере анса, шӑтӑкран йӑраланса тухать.

Скользя, падая, срываясь, выбирается Верочка из снежной ямы.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Шӑтӑка анса кайрӑмӑр! — ҫӗр айӗнчен тухнӑ евӗр илтӗнеҫҫӗ сасӑсем.

— Провалились в яму! — слышатся голоса, как будто из-под земли.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Учёнӑй хӗрачасен аллисене чӑмӑртать те трамвай ҫинчен анса юлать.

Он пожимает руки девочкам и сходит с трамвая.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Эсир трамвай тата икӗ хут чарӑннӑ хыҫҫӑн анса юлӑр.

А вы сойдите через две остановки.

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ачасем, савӑннипе ҫуйӑхса, аялти хута чупса анса кайрӗҫ.

Девочки завизжали от радости и побежали вниз.

Кун хыҫҫӑн кун, эрне хыҫҫӑн эрне иртет… // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Тутӑхса ларнӑ ансӑр, рельссем шӑтӑк патне ҫитеҫҫӗ те тӗпсӗр тӗттӗм ҫӑла анса каяҫҫӗ.

Узкие ржавые рельсы у ствола обрывались в пропасть.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан йывӑррӑн лаплаттарса утса сӑрт ҫинчен анса кайрӗ.

И тяжело, вперевалку зашагал с горы.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Эй, председатель, йӗмне тыт, анса ларать!

— Эй, председатель, держи штаны, спадают!

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗвел, анса пырса, ҫӗре тӗкӗннӗ ӗнтӗ.

Солнце садилось и уже коснулось земли.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл мана пӗр татӑк шурӑ ҫӑкӑр парса пусма тӑрӑх чупса анса кайрӗ.

Она дала мне ломоть белого хлеба и сбежала по лестницам.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӗвел анса ларнӑпа пӗрех ӗнтӗ.

Солнце садилось.

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан, анса ларакан йӗмне пӗр аллипе тытса, пире хӗрлӗ ҫӳҫлӗ Илюха хӑваласа ҫитрӗ те ӳкӗтлеме тытӑнчӗ:

Потом мы увидели рыжего Илюху, он бежал по улице, придерживая рукой спадающие штаны, и стал просить.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара каҫалапа тин, хӗвел анса ларнӑ чух, вӑрантӑмӑр.

Проснулись только под вечер, когда солнце опустилось к земле.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Анчах часах Ганнибала ҫӗнтернӗ, ӑна ҫӗнтернипе пӗрле Капуйӑн ҫӑлтӑрӗ те анса ларнӑ.

Но очень скоро Ганнибал был побежден, и с его поражением закатилась звезда Капуи.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӗвел анса ларчӗ, каҫ та пулчӗ, анчах халӑх ҫаплах саланса пӗтмерӗ, шавласа тӑчӗ вӑл; е Суллӑна капӑр пытарни ҫинчен, е ӑна хӗрхенсе калаҫнисем пур енчен те илтӗнчӗҫ.

Солнце зашло, уже наступили сумерки, но многотысячная толпа всё не расходилась, и в гуще ее слышались самые разнообразные толки и отзывы о торжественных похоронах и о самом Сулле, которого почтили такими похоронами.

VIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сасартӑк вӑйран кайса, эпӗ унӑн кӑкри ҫине персе анса выртрӑм.

И вдруг, потеряв равновесие, упал лицом на грудь своего спасителя.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Паян шкултан килнӗ чухне автобусран симӗс курткӑллӑ хӗрарӑм анса юлнине курсан чӗрем кӑрт! сикрӗ — анне мар-ши!

Куҫарса пулӑш

Аннепех пурнӑҫ лайӑхчӗ // Валентина Элиме. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех