Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗксӗм сăмах пирĕн базăра пур.
тӗксӗм (тĕпĕ: тӗксӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Институтра вара ҫак хыпар чӑнласах та тӗрӗс пулнине Васильев тинӗс тӗпӗнче пӗччен тӑрса юлнӑ пирки нимӗнле иккӗленӳ те ҫукки ҫинчен пӗлсен, Мариам пушӑ вестибюльри чӳрече ҫине пырса ларчӗ те тӗксӗм коридоралла тӗлсӗррӗн пӑхма тытӑнчӗ.

Там, когда уже не оставалось никаких сомнений, что все это правда, что Васильев остался один в морской глубине, Мариам села на окно в пустом вестибюле и долго смотрела в темный коридор.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Институт директорӗн кабинетӗнчи чӳречесене пурне те хулӑн та тӗксӗм портьерӑсемпе карнӑ.

В кабинете директора института все окна были затянуты тяжелыми темными портьерами.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Уҫса хунӑ тетрадьрен ӳкекен тӗксӗм ҫутӑ видеотелефонӑн экранне кӑшт кӑна палӑрмалла ҫутатса тӑрать.

Бледный луч, отраженный от раскрытой тетради, слабо освещал экран видеотелефона.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Пӗчӗк хунарӑн тӗксӗм ҫути буровойӑн пушарпа хуралнӑ стенисене ҫутатрӗ.

Тусклый луч фонарика осветил почерневшую от огня стену буровой.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Люкран уҫах мар сасӑ илтӗнчӗ, унтан шланга тытма хӑтланакан тӗксӗм алӑсем, юлашкинчен ватӑ мастер Пахомов пуҫӗ курӑнса кайрӗ.

Из люка послышался сдавленный голос, затем показалась темная жилистая рука, цепляющаяся за шланг, и наконец голова старого мастера Пахомова.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тӗксӗм кантӑк-калпаксем айӗнче сӳнме патне ҫитнӗ кӑварсем хӗрлӗн ялкӑшса выртнӑ пек ҫеҫ туйӑнаҫҫӗ.

Под матовыми колпаками словно тлели красноватые угольки.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл унӑн пичӗ ҫинчи чи пӗчӗк паллӑсене те — сарлака куҫхаршисем хушшинчи ҫӳҫ пӗрчисене те, тута ҫинчи мамӑк пек ҫемҫе, халӗ темӗншӗн чӗтренсе тӑракан тӗксӗм ҫӑма та, шӗвӗр янаха та — халӗ уҫҫӑн та питӗ аван курса тӑрать…

Все до мельчайшей подробности — волоски между широкими бровями, темный пушок на верхней губе, которая сейчас почему-то вздрагивала, остренький подбородок, — все это видел Васильев отчетливо и ярко…

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Приборсем арпашса кайса пӗр тӗксӗм пӑнчӑ кӑтартаҫҫӗ: куҫсем ывӑнса ҫитнӗ, вӗсем вӑтам тӗссене те уйӑрса илеймеҫҫӗ.

Приборы слились в одно черное пятно: глаза устали, они уже не различали полутонов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫуркаланса пӗтнӗ обой ҫинче тӗсӗ кайма ӗлкӗреймен тӳркӗтеслӗ тӗксӗм тӑваткал кӑна тӑрса юлнӑ…

На разорванных обоях остался только темный, еще не успевший выцвести прямоугольник…

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Кабинета тӗксӗм ҫутӑ ҫутатса тӑрать.

В кабинете таял спокойный полумрак.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вӑл чарӑнчӗ те, шухӑша кайса, тӗксӗм пӑнчӑ пек ҫеҫ курӑнакан уссине хыпашласа пӑхрӗ.

Он помолчал и задумчиво потрогал темные пятнышки усов.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Александр Петрович, паллах, ырӑ-сывах, — хушса хучӗ вӑл, Рустамовӑн тӗксӗм питне асӑрхаса.

Александр Петрович, конечно, здоров, — добавил он, увидя хмурое лицо Рустамова.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тӗксӗм мӗлкесем ҫине пӑхса вӑл итлесе тӑчӗ.

Вглядываясь в темные фигуры, она прислушивалась.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Ачасем питӗ хӑраҫҫӗ-и? — пӑлханса ыйтрӗ Гасанов, Григоряна питрен тинкерсе пӑхса: хунарӑн тӗксӗм ҫутинче унӑн питҫӑмартийӗсем янахӗ тӑрӑх юхса анакан ҫутӑ тумламсем йӑлтӑртатса илчӗҫ.

— Ребята очень боятся? — с тревогой спросил Гасанов, всматриваясь в лицо Григоряна: в слабом свете фонаря блестели капли, ползущие по его щекам и подбородку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫутӑ залра, тӗрлӗрен приборсем ҫакса тултарнӑ щит патӗнче, кӑштах аптраса ӳкнӗ Саидӑпа тӗксӗм рабочи костюм тӑхӑннӑ ҫын тӑраҫҫӗ.

В светлом зале, около щитов с приборами, стояли чуть растерянная Саида и человек в темном рабочем костюме.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Саидӑпа юнашар — тӗксӗм рабочи костюм тӑхӑннӑ ҫын тӑрать.

Рядом с Саидой — человек в темном рабочем костюме.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Сӗтел хушшинче, тӗксӗм ҫунакан абажурсӑр лампа ҫутинче, хӑрах аллипе пуҫне тытса тата чӗлхине кулӑшла ҫавӑрса ҫыртса, Мариам чертеж тӳрлетсе ларать.

Мариам сидела у стола, под тускло горевшей лампочкой без абажура, и, подперев голову рукой, смешно прикусив язык, поправляла чертеж.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

— Ахӑртнех, паян киле ҫитейместпӗр пулӗ, — терӗ Гасанов, ҫыран ҫинчи аран палӑрса тӑракан тӗксӗм ҫутӑсем ҫине пӑхса.

— Видно, домой сегодня не добраться, — сказал Гасанов, смотря на тусклые, еле заметные огни берега.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Тинӗсре халӗ вышкӑсем те, утравсем те ҫук, ҫӗтӗк-ҫатӑк хумсемпе тӗксӗм те хура пӗлӗт ҫеҫ тӑрса юлчӗҫ.

И нет больше в море ни вышек, ни островов, остались лишь лохматые волны и темное, грязное небо.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Вазӑри георгин чечекӗсем тӗслӗ тӗксӗм те хура эрех тултарнӑ черкки те унӑн ҫаплипех ларать.

Бокал с темным, почти черным вином, такого же цвета, как и георгины в вазе, стоял перед ним нетронутым.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех