Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тултарнӑ (тĕпĕ: тултар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӑмӑкӗпе аппӑшӗ тата Надя Владимир Ильич валли тем чухлех кирлӗ кӗнеке илсе килсе тултарнӑ.

Сестра Аня и Надя натаскали Владимиру Ильичу уйму нужных книг.

193-мӗш номерлӗ камера // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Апат-ҫимӗҫ тултарнӑ карҫинкка аврине ҫеҫ хытӑрах чӑмӑртать вӑл, тата, интересли нимӗн те сиксе ан юлтӑр тесе, кӑн-кан пӑхкалать.

Только нетерпеливо сжимал ручку корзинки с продуктами да вертел головой, боясь пропустить что-нибудь интересное.

Пӑрахут ҫинче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Кунта, стена ҫумӗнче, тимӗрлесе пӗтернӗ, хуппин шал енне канфет хучӗсемпе ӳкерчӗксем ҫыпӑҫтарса тултарнӑ арча ларать.

Возле стены кованный железом сундук, крышка изнутри заклеена картинками и конфетными обёртками.

Хӗллехи каҫсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Анне апат хатӗрлесе тултарнӑ

Мама сейчас нас накормит вкусным обедом.

10 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Анчах та ҫурчӗсене — хваттер чыхса тултарнӑ ҫуртсене — пӗр ҫуллӑха лартмастпӑр-ҫке.

Но ведь дома-то эти, в которых квартиры, строятся не на год, а на века.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Месерле ҫаврӑнса выртрӑм та, ман ҫине кӗмӗл шлепкеллӗ пӑта ҫапса тултарнӑ пек вӗтӗ-вӗтӗ ҫӑлтӑрлӑ ҫӳллӗ тӗттӗм тӳпе ӳпӗнчӗ.

Я откинулся на спину и увидел далеко вверху темное, почти черное небо с плотно прибитыми к нему, словно бы загнанными по самую шляпку, серебристыми звездами.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Тӗрӗссипе ӗнтӗ вӗсем ҫав каҫ мӗн пурӗ те рекрутсем ҫинчен калаҫса ҫӑкӑр чӑмласа хыҫаланса выртнӑ, пӗтӗм пӳртумӗпе арҫын шӑрши кӑларса тултарнӑ.

Хотя в самую эту ночь препокойно беседовали между собой о некрутстве, жевали хлеб, чесались и, главное, так наполнили сени особым мужичьим запахом.

XII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӑл калама ҫук нумай укҫа пухса тултарнӑ, тет те, никама та хӑварасшӑн пулман, тет; хӑй укҫине ҫав тери юратса хӑйпе пӗрлех тупӑка илсе кайнӑ, тет.

Денег много накопил и ничего оставить не хотел; так свои деньги любил, что с собою в гроб унес.

VIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Хурлӑх курма ҫуратса тултарнӑ эпӗ сире! — тесе кӑшкӑрса уласа ячӗ Кулине.

На горе народила я вас! — прокричала Акулина.

III // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ланцетпа асамӑҫла сулема тултарнӑ шупка кӗленче, хӑнтӳ, чилчак, юнуҫас, матери сӑмахсем ҫав нервӑсем, ревматизм, органӗсем т. ыт. ҫавнашкал сӑмахсемех мар-и-мӗн?

Ланцет, и таинственная белесовая склянка с сулемой, и слова: чилъчак, почечуй, спущать кровь, матерю  и т. п., разве не те же нервы, ревматизмы, организмы  и т. п.?

II // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ординарецӗ те Градов патӗнчех тӑрать, вӑл хӗрлӗ йӑлтӑркка приборсем тултарнӑ несессорне уҫса хунӑ.

Возле Градова стоял ординарец с открытым несессером, где светлели различные приборы.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Стена ҫумӗнчи автомат, пистолет, партизансен кинжалӗпе пиҫиххи, патрон тултарнӑ хутаҫ ҫакӑнса тӑрать.

На стене висели автомат, пистолет, пояс с партизанским кинжалом и мешочек с патронами.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫирӗм ҫул тултарнӑ ятпа банкет тумалла».

Нужен банкет двадцатилетия».

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Шӑтӑка вара хӗвелҫаврӑнӑш тултарнӑ… ӑна ҫыран хӗррине тӑрӑннӑ ҫунса пӗтеймен карапран пушатнӑ пулнӑ.

В яме был насыпан грызовой подсолнух из приткнутого у берега полусгоревшего сейнера.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ун ҫинче пурте хӑй вырӑнӗнче: автомачӗ те алӑ айӗнче, пистолетсем те ҫаплипех, патрон тултарнӑ пӗчӗк хутаҫӗ те пиҫиххи ҫинче чӑнкӑртатать, хӑйӗн куҫӗсенче ҫулӑм курӑнать.

Все в нем на месте, и автомат под рукой, пистолеты, мешочек с патронами звенит на поясе, и пламень в глазах.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Картишӗнче пысӑк хурансемпе така какайӗ пиҫет, унтах вырӑнти ҫынсем хатӗрлекен йӳҫӗ эрехе тултарнӑ пичкесем лараҫҫӗ, вӗсен тавра пырӗсем типсе ҫитнӗ, куҫӗсем выҫӑхнӑ партизансемпе вырӑнти тутарсем пухӑнса тӑнӑ.

Во дворе в больших котлах варилась баранина, стояли бочонки с местным кислым вином, и вокруг них с жадными глазами и пересохшими глотками толпились партизаны и местные татары.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӗрлӗ йышши хӗҫ-пӑшал ҫакса тултарнӑ ҫынсем хӑй килнишӗн савӑннине Ворошилов хӑй те туйрӗ, вӑл ҫак ҫынсем ҫине юратса пӑхрӗ.

Ворошилов понимал мысли этих разномастно и щедро вооруженных людей и любовно смотрел на них.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫут кӗрен тӗслӗ кушак клеверӗ ҫинче шыв тултарнӑ витресем лараҫҫӗ, вӗсене бук йывӑҫҫинчен якатса тунӑ хӑма татӑкӗсемпе витнӗ, витресен ҫумӗнче Катерина хӗвелпе пиҫнӗ тулли урисене тӑсса ларнӑ та, питрив шатиг чечекӗн ҫут сенкер ҫунаттисене чӗпӗтсе илет, хӑй тӑртаннӑ тутисемпе темӗн ҫинчен пӑшӑлтатать.

На розовом кошачьем клевере стояли ведра с водой, прикрытые стругаными буковыми дощечками, и возле ведер, протянув полные загорелые ноги, сидела Катерина и щипала сиреневый венчик питрова батига, пришептывая что-то припухлыми, чуть вывороченными, жадными губами.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Пӗри — именекен ҫамрӑк ача Вдовиченко — ҫут кӗрен тӳпеллӗ каракуль ҫӗлӗк тӑхӑннӑ, хӗвелпе хуралнӑ ырхан мӑйӗ ҫине пионер галстукӗ ҫакнӑ, «лимон» тултарнӑ кӗсйисем тапса тӑраҫҫӗ.

Молоденький Вдовиченко, застенчивый мальчишка с оттопыренными от «лимонок» карманами, в каракулевой ладной кубанке с яркоалым верхом и пионерским галстуком на худенькой загорелой шее.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Малта алӑпа ывӑтмалли гранатсем ҫакса тултарнӑ Яшӑпа Баширов пычӗҫ.

Впереди шли обвешанные ручными гранатами Яша и Баширов.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех