Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗпе сăмах пирĕн базăра пур.
кӗпе (тĕпĕ: кӗпе) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳртрен улӑштарса тӑхӑнмалли кӗпе илсе тухма та памарӗҫ.

Из домов рубахи сменной вынести не дали.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Йӗпе кӗпе хул калаккисем ҫумне ҫыпӑҫса, ӑна хусканма кансӗрленӗ.

Мокрое бельё липло к лопаткам, связывало движения.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Унӑн пӳрнисем кӗрнеклӗ пилӗк-ҫурӑмне ҫӑт ҫыпҫӑнса ҫавралатса тӑракан ҫитса кӗпе аркисене йӑвалакалама тытӑнчӗҫ.

Ее пальчики начали перебирать оборочку ситцевого платьица, легко облегавшего ее развившуюся фигурку.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сивӗрех санлӑ ҫулланӑ колхозница, тап-таса ҫитса кӗпе тӑхӑннӑскер, корзинӑпа панулми йӑтса пычӗ.

Строгая пожилая колхозница в чистеньком ситцевом платье принесла ивовую корзину яблок.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗрелме кирлӗ мар сирӗн, — вӑл чучело ҫине тӗллесе кӑтартрӗ: — сирӗн тӑшманӑн мӑнаккӑшӗ шанчӑклах ӗнтӗ вилене тӑхӑнтармалли кӗпе ҫӗлетме пултарать.

Вы не краснейте, — он указал на чучело, — тетя вашего партнера может спокойно заказывать заупокойную мессу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Сӑмси ҫинче унӑн вӗтӗ тар пӗрчисем йӑлтӑртатаҫҫӗ, фланель кӗпе айӗнчи ҫан-ҫурӑмӗ йӗпенсе кайнӑ, ҫӑмлӑ тӗксӗмрех аллисем нӳрленнӗ.

На его носу сверкали мелкие капли пота, спина под фланелевкой намокла, волосатые смуглые руки были увлажнены.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ман ҫийӗмре иртен-ҫӳрен альпинистсем парнелесе хӑварнӑ йӗлтӗрҫӗсен костюмӗнчен пӑсса ҫӗлетнӗ кивӗ йӗм те шурӑ патушаллӑ ҫӳхе пушмак тата ҫутӑ тӳмеллӗ ситса кӗпе.

На мне были надеты старенькие штаны, перешитые из лыжного костюма, чувяки на белой подошве и ситцевая рубашка со стеклянными пуговками.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Унтан тата кӗпе хатӗрле… обязательно шурӑ пултӑр.

 — И приготовь рубаху… обязательно белую.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ача ҫӗтӗк-ҫатӑк кӗпе тӑхӑннӑ, йӗмне кантӑрапа ҫыхнӑ.

Мальчишка был одет в рваную рубашку и штанишки с помочами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Лешӗ ҫӳхе пурҫӑн галстукпа вӑрӑм шурӑ кӗпе тӑхӑннӑ, аллине шлепке тытнӑ.

Одетым в белую рубаху навыпуск, с черным галстуком из тонкой шелковой ленточки, со шляпой в руках.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Лутӑрканман, утюгпа якатнӑ таса кӗпе

Неизмятое, выглаженное, свежее…

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эсир Тисса патне ҫитсен, ман хуҫа арӑмӗ тӳпелеме пӑрахрӗ, мана кӗпе пачӗ.

— Когда вы были на Тиссе, моя хозяйка перестала драться и дала мне платье.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫапла эпир чылайччен пӗр-пӗрин ҫине пӑхкаласа лартӑмӑр: эпӗ — кӗнеке вуланӑ пек туса ларатӑп, вӑл — кӗпе ҫӗлем пекки тӑвать.

И мы долго так переглядывались с ней, и оба только делали вид: я — будто книжку читаю, а она — будто рубашку шьет.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Художник пуля шӑтарса пӗтернӗ ансӑр чӳрече патӗнче кӗпе вӗҫҫӗн ӗҫлесе ларать.

Художник работал, сидя в одной рубахе перед узким зарешеченным окном.

XX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫаврӑнса пӑхрӗ те — ун хыҫӗнче вӑрӑм кӗпе тӑхӑннӑ, мӑйне марлӗпе ҫыхса янӑ Серёжа ҫара уран тӑнине курах кайрӗ.

Оглянулся — за ним стоял Сережа в длинной рубашке, босой и с завязанным горлом.

Тухса каяс умӗн пӗр кун малтан // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Пиччен китель айӗнче тӑрӑхлӑ-тӑрӑхлӑ тельняшка мар, ахаль шур кӗпе ҫеҫ пулнишӗн Серёжӑпа Шурик пӑшӑрханчӗҫ.

Сережа с Шуриком огорчились, что у дяди под кителем не полосатая тельняшка, а обыкновенная белая сорочка.

Ваҫкӑпа унӑн пиччӗшӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Лидӑн та пырасси килнине Серёжа пӗлнӗ; анчах Лида пыма хӑяймасть, мӗншӗн тесен вӑл ҫарранах тата таса мар кӗпе тӑхӑннӑ, Сережа вара уяври евӗрлех лайӑх тумланнӑ.

Сережа знал, что Лиде тоже хочется пойти; но Лида не решается, потому что Сережа так парадно одет, а она в грязном платье и босиком.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ку чӑматана Женька кӗпе, пӗр мӑшӑр ҫӗтӗлнӗ носки, ҫуса тасатнӑ питшӑлли тата пашалусем хучӗ.

В этот чемодан Женька уложил рубашку, пару рваных носков, застиранное полотенце и коржики.

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Кӑнтӑрла вӑл ӗҫре, каҫхине кӗпе якатать.

Днем она на работе, а вечером гладит.

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӑл йӑрӑм-йӑрӑмлӑ кӗпе тӑхӑннӑ, кӑвак галстукпа, йӗпе ҫӳҫпе тирпейлӗн тураса якатнӑ.

Он был в полосатой рубашке и голубом галстуке, мокрые волосы гладко зачесаны.

Коростелевпа ирттернӗ пӗрремӗш ир. — Хӑнара // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех