Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

еннелле сăмах пирĕн базăра пур.
еннелле (тĕпĕ: еннелле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Озеров полкӗн пӗр ҫул кӑна ӗнтӗ: нимӗҫсем йышӑнса илнӗ пунктсенчен аякран ирте-ирте кайса, мӑн ҫулсем ҫине пырса тухмасӑр, ҫын ҫӳремен ҫулсемпе тата ҫулсӑр та вӑрмансемпе, шурлӑхсемпе хӗвелтухӑҫ еннелле каймалла.

Полку Озерова оставалось одно: минуя все пункты, занятые немцами, не показываясь на большаках, пробиваться на восток пустыми проселками и бездорожьем, сквозь леса и болота.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн пулса иртнине, вӑл кӑшкӑрнине илтсен тин ӑнланса илнӗ пек, ытти ҫынсем пурте кӑшкӑрса та уласа хурӑнсем патӗнчен тӗрлӗ еннелле саланса кайрӗҫ.

И будто все остальные ольховцы, только услышав ее, поняли, что случилось, — с криками и воем хлынули от берез в разные стороны.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Комендатура патӗнче нимӗҫсен сассисем илтӗнсе кайрӗҫ те, хӑвӑрт пыракан катер сӑмси умӗнче шыв ик еннелле сирӗлсе пынӑ пек, пӗтӗм халӑх кӗрлесе, ик еннелле сирӗлсе тӑчӗ.

От комендатуры донеслись голоса гитлеровцев, и вся толпа зашумела и хлынула на две стороны, как вода перед носом быстрого катера.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ерофей Кузьмич еннелле аллипе сулса кӑтартрӗ:

Махнул рукой на Ерофея Кузьмича:

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Часовой ӑна ҫул парса, малтан сулахай еннелле тӑчӗ, — Ерофей Кузьмич та темшӗн ҫавӑнталлах пырса тӑрӑнчӗ, унтан тарӑхнӑ часовой сылтӑм еннелле пӑрӑнса тӑчӗ — Ерофей Кузьмич та унталлах.

Давая ему дорогу, часовой отстранился сначала влево — и он почему-то толкнулся туда же, затем часовой, досадливо сморщась, отстранился вправо — и он вправо.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лайӑх чухлакан ҫын пек, Квейс Черньӑна пӑхкаласа илчӗ, — йытӑ хырӑмӗпе хӗвеланӑҫ еннелле ҫаврӑнчӗ.

Глазом знатока Квейс осмотрел Черню — он медленно поворачивался животом на запад.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл Лопуховсен килӗ еннелле кӑтартса коменданта темскер калать, — староста ӑҫта пурӑннине кӑтартать пулмалла.

Он что-то говорил коменданту, кивая на лопуховский двор, вероятно, указывал, где живет староста.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Черня куҫӗсене чарса пӑрахса, чӗлхине кӑларса, кӑпӑклӑ сурчӑк сирпӗнтерсе, пӗр енчен тепӗр еннелле ыткӑнать, пылчӑк ҫинче йӑвана-йӑвана илет, юлашки вӑйне пухса, малти урисемпе тапса каялла туртӑнать, хырӑмӗпе ҫӗре сӑтӑрать…

С вытаращенными глазами, блестя языком, брызгая пенистой слюной, Черня бросался в стороны, переворачивался в грязи, из последних сил упирался передними лапами, бороздил по земле брюхом…

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Илтместӗн-им, пӗтӗм ялӗпе йытӑсем урса кайнӑ? — чӳрече еннелле пуҫне сулса кӑтартрӗ Ерофей Кузьмич.

Ерофей Кузьмич кивнул на окно: — Иль не слышишь, как по всей деревне собаки взбесились?

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Унталла, Мускав еннелле.

— А туда, к Москве.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл пылчӑк ҫинче выртакан пуртӑ еннелле пуҫне сулса кӑтартрӗ:

Он кивнул на топор, валявшийся в грязи:

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой вут ҫутипе ҫутӑлса тӑракан питне Марийка еннелле ҫавӑрчӗ те хуллен ҫеҫ сӑмах хушрӗ:

Лозневой повернул к Марийке ярко освещенное огнем лицо, сказал тихонько:

XIX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсем Ольховкӑран хӗвеланӑҫ еннелле утаҫҫӗ.

Они шли от Ольховки на запад.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан вара каллех, ним тума пӗлмен енне, йӗри-тавра хуйхӑллӑн пӑхса илчӗ, хӑйӗн юлташӗсене аса илчӗ, халь кӑна вӗт-ха вӗсем пурте пӗрле кӑнтӑр еннелле, ӑшӑ ҫӗрелле кайма тухнӑччӗ!

Остановившись, он опять бросил по сторонам потерянный, тоскующий взгляд, вспомнил о своей стае, с которой вот только сейчас летел в теплые места.

XVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах эп сире пӗр ҫын патне ертсе кайӑп, вӑл вара — унта, вӗсем патне… — Марийка аллипе чӳрече еннелле сулса кӑтартрӗ.

Но я вас сведу к одному человеку, а он туда, к ним… — Марийка махнула рукой на окно.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл хӑвӑрт Лозневойпа Костя патнелле утса пычӗ, вӗсен умнех пырса тӑчӗ те алӑк еннелле ҫаврӑнса пӑхса, хӗрӳллӗн пӑшӑлтатса каларӗ:

Она быстро подошла к Лозневому и Косте, встала перед ними совсем близко и, оглянувшись на дверь, сказала горячим шепотом:

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Шӑнтать ав, — Ерофей Кузьмич пуҫӗпе сулса Марийка тӑнӑ ҫӗрелле, чӳрече еннелле кӑтартрӗ.

— Вон подмораживает, — Ерофей Кузьмич кивнул на окно, у которого стояла Марийка.

XV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха кӑмака еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

А Макариха, обернулась к печи.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Макариха вӗсене часах вӑрҫа пӗтесси ҫинчен, хурӑнташ-тӑванӗсем ыррӑн та сыввӑн таврӑнасси ҫинчен, пурнӑҫ ырӑ еннелле ҫаврӑнасси ҫинчен кала-кала панӑ.

Макариха предсказывала скорое окончание войны, возвращение родных в полном здравии, хороший перемены в жизни.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӑртак чӗнмесӗр тӑрсан, Костя Марийка еннелле ҫаврӑнчӗ:

Помолчав, Костя обратился к Марийке:

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех