Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

утрӗ (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Мӗншӗн-ха эп ун ҫинчен иртнӗ вӑхӑтпа аса илетӗп? Тупӑнать Марина. Эпир унпа пурӑнӑпӑр-ха. Такам та йӑнӑшма пултарать. Ӑҫта-ши эс халь, Марина?» — сасӑпах калаҫса утрӗ хӗр.

«Почему я вспоминаю об этом в прошедшем времени? Найдется Марина. Мы с ней поживем. Кто-то может ошибиться. Где же ты сейчас, Марина?» — вслух заговорила девушка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Хӗр куҫҫулӗ витӗр усал шухӑшсене сирес тесе хуллен юрӑ ӗнӗрлесе килӗ еннелле утрӗ.

Сквозь слезы девушка тихонько напевала песню и пошла к дому, чтобы разогнать плохие мысли.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Виктор Иванович та хыпалансах ферма еннелле утрӗ.

Виктор Иванович тоже торопливо направился в сторону фермы.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аня Ритӑна хӑй умӗнчен сирчӗ те килӗ еннелле хыпаланса утрӗ.

Аня оттолкнула от себя Риту и торопливо пошла домой.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Хӗр чӗнменнине кура Виктор Иванович ун патнелле утрӗ.

Видя, что девушка молчит, Виктор Иванович направился к ней.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Калаҫу ытла ҫывӑхланса пынӑран вӑтанса Аня витре йӑтса пӑрусем патнелле утрӗ.

Смущенная тем, что разговор сближал, Аня с ведром пошла к телятам.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫав вӑхӑтра пӗр чун ҫеҫ канӑҫа пӗлмесӗр урам тӑрӑх утрӗ.

В это время одна душа, не зная покоя, шла по улице.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ҫын куҫ умне курӑнас мар тесе тӑрӑшса утрӗ пулин те Аня усси пулмарӗ: дояркӑсем ирхи сӑвӑм хыҫҫӑн канӑҫа пӗлмесӗр кускалаҫҫӗ.

Хоть и старался не показываться на глаза людям, но попутки Ани были бесполезны: доярки суетливо бегали во время утреннего удоя.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Хӑйне пысӑк айӑпа кӗнӗ ҫын пек тытса утрӗ Аня.

Аня шла, чувствуя себя виноватой.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Юлашки вӑйне пухса малалла утрӗ вӑл.

Собрав последние силы, она пошла дальше.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Фермӑри ӗҫсене пуҫтарсан Аня патне тухса утрӗ.

Сделав все дела на ферме, она отправился к Ане.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Ирхине Аня тӑнӑ-тӑман фермӑна тухса утрӗ.

С утра пораньше Аня ушла на ферму.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Енчен-енне пӑхкаласа утрӗ: кӗпе-йӗм чӑрки ӑҫта та пулин ҫакӑнта пулма кирлӗ…

Пошла, вглядываясь: где-нибудь здесь должен валяться узелок.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл васкавлӑн хускалса хурарах-симӗс тӗслӗн курӑнакан хӑмӑшсем еннелле утрӗ.

Она торопливо пошла к темнозеленым камышам.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вара боец уттипе майӗпереххӗн малалла утрӗ.

И уже пошла степенно, как полагается бойцу.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Приказне пачӗ те вӑл, сыхлӑх хуралӗсене тӑратма утрӗ.

Отдав приказ, тотчас пошел выставлять сторожевое охранение.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Иван вара, окопран тухрӗ те, наблюдательнӑй пунктпа полк штабӗ вырӑнаҫнӑ ҫӗре — ҫил арманӗ патнелле утрӗ.

Иван вылез из окопа и пошел к ветряной мельнице, где находились наблюдательный пункт и штаб полка.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— А ну санпа! — терӗ те Агриппина, ҫырӑва тытса илсе хир тӑрӑх васкаса утрӗ.

— А ну тебя! — Агриппина схватила записку, стремительным шагом пошла по полю.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Егорка, тилхепине тытрӗ те, лашине турткаласа, нулаткаласа кустӑрма ҫуммипе утрӗ.

Егорка взял вожжи, дергая и понукая, пошел сбоку колеса.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Унтан кукленсе ларса, сивӗ шывпа чӳхенчӗ те — уҫӑлнӑскер, — нӳрӗ ҫӳҫӗсене силлекелесе, каллех ҫулпала Чир станцийӗ еннелле утрӗ.

Присев, окунулась в студеную воду и — свежая — встряхивая влажными волосами, опять пошла по дороге к станции Чир.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех