Шырав

Шырав ĕçĕ:

савӑнӑҫлӑн сăмах пирĕн базăра пур.

савӑнӑҫлӑн (тĕпĕ: савӑнӑҫлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Эсӗ ӑҫта каятӑн, эпир те ҫавӑнта каятпӑр, — кӑшкӑрчӗҫ ачасем савӑнӑҫлӑн.
— Куда ты поедешь, туда и мы! — прокричали ребятишки.

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вара савӑнӑҫлӑн, юрӑсемпе килеҫҫӗ!
Да с радостью, да с песнями!

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Тырӑ сӑвӑрмалли машина савӑнӑҫлӑн ҫатӑртатать, ун ҫийӗн ҫӑмӑл вӗтӗ улӑм ҫӗкленет.
Веялка весело трещала, лёгкая мелкая солома взлетала над ней.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Снежок та, хӑйӗн ҫӑмламас хӳрине кукӑртса, вӗсем хыҫҫӑн савӑнӑҫлӑн чупрӗ.
И Снежок, закрутив свой лохматый хвост, весело побежал за ними.

Уйра тупнӑ япаласем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Акӑ ӗнтӗ эпир те колхоза пулӑшрӑмӑр, — терӗ савӑнӑҫлӑн Таня.
— Вот и мы колхозу помогли! — весело сказала Таня.

Хӗрарӑмсем кӗлте ҫыхаҫҫӗ, пӗр-пӗринпе савӑнӑҫлӑн калаҫкаласа илеҫҫӗ, тӗмсем лартаҫҫӗ.
Женщины вязали снопы, весело перекликались друг с другом, ставили стойки.

Инҫетри уйра // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Снежок Таня ҫине пӑхрӗ те савӑнӑҫлӑн вӗрсе ячӗ.
Снежок посмотрел на Таню и весело залаял.

Тӗмсем айӗнче пытанмалла выляни // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Лаша юртӑпа чупать, урапа та урампа савӑнӑҫлӑн кӑлтӑртатса пырать.
Лошадь бежала рысью, и телега весело катилась по улице.

Хӑйне хӑнаран тӗксе кӑларса яни ҫинчен Снежок манса кайрӗ пулас, вӑл ҫӑмламас хӳрине савӑнӑҫлӑн пӑлтӑртаттарса илчӗ те урапа хыҫҫӑн чупрӗ.
Снежок позабыл, что его недавно вытолкали из гостей, весело закрутил свой лохматый хвост и побежал следом.

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫӗршер алӑ шашкӑсене савӑнӑҫлӑн сулкаларӗҫ, мӗнпур вӗтлӗхре, шӑртланнӑ чӗрчун евӗр вӑрӑм патаксем ҫине лартнӑ хӑмӑр ҫӑм шлепкесем ҫӗкленчӗҫ.
Сабли засверкали на солнце, и в чаще поднялось множество шестов, на которые были надеты коричневые шапки.

VI. Граждан вӑрҫин ӑнсӑртлӑхӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ачасем савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрса ячӗҫ:
Последние слова были заглушены радостными криками ребят:

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вӑл фляжкине уҫрӗ те темиҫе ҫӑвар шыв сыпрӗ, унтан савӑнӑҫлӑн: — Эх, пурнӑҫ! — терӗ.
Он запрокинул голову, отпил несколько глотков из своей фляжки и весело сказал: — Эх, жизнь!

Ачасем стрелка кӑтартса панӑ еннелле савӑнӑҫлӑн утрӗҫ.
Ребята весело двинулись в указанном направлении.

Хулари ҫуртсенчен ҫынсем хаваслӑн та савӑнӑҫлӑн тухса тӑчӗҫ, демонстрацири ҫынсемпе пӗрлешрӗҫ, пынӑ ҫӗртех пурте пӗлекен паллӑ юрра юрлама тытӑнчӗҫ:
А из всех домов торжественно и весело присоединялись к ним люди, на ходу подхватывая знакомый мотив любимой песни:

36 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Мӗн ӗҫпе килтӗр, хӗрачасем? — савӑнӑҫлӑн ыйтрӗ тепри, шахматне куҫарса.
— А в чем дело, девочки? — весело спросил другой, отодвигая шахматы.

27 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Унтан, пӳрнисемпе сӗтеле такӑртаттарса, ачалла, савӑнӑҫлӑн ыйтрӗ:
Потом щелкнул пальцами по столу и весело, по-мальчишески спросил:

25 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Ҫитет, — терӗ вӑл савӑнӑҫлӑн, унтан вара парта хушшине кӗрсе ларчӗ.
— Хватит, — радостно сказал он и сел на свое место.

15 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

— Эпир тартӑмӑр! — савӑнӑҫлӑн кӑшкӑрчӗ Саша.
— Мы удрали! — весело крикнул Саша.

10 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Коля савӑнӑҫлӑн кулса илчӗ.
Коля счастливо улыбнулся.

2 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эпӗ халӗ те астӑватӑп, — савӑнӑҫлӑн кулкаларӗ аслӑ класри ученик, — эпӗ вӗсене пурне те астӑватӑп… вӗсем вуннӑмӗш класра вӗренетчӗҫ…
Я помню, — ученик старшего класса радостно смеется, — я помню их… в десятом классе.

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика