Шырав

Шырав ĕçĕ:

хушши сăмах пирĕн базăра пур.

хушши (тĕпĕ: хушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Иксӗмӗр кӑна чухне ҫур сехет хушши калаҫма пулмӗ-ши?
— Могу я поговорить с вами полчаса наедине?

Мораль хуралҫи // А. Петров. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 62–75 с.

— Сирӗн шухӑшӑрпа, кашни кун ҫур сехет хушши боксла ҫапӑҫтарма, виҫӗ уйӑхлӑха туянас тесен, икӗ король мӗн хак тӑрать-ши, э?
— А как вы думаете, сколько это будет стоить — два короля для бокса, каждый день полчаса, в течение трёх месяцев, э?

Республика королӗсенчен пӗри // Александр Алга. Горький М. Америкӑра. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 76 с. — 46–61 с.

Ирхи апат хыҫҫӑн ҫур сехет хушши искусствӑпа йӑпанма… аван.
После завтрака приятно отдать полчаса искусству… хорошо.

Ун хыҫҫӑн ҫак мӑшӑр «Мурррчим» ӗҫченӗсем чӗрчунсене илсе кайнипе илсе кайманнине пӗр вӑхӑт хушши сӑнаса тӑнӑ.
Затем парочка некоторое время выслеживала, забрали ли работники «Мурррчим» животных.

Кушак ҫурисене йышӑнма килӗшменшӗн Чулхула ҫынни хӗрсене хӗненӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/30174.html

Тӗтӗме пула пачах курми пулнӑскер, эпӗ чыхӑна-чыхӑна темиҫе ҫав тери вӑрӑм секундӑсем хушши аптраса тӑтӑм.
Ослеплённый дымом, задыхаясь, я стоял неподвижно какие-то бесконечные секунды.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Темиҫе ҫекунда хушши эпир, ним тума пӗлмесӗр, хӗвел ҫуттинче тӗссӗрленнӗ ҫулӑмӑн сарӑ чӗлхисем стенана ҫуланине, вӗсем сарай тӑрнелле авӑнса хӑпарнине пӑхса тӑтӑмӑр.
Несколько секунд мы оторопело смотрели, как деловито жёлтые языки огня, обесцвеченные ярким солнцем, лижут стену, загибаются на крышу.

— Селедкӑна пӗр икӗ-виҫӗ ҫул хушши тытмасан, вӑл ҫав тери ӗрчесе кайма, ӑна пула тинӗс те ҫырансенчен тухма, ҫынсемшӗн потоп пулма пултарать.
— Если селёдку года два, три не ловить, она может до того разродиться, что море выступит из берегов и будет потоп людям.

Вӑл ҫакна лӑпкӑнах йышӑнчӗ, пӗр минут хушши ним чӗнмесӗр, куҫӗсене чарса пӑрахса ларчӗ, унтан ура ҫине тӑрса: — Эх, йытӑ эсӗ! — терӗ.
Он отнёсся к этому спокойно, посидел минуту молча, вытаращив на меня глаза, а потом встал, говоря: — Эх ты, собака!

Пӑлханса кайнипе ҫав ҫын ҫуйӑхса илчӗ, шалти пӳлӗмсене кӗмелли уҫӑ алӑк ҫине хӑравҫӑн пӑхрӗ, пӗр минут хушши шӑплӑха итлесе ларчӗ, унтан каллех, тарӑхса пекех пӑшӑлтатрӗ:
Человек, взвизгнув от возбуждения, боязливо останавливал взгляд на двери, открытой во внутренние комнаты, минуту слушал тишину и снова шептал почти с яростью.

Хусанта пурӑннӑ хыҫҫӑн пӗр вунӑ ҫултан эпӗ ӑна Харьковра тӗл пултӑм; вӑл пилӗк ҫул хушши Кемьра ссылкӑра пулнӑ, халь каллех университетра вӗреннӗ.
Лет через десять после жизни в Казани, я снова встретил его в Харькове; он отбыл пять лет ссылки в Кемь и снова учился в университете.

Эпӗ хам иккӗленни ҫинчен пӗр филолога пӗлтертӗм, анчах вӑл, хӑйӗн хӗрарӑмла сӑнне ӗнентерӳллӗрех тума тӑрӑшса, пӗр сехет хушши мана «критика прави» ҫинчен каларӗ.
Я сообщил мои сомнения одному филологу, — а он, стараясь придать бабьему лицу своему выражение внушительное, целый час говорил мне о «праве критики».

Ҫынсен ӗҫӗ ҫине пӗр икӗ минут хушши пӑхса тӑнӑ хыҫҫӑн, хӗвел ҫутти пӗлӗтсен йывӑр хулӑмӑшне текех хирӗҫсе тӑраймарӗ те, вӗсен ӑшне ача тинӗсӗ путнӑ пекех путрӗ, ҫумӑр витререн чашлаттарнӑ пек ҫума тытӑнчӗ.
Посмотрев минуту, две на труд людей, солнечный луч не одолел тяжкой толщи облаков и утонул среди них, как ребёнок в море, а дождь превратился в ливень.

Эпӗ те михӗсене ҫӗклерӗм, вӗсене йӑтса кайрӑм, пӑрахрӑм, унтан каллех чупса кайса ҫӗклерӗм; мана эпӗ хам та, таврари пур ҫынсем те тӑвӑллӑ ташӑра ҫавӑрӑнма тытӑннӑ пек, ҫак ҫынсем ывӑнма пӗлмесӗр, хӑйсене хӗрхенмесӗр ҫакӑн пек хӑрушшӑн, хаваслӑн уйӑхсем, ҫулталӑксем хушши ӗҫлеме пултарас пек, вӗсем хулари чиркӳ тӑррисемпе минаретсенчен тытса, вӗсене хӑйсем ӑҫталла туртса каяс тенӗ — ҫавӑнта туртса кайма пултарас пек туйӑнчӗ.
Я тоже хватал мешки, тащил, бросал, снова бежал и хватал, и казалось мне, что и сам я и всё вокруг завертелось в бурной пляске, что эти люди могут так страшно и весело работать без устатка, не щадя себя, — месяцА, годА, что они могут, ухватясь за колокольни и минареты города, стащить его с места куда захотят.

Ҫилӗм шӑршипе тулса ларнӑ шӑтӑкра эпӗ ик-виҫӗ сехет хушши аран-аран тӳссе, вараланчӑк стенасем тӑрӑх кӑпшанкӑсем упаленсе ҫӳренине пӑхкаласа ларса ирттереттӗм.
С великим напряжением высиживал я два, три часа в яме, насыщенной запахом клея, рассматривая, как по грязной стене ползают мокрицы.

— Анчах нумай вӑхӑт хушши нимле хыпар та илеймерӗмӗр.
— Долго мы не имели никаких известий.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Тепӗр сехет хушши тӑнӑ пулсан — чӑх хурана ҫакланнӑ пекех, ҫакланаттӑмӑр.
Задержались бы ещё на час — и попали бы как кур во щи.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Коля пӗр самант хушши каллӗ-маллӗ шутласа пӑхнӑ хыҫҫӑн ҫаврӑннӑ та васкамасӑр кана каялла кайнӑ.
Минуту поколебавшись, он повернулся и неторопливо пошёл назад.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Сидоренко, пӗр сехет хушши тӑран.
Сидоренко, будешь ждать час.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл нумай вӑхӑт хушши йӗнӗ пулас, анчах куҫҫуль кӑларнипе пӗрре те ҫӑмӑллӑх килмен, тата хытӑрах хурланнӑ.
Она, наверное, долго плакала, но от слез не становилось легче, даже наоборот.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Амӑшӗ тем вӑхӑт хушши пуҫтарӑнса ҫитеймест, ашшӗ вара, «Кая тӑрса юлтӑмӑр ӗнтӗ» — тесе ятлаҫса мӑкӑртатать, анчах ытла ҫиленсе мар…
Мама долго одевается, а папа говорит, что уже поздно, сердится и ворчит, но не очень сердито…

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика