Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Павел сăмах пирĕн базăра пур.
Павел (тĕпĕ: Павел) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хӑрамасть ҫав! — кулса илчӗ Павел.

— Вот — не боится! — усмехнулся Павел.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мускавра! — терӗ Павел, вара, амӑшӗ умӗнче чарӑнса тӑрса, хытах мар та ҫирӗппӗн калаҫма тытӑнчӗ:

— В Москве! — сказал Павел и, остановясь против матери, серьезно, негромко заговорил:

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Учительница! — терӗ Павел кӗскен, пӳлӗм тӑрӑх уткаласа.

— Учительница! — кратко ответил Павел, расхаживая по комнате.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ахалех, — савӑнӑҫлӑ! — терӗ ӑна Павел.

— Так, — весело!

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Наташа калаҫма чарӑнсан, Павел ура ҫине тӑрса лӑпкӑн ыйтрӗ:

Когда Наташа замолчала, встал Павел и спокойно спросил:

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Весовщиков, хӗрлӗ ҫӳҫли тата фабрикӑран Павел ертсе килнӗ йӗкӗт — виҫҫӗшӗ тачӑ ушкӑн пулса тӑчӗҫ те амӑшне темшӗн килӗшмерӗҫ.

Весовщиков, рыжий и приведенный Павлом фабричный стояли все трое тесной группой и почему-то не нравились матери.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел Наташӑпа юнашар ларать; вӑл пуринчен те хитререх.

Павел сидел рядом с Наташей, он был красивее всех.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел те кулса илчӗ, хохол вара: — Чейшӗн тавтапуҫ сире, ненько! — терӗ.

Павел усмехнулся, а хохол сказал: — Спасибо вам, ненько, за чай!

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗн терӗр эсир, анне? — ыйтрӗ Павел, куҫ харшине тӗксӗммӗн пӗрсе.

— Вы что, мамаша? — спросил Павел, хмуря брови.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Шӑп ҫаксем! — терӗ Павел, пӳлӗмелле кӗрсе кайса.

— Эти самые! — ответил Павел, проходя в комнату.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Ҫук, вӑл ытлашши! — терӗ Павел, ун ҫине кӑмӑллӑн кулса пӑхса.

— Нет, это лишнее! — отозвался Павел, дружелюбно улыбаясь ей.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Юлашкинчен Павел тата унпа пӗрле тепӗр икӗ ҫамрӑк ҫын килчӗҫ, амӑшӗ вӗсене паллать, иккӗшӗ те — фаврикӑра ӗҫлекенскерсем.

Наконец явился Павел и с ним два молодых человека, она знала их, оба — фабричные.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел килте-и?

— Павел дома?

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Эсир — Павел Михайловичӑн амӑшӗ-и?

Вы — мать Павла Михайловича?

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Арҫын ҫакӑн пек уҫҫӑн каласа панӑран амӑшӗн кӑмӑлӗ улшӑнчӗ, вӑл хӑй; ҫак тӗлӗнтермӗш ҫынпа сиввӗн калаҫнӑшӑн Павел ҫилленет те пулӗ, тесе шухӑшларӗ.

Мать почувствовала себя обезоруженной его откровенностью, и ей подумалось, что, пожалуй, Павел рассердится на нее за неласковый ответ этому чудаку.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл лӑпкӑ пулни, унӑн сасси ҫемҫе, сӑнӗ уҫӑ пулни Павел амӑшне хӑюлантарчӗ.

Его спокойствие, мягкий голос и простота лица ободряли мать.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Павел килте ҫук-и-мӗн?

— А Павла дома нету?

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Шӑматкун каҫхине Павел фабрикӑран таврӑнса питне ҫурӗ, урӑх тум тӑхӑнчӗ те, каллех таҫта тухса кайма хатӗрленсе, амӑшӗ ҫине пӑхмасӑрах каларӗ:

В субботу, вечером, Павел пришел с фабрики, умылся, переоделся и, снова уходя куда-то, сказал, не глядя на мать:

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эс мӗн пирки ҫав? — хӑвӑрт каларӗ Павел.

— Ну, о чем, мамаша? — недовольно воскликнул Павел.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Пӗррехинче, эрне варринче, праҫник кун, Павел килтен тухса каяс умӗн амӑшне: — Шӑматкун ман пата хуларан хӑнасем килеҫҫӗ, — терӗ.

Однажды среди недели, в праздник, Павел, уходя из дома, сказал матери: — В субботу у меня будут гости из города.

V // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех