Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ача, ҫав хурлӑхлӑ кӑшкӑрӑва илтсе, сехӗрленсе чӗтренӗ, анчах аллисене чӳрече ҫинчен, куҫӗсене шыв ҫинчен сирме пултарайман.

Мальчик дрожал от ужаса пред этим грустным криком, но не мог оторвать своих рук от окна и глаз от воды.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Куҫӗсене сарлакан чарса, вӑл ҫырансен вӗҫӗ-хӗррисӗр уҫӑлса пыракан чӗрӗ картинисем ҫине чӗмсӗррӗн пӑхса пынӑ, ӑна юмахсенчи паттӑрсем тата асамҫӑсем пурӑнакан тӗлӗнмелле патшалӑха кӗмӗл сукмакпа кайнӑн туйӑннӑ.

Молча, широко раскрытыми глазами смотрел он на бесконечную панораму берегов, и ему казалось, что он движется по широкой серебряной тропе в те чудесные царства, где живут чародеи и богатыри сказок.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗсем пытанмалла, суккӑр паттӑрла вылянӑ; Анфиса, куҫӗсене тутӑрпа ҫыхса, сарлакан хӑлаҫланса, пӳлӗм тӑрӑх асӑрхануллӑн ҫӳренӗ.

Играли в прятки, в жмурки; Анфиса с завязанными платком глазами, разведя широко руки, осторожно выступала по комнате.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлеп ӗнтӗ… — тесе, ашшӗн халиччен пытанса тӑракан вӑрттӑн пурнӑҫне ҫавӑн пек ҫӑмӑллӑн сиссе илнипе савӑнса кайнӑ пек, куҫӗсене чеен хӗскелесе каланӑ Фома.

Я знаю уж…— хитро прищуривая глаза, говорил Фома, довольный тем, что так легко вошел в скрытую от него жизнь отца.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Куҫӗсене чарса пӑрахса, сывлӑшне пӳлсе, ача пӳлӗме карса илнӗ каҫхи сӗмлӗх ҫине тинкернӗ, йӑвӑҫҫу ҫутипе ҫав сӗмлӗх шӑппӑн чӗтренсе тӑнине курнӑ…

Широко раскрыв глаза, удерживая дыхание, мальчик смотрел в ночной сумрак, наполнявший комнату, видел, как тихо он трепещет от огонька лампады пред образом…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн тавра мунчавӑр чупкаланӑ; йӗрекен ачана сулласа, карчӑк ӑна темӗскер ҫине тӑрсах каланӑ, анчах Игнат нимӗн те илтмен, куҫӗсене вӑл арӑмӗн хӑрушӑ пичӗ ҫийӗнчен ниепле те илеймен.

Около него суетилась повитуха; болтая в воздухе плачущим ребенком, она что-то убедительно говорила ему, но он ничего не слышал и не мог оторвать своих глаз от страшного лица жены.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Иртет! — мӗкӗрнӗ Игнат, куҫӗсене хаваслӑн чалкӑштарса.

Пройдет! — рычал Игнат, радостно сверкая глазами.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсене пула, тармакланнӑ сӑн-питлӗ пысӑк этем, вараланса пӗтнӗскер, ҫӳҫне-пуҫне тӑрмаласа янӑскер, урмӑшнӑ куҫӗсене чалтӑртаттарса, хӑйӑлтӑк сасӑпа мӗкӗрсе, хула тӑрӑх пӗр вертепран тепӗр вертепа ыткӑнса ҫӳренӗ, шутламасӑр укҫа салатнӑ, салхуллӑ юрӑсен кӗввипе макӑрнӑ, ташланӑ, кама та пулсан тытса хӗненӗ, анчах ниҫта та, нимӗнпе те хӑйне валли канӑҫ тупайман.

Всклокоченный, грязный, с лицом, опухшим от пьянства и бессонных ночей, с безумными глазами, огромный и ревущим хриплым голосом, он носился по городу из одного вертепа в другой, не считая бросал деньги, плакал под пение заунывных песен, плясал и бил кого-нибудь, но нигде и ни в чем не находил успокоения.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хань Лао-лю тӑванӗсемпе тус-йышӗсем ҫынсем ҫине хаяр куҫӗсене тӗллерӗҫ пулин те, ку текех пулӑшмарӗ.

Хотя родственники и друзья Хань Лао-лю и бросали на людей свирепые взгляды, это уже не действовало.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл чӗрине тулса ларнӑ мӗнпур йӳҫлӗхе кӑларса пӑрахасшӑн пулчӗ, анчах, Ли Чжэнь-цзянӑн сыхлавҫӑ куҫӗсене курсан, сасартӑк пӳлӗнсе ларса, чӗтреме пуҫларӗ.

Он хотел вылить накопившуюся в сердце горечь, но, увидев подстерегающие глаза Ли Чжэнь-цзяна, вдруг осекся и задрожал.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл, йытӑ, куҫӗсене ман ҫине кӑларса хучӗ те: Санӑн арӑму чирлӗ тесе эсӗ мана кайма хушмӑн-и тата хӑв вырӑнна?

А он, собака, выкатил на меня глаза и закричал: «Если твоя жена заболела, так мне за тебя идти прикажешь?

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Ван сӗтел ҫинче куҫӗсене йӑваласа выртать.

Сяо Ван лежал на столе и протирал глаза.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Каярахпа ҫеҫ тавҫӑрса илтӗмӗр: тӑшман салтакӗсен куҫӗсене йӑмӑхтарса ярса ҫӗршер прожекторсем ҫутатса ячӗҫ, вӗсем хамӑрӑн пехота валли Берлин ҫине каймалли ҫула ҫутатса пачӗҫ.

И только потом! сообразили: сотни прожекторов, ослепив врага, осветили путь нашей пехоте на Берлин.

17. Тӑван ҫӗршывшӑн, Сталиншӑн — малалла! // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Анчах, ытти лётчиксенни пекех, нумай вӑхӑт вӗҫнӗ хыҫҫӑн вӗсем хӗвел ҫинелле куҫӗсене хӗссе пӑхнӑ чухнехи пекех, унӑн та куҫ хӗррисемпе пӗркеленчӗк йӗрӗсем сарӑлса каяҫҫӗ.

Но у глаз уже веером расходятся морщинки, как у всех лётчиков, которые много летают и, прищурившись, глядят на солнце.

3. Ҫӗнӗ туссем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Мухинӑн шурӑ куҫхаршиллӗ те кулакан сӑнне, унӑн тӳпе пек сенкер куҫӗсене, хӗвел ҫинче шуралса кайнӑ ҫӳҫ пайӑркине, унӑн ҫирӗп шӑм-шакне халӗ те аван астӑватӑп.

Как сейчас вижу улыбающееся белобровое лицо Мухина, его голубые зоркие глаза, прядь выгоревших на солнце волос, всю его крепкую фигуру.

10. Ҫапӑҫӑва яланах хатӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ман патӑмран иртсе кайнӑ май Петро куҫӗсене хӗссе илсе.

Петро, проходя мимо, кричал мне подмигивая:

4. «ЛА 5» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Анчах Мацуй куҫӗсене уҫрӗ, пуҫне пӑрчӗ те мана асӑрхарӗ.

Но Мацуй открыл глаза, повернул голову и увидел нас.

9. Ҫуxату // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Мацуй куҫӗсене хупса выртать.

Мацуй лежал с закрытыми глазами.

9. Ҫуxату // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Унӑн хӗвелпе пиҫсе кайнӑ ҫамрӑк сӑнне, шӑтарас пек пӑхакан куҫӗсене халь ҫеҫ курнӑ пекех астӑватӑп.

Как сейчас вижу его моложавое загорелое лицо, живые, выразительные глаза.

5. Хӗрӳллӗ кунсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫаврӑнса пӑхрӑм та — вӑл юнашарах-мӗн: куҫӗсене чарса пӑрахнӑ, мӑйракисемпе мана тӗллет.

Оглянулся — стоит рядом, глаза вытаращила и рога наставила.

2. Сехӗрленес теместӗп // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех